Χθες το απόγευμα στην Τενέδου λίγο πριν ανάψουν τα φώτα, όταν το σούρουπο άφηνε τη θέση του στη νύχτα. Διακρίνονται τα περιγράμματα των οικοδομών κι η θάλασσα που αντανακλά το τελευταίο φως της μέρας που φεύγει.Στο βάθος το νέο Δι
καστήριο κι αριστερά η ελάχιστη πλέον αμμουδιά που απέμεινε στην Ραψάνη εξαιτίας των φαινομένων διάβρωσης.Φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια μόνο φωτογραφίες της θα βλέπουμε. Έμαθα ότι ο Δήμος σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο από τον Αύγουστο του 2010 προσπαθούν να βρουν λύση. Η ενίσχυση του Φαλήρου με μπλόκια (για προστασία από τους νοτιάδες) και ένας αυθαίρετος μώλος στην Καλαμίτσα έχουν αλλάξει την κίνηση των θαλάσσιων ρευμάτων με αποτέλεσμα η άμμος της περιοχής να παρασύρεται στο βυθό. Δυστυχώς οι καιροί είναι δύσκολοι κι ας ελπίσουμε να μην είναι κι η Ραψάνη ένα από τα θύματα της κρίσης.
