Κάθε κβαντική μέτρηση εμπεριέχει, πέραν της ασυνέχειας, και μια χρονική ασυμμετρία, που βέβαια δεν υπάρχει στη χρονικά συμμετρική εξίσωση Schrödinger.
Η κβαντομηχανική περιλαμβάνει την αρχή της μη αντιστρεψιμότητας, αναγκάζει τις δύο κατευθύνσεις του χρόνου να είναι μη ισοδύναμες, δημιουργεί πάντα μια διαφορά ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν εισάγοντας το λεγόμενο κβαντικό βέλος του χρόνου. Όμως στα μαθηματικά τα διανύσματα πάσης φύσης και διάστασης έχουν οποιαδήποτε διεύθυνση και φορά, δεν υπόκεινται σε περιορισμούς και προϋποθέσεις. Και το σύμπαν όχι μόνο δεν έχει στις βασικές του ιδιότητες και εξισώσεις τη μεταβλητή του χρόνου, αλλά δεν τη χρειάζεται καν.
Είναι τελικά ο χρόνος αμετάκλητος, χάνεται χωρίς να αφήνει ίχνη; Θα καταφέρουμε να γυρίζουμε πίσω στο χρόνο ή να πηγαίνουμε εμπρός;
Αν μπορούσαμε να κάνουμε τέτοια κόλπα, θα προτιμούσα να είμαστε σε θέση να πατάμε κατά βούληση το pause και να ζούμε έστω και για λίγο έξω απ΄αυτόν...
