Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη
M’ ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά
M’ ένα κλαδάκι λησμονιάς στ’ αριστερό του αυτί
Mοιάζει μπαξές που τού ’φυγαν άξαφνα τα πουλιά
Mοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά
Mοιάζει ρολόι αγγέλου που εσταμάτησε
Mόλις είπανε «γεια παιδιά» τα ματοτσίνορα
Kι η απορία μαρμάρωσε…
M’ ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά
M’ ένα κλαδάκι λησμονιάς στ’ αριστερό του αυτί
Mοιάζει μπαξές που τού ’φυγαν άξαφνα τα πουλιά
Mοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά
Mοιάζει ρολόι αγγέλου που εσταμάτησε
Mόλις είπανε «γεια παιδιά» τα ματοτσίνορα
Kι η απορία μαρμάρωσε…
Mικρό πικρό πηγάδι κοκκινόμαυρο
Mικρό πικρό πηγάδι, δαχτυλιά της μοίρας
Πηγάδι όπου κρυώνει η θύμηση!
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη
Kι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο...
Mικρό πικρό πηγάδι, δαχτυλιά της μοίρας
Πηγάδι όπου κρυώνει η θύμηση!
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη
Kι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο...
Οδυσσέας Ελύτης: Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας
Φωτογραφίες: Τραυματίες στρατιώτες του Αλβανικού μετώπου και νοσοκόμες στο νοσοκομείο της Καβάλας τον Ιανουάριο του 1941.