Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2022

Black Is Black (or red, maybe?)

Πέμπτη χθες και οι συνήθεις (ιπ)πότες μαζεύτηκαν γύρωθεν της στρογγυλής τραπέζης του Nikiforos Cafe-bar. Με ποτά και εξαιρετικά σε ποιότητα και ποσότητα προσφερθέντα συνοδευτικά, σχολίασαν την επικαιρότητα και την αλλαγή διάθεσης στην προοπτική της επελαύνουσας Άνοιξης. Αυτή τη φορά η μουσική ιδέα ήταν να ακούσουμε κομμάτια με αγγλικούς στίχους από τις δεκαετίες του '60 και '70, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες και στην Ελλάδα.

Με την σύμφωνη γνώμη και την επιμέλεια του Αποστόλη ακούστηκαν τα κομμάτια:

Sunday Girl (Blondie), The Night They Drove Old Dixie Down (The Band), Summer Wine (Nancy Sinatra), California Dreamin' (The Manas & Papas), Oh! Pretty Woman (Roy Orbinson), I'm A Believer (The Monkees), My Girl (The Temptations), Rose Garden (Lynn Anderson), Venus (The Shoking Blue), Those Were The Days (Mary Hopkin), My Sweet Lord (George Harrison), Donna Donna (Joan Baez), Sugar Sugar (The Archies), Stand By Me (Ben E. King), Get It On (T. Rex), You Are So Vain (Carly Simon), Living Next Door To Alice (The Smokie), Black Is Black (Los Lobos), No Milk Today (Herman's Hermits), In The Summertime (Mango Jerry), Be My Baby (The Ronettes), I'd Love You To Want Me (Lobo) και I Heard It Through The Grapevine (Marvin Gaye).

Να είμαστε όλοι υγιείς και στην επόμενη συνάντηση να έχουμε ανάλογη διάθεση και να ετοιμάσουμε μια ανάλογη θεματική μουσική επένδυση.

 

blog comments powered by Disqus