"Πάρτε Μπάλες"

Ο Μανώλης Γιαννάκης υπήρξε καθηγητής Γυμναστικής σε κάποια χρόνια της γυμνασιακής μας ζωής. Για εμάς, του Πρακτικού, νομίζω ότι υπήρξε για τα τρία τελευταία χρόνια του Γυμνασίου.
Ένας Γυμναστής διαφορετικός από τους προκατόχους του.
Χωρίς μόνιμα υψωμένο χέρι έτοιμο να καταπέσει επί πάσης παρειάς και ένεκα παντός λόγου, με γνώση της καταπίεσης των μαθητών και του στρεσαρίσματός τους από το απάνθρωπο ωρολόγιο πρόγραμμά τους.
Με σαφή, αλλά συγκαλυμμένη, διαφοροποίηση από τους νεοθιασώτες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας χαμαιλέοντες στην πλειοψηφία τους συναδέλφους του.
Οι "καλοθελητές" και πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατέταξαν στους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους, που προέτασσαν και προέκριναν την ξεκούραστη εξάντληση του ωραρίου εργασίας τους, ενώ οι υπόλοιποι επικροτούσαν την αντίληψη και κατανόησή του για το στρεσάρισμα των μαθητών και την ήσσονα σημασία του μαθήματός του, τουλάχιστον για τους τελειόφοιτους, που εκφραζόταν με την χαρακτηριστική φράση "Πάρτε μπάλες".
Στη συνάντησή μας, στα τέλη Ιουνίου του 2007, είχε μόλις τερματίσει την καθηγητική του καριέρα και ετοιμαζόταν για τη νέα ζωή, του συνταξιούχου.
Δυστυχώς, η μοίρα δεν του επεφύλασσε αξιοζήλευτο μέλλον. Λίγα χρόνια αργότερα ασθένησε και μετά από πολύχρονη ταλαιπωρία κατέληξε προχθές.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της καβαλιώτικης γης που τον κάλυψε!...