Από ψηλά ....

Αεροφωτογραφία της πόλης τραβηγμένη τα Χριστούγεννα του 1967,

Καλα Χριστουγεννα και Καλη Χρονια

Το μπλογκ εχει ελαφρα παγωσει, υπαρχουν τοσοι αλλοι πειρασμοι, αλλα ακομη μια χρονια φθανει στο τελος της.
Το 2017 συμπληρωνονται 40 χρονια απο τοτε που τελειωσαμε το σχολειο και νομιζω οτι υπαρχει η διαθεση για μια ακομα συναντηση.
Δεν νομιζω οτι στο μακρυνο 2007 της τελευταιας συναντησης κανενας να φανταζοταν οτι η Ελλαδα θα βρισκοταν στην κατασταση που βρισκεται σημερα, τοτε ακομα τα πραγματα ηταν καλα και φυσικα ολοι περιμεναμε καλυτερα για το μελλον.
Ενα πραγμα ειναι θετικο σχετικα με το μελλον - οι πραξεις το επηρεαζουν.
Να ειμαστε ολοι γεροι' (καποτε θα μαθω να χρησιμοποιω τους τονους), να εχουμε καλα Χριστουγεννα με τους αγαπημενους μας και να τα ξαναπουμε απο κοντα μια καλοκαιρινη βραδυα ενος πολυ καλυτερου 2017.

BLACK FRIDAY

Οι μεγάλες αλυσίδες στην Ελλάδα αποφάσισαν να εφαρμόσουν άλλη μια ιδέα που έρχεται από το εξωτερικό, από τις μητροπόλεις του καπιταλισμού. Ξεκινούν από αύριο την εφαρμογή της "Black Friday". Μια ιδέα που σκοπό έχει να αυξήσει κι άλλο το μερίδιο που κατέχουν στην αγορά οι μεγάλες αλυσίδες σε βάρος των μικρών καταστημάτων.
Την ημέρα αυτή - και μόνο - προσφέρονται στο καταναλωτικό κοινό είδη με έκπτωση 50-80(!)%.
Και βέβαια, όπως ήταν φυσικό, στην Ελλάδα όλα μεταφέρονται και εφαρμόζονται με τις ανάλογες στρεβλώσεις. Από χθες άρχισαν να φθάνουν στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο μηνύματα του τύπου: "Σ' εμάς η Black Friday άρχισε από σήμερα" (Προφανώς πρόκειται για τις Grey Wednesday και Thursday)! ή "Μην περιμένεις την Black Friday - Έλα σ' εμάς σήμερα" ή (το αινιγματικό) "Black Friday? - Εμείς αρχίσαμε"!!!
Ας μην αναλύσουμε το παιχνίδι των μεγάλων παικτών της αγοράς. Όμως, κάθε θεσμοθετούμενη ημέρα ή περίοδος άκαιρων εκπτώσεων (που εφαρμόζονται, επιπλέον, με στρεβλό τρόπο) αποτελεί για τα μικρομεσαία καταστήματα και τις επιχειρήσεις ένα ακόμη βήμα προς την καταστροφή.

Υ.Γ.: Ας θυμηθούμε το πρόσφατο "10ήμερο εκπτώσεων και προσφορών" 1-10 Νοεμβρίου. Που άρχισαν 3 μέρες πριν και τελείωσαν (ουσιαστικά) 10 μέρες μετά...

Η αξιοκρατια στην εξουσια

Τα πολιτικα κομματα στην Ελλαδα ειναι μαγικα. Με το που καποιος γινεται μελος αποκτα υπερδυναμεις, εμπειρια και γνωσεις. Ειναι ενα μοναδικο φαινομενο το οποιο πρεπει να διερευνηθει επιστημονικα, να προσδιορισθει και να πουληθει σαν ιδεα σε ολο τον κοσμο.
Η επιλογη διοικητων νοσοκομειων ειναι μια πολυ απλη εφαρμογη αυτου του φαινομενου. Ατομα χωρις καμμια σχεση με τον χωρο της υγειας, χωρις διοικητικη εμπειρια και αρκετες φορες χωρις επιστημονικη καταρτιση, χαρη στη κομματικη τους ιδιοτητα αποκτουν προσοντα που θα τα ζηλευαν κορυφαια διοικητικα στελεχη σε ολο τον κοσμο.
Εντυπωση μου κανει οτι απο τους χιλιαδες διοικητικους υπαλληλων των νοσοκομειων, δεν υπαρχει ουτε ενας που να ειναι ικανος να επιλεγει για διοικητης. Υπαρχει ενα γυαλινο ταβανι στην εξελιξη, οι μονοι που το σπαζουν εναι οι κομματικοι αλεξιπτωτιστες.

Μετα το μεγαλο αποτελεσμα

Μετα την μεγαλη αποφαση

Ολοι περιμεναν η διαφορα μετξυ μενουμε/φευγουμε να ηταν μικρη αλλα οι περισσοτεροι πιστευαν οτι το μενουμε θα κερδισει. Ειναι δυνατον να υπαρχουν τοσοι ηλιθιοι? Και ομως υπαρχουν.
Η παντελης ελλειψη προγραμματος απο τη μερια του φευγουμε ηταν ποιο ισχυρη απο τις προβλεψεις του μενουμε για το τι θα γινει αν φυγουμε.
Ηδη οι υποσχεσεις του φευγουμε εχουν αρχισει να ξενερωνουν

Ας αγνοησουμε οτι το νουμερο ειναι λαθος, τι σας λεει αυτο? Αντι να δινουμε λεφτα στην ΕΕ να τα δωσουμε στο Εθνικο Συστημα Υγειας. Λοιπον απο την επομενη λενε οτι δεν εννοουσαμε αυτο, ειναι απλα ενα παραδειγμα το πως μπορεις να χρησιμοποιησεις τα λεφτα, ηταν λαθος κτλ
Η ηλιθιοτητα ειναι ακομα μεγαλυτερη σε περιοχες σαν την Ουαλια που εχει παρει λεφτα απο την ΕΕ και ψηφισαν να φυγουν.
Σας θυμιζει αυτο υποσχεσεις ελληνικου κομματος? Τελικα οι απλες απαντησεις σε πολυπλοκα προβληματα παντα κερδιζουν μια και ο περισσοτερος κοσμος δεν θελει να το σκεφθει.
Τι θα γινει λοιπον? Κανενας δεν ξερει ποια θα ειναι η μελλοντικη σχεση του ΗΒ ('η' οτι απομεινει απο αυτο) με την ΕΕ. Ενα νεος πρωθυπουργος θα κανει τις διαπραγματευσεις και το Εργατικο κομμα βρισκεται επισης σε αναταραξη μια και πολλοι πιστευουν οτι ο αρχηγος του δεν εκανε αρκετα να πεισει εργατικους ψηφοφορους να ψηφισουν παραμονη.

Ενα βημα πριν την μεγαλη αποφαση

Οτι ειχε να ειπωθει για το βρετανικο δημοψηφισμα εχει ειπωθει. Η ωρα της αποφασης εχει φθασει και απο οτι φαινεται οι δυο πλευρες ειναι πολυ κοντα σε ποσοστα.
Εκτος αν οι στοιχηματικες εταιρειες εχουν καλυτερη ιδεα μια και πιστευουν οτι το Remain θα ειναι ανετος νικητης.
Οπως ειχα γραψει προηγουμενα, η μεταναστευση κυριαρχισε με δευτερο θεμα την εθνικη κυριαρχια.
Το κυβερνων συντηρητικο κομμα ειναι κυριολεκτικα χωρισμενο στα δυο (τουλαχιστον απο πλευρας βουλευτων), το δε Εργατικο ειχε καποια δυσκολια με το ολο θεμα μια και ο αρχηγος του ηταν γενικα εναντιον της ΕΕ, τελικα ταχθηκε υπερ της παραμονης για το καλο των εργαζομενων.
Μεγαλες πολεις, μορφωμενοι και νεοι ειναι γενικα υπερ της παραμονης, επαρχια και εργατικη ταξη υπερ της αποχωρησης.
Ελπιζω να μην χρειαζομαι βιζα για την επομενη επισκεψη στην Ελλαδα.

Brexit

Σε λιγοτερο απο ενα μηνα η Βρετανια ψηφιζει για το αν θα μεινει 'η' θα φυγει απο την ΕΕ. Ο τονος των αντιπαραθεσεων ανεβαινει και για τα εδω δεδομενα θα ελεγα οτι μαλλον εχει παρει μια ασχημη στροφη απο πλευρας επιπεδου.
Οι φευγουμε προσφερουν ενα παραδεισο εξω απο τον ελεγχο μη-εκλεγμενων γραφειοκρατων απο τις Βρυξελλες, οι μενουμε λενε οτι αν φυγουμε, η οικονομια θα πεσει και η ανεργια θα αυξηθει.
Κατα την γνωμη μου η οικονομικη βαση της αποσυρσης ειναι λανθασμενη, χωρις ομων να πιστευω οτι αν φυγουμε θα γυρισουμε στην δεκαετια του 50.
Το κυριο οπλο των 'φυγουμε' ειναι η μεταναστευση και πιο συγκεκριμενα ο ελεγχος της μεταναστευσης. Περυσι ηρθαν 330,000 μεταναστες στην Βρετανια εκ των οποιων οι 180,00 ηταν απο την ΕΕ. Ναι μεν η Βρετανια ελεγχει τους μη ΕΕ μεταναστες αλλα για αυτους που ερχονται απο την ΕΕ δεν μπορει να κανει τιποτα. Το προβλημα αρχισε να μεγαλωνει με την εισοδο των πρωην κομμουνιστικων χωρων στην ΕΕ και την μαζικη μεταναστευση σε πλουσιωτερες χωρες, Το προβλημα στον Ευρωπα'ι'κο νοτο, τα τελευταια χρονια αυξησε τις ροες απο Ιταλια, Ισπανια, Πορτογαλια και Ελλαδα. Η ιδεα οτι οι ξενοι ερχονται και παιρνουν τις δουλειες απο μας και τα παιδια μας, παιρνουν επιδοματα (αν και δεν εχουν πληρωσει ποτε συμμετοχη), φρακαρουν τα σχολεια με τα πολλα παιδια τους και χρειαζεται να περιμενεις μερες για να δεις γιατρο ειναι κατι που εχει απηχηση και επομενως η εξοδος απο την ΕΕ, θα κλεισει αυτη την πορτα και ισως οδηγησει σε μαζικη αναχωρηση πολιτων της ΕΕ απο το ΗΒ μια και δεν θα εχουν το δικαιωμα να μεινουν εδω.
Φυσικα το ΗΒ χρειαζεται μεταναστες. Οπως και στην Ελλαδα που δεν θα βρεις ελληνα να μαζευει σπαραγγια στον καμπο της Χρυσουπολης, το ιδιο και εδω ο αγροτικος τομεας χρησιμοποιει χιλιαδες χαμηλοπληρωμενους μεταναστες.
Η πιεση γενικα απο μεταναστες ειναι στα χαμηλοτερα εισοδηματα για σχετικα ανειδηκευτα επαγγελματα παρα στην αλλη πλευρα του φασματος οπου εχει Γαλλους με διδακτορικα. Ο Πολωνος ηλεκτρολογος μοιραζεται ενα σπιτι με 10 ατομα και ειναι διαθετιμενος να δουλεψει για μικροτερο μεροκαματο. Ο αντιστοιχος Βρετανος δεν το κανει.
Η εργατικη ταξη αισθανεται οτι κανενας πια δεν ενδιαφερεται για αυτους, οι μεταναστες ειναι ανταγωνιστες για πολυ μειωμενες παροχες και επομενως ειναι υπερ της εξοδου. Επισης τα μεγαλυτερης ηληκιας ατομα ειναι υπερ της εξοδου μια και θελουν ενα ΗΒ της νιοτης τους.
Τι θα γινει? Σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο να προβλεψεις το αποτελεσμα, νομιζω οτι δεν θα υπαρχει διαφορα μεγαλυτερη απο 5%.
Θα ψηφισω υπερ της παραμονης γιατι πιστευω οτι οικονομικα μας συμφερει και επισης η ΕΕ εχει συμβαλλει πολυ στην διατηρηση της ειρηνης στην Ευρωπη.

ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ (REUNIONS)

Με αφορμή το γεγονός ότι πλησιάζουν τα 40 χρόνια από την αποφοίτησή μας από το Λύκειο, αλλά και κάποιες συζητήσεις ζωντανές ή μέσω του facebook, θα ήθελα να δημοσιοποιήσω κάποιες σκέψεις μου:
1. Για να μιλάμε για μια επιτυχημένη επανασύνδεση, θα πρέπει να υπολογίζουμε ότι θα συμμετέχει σ΄αυτήν τουλάχιστον το 60% αυτών τους οποίους αφορά. Αυτό προϋποθέτει ενημέρωση πολύ καιρό πριν το γεγονός, ώστε να έχουν τη δυνατότητα όσοι βρίσκονται μακριά (και που γι΄αυτούς, κυρίως, διοργανώνεται η εκδήλωση) να προγραμματίσουν και να οργανώσουν την μετάβασή τους στον χώρο συγκέντρωσης. Αυτό απαιτεί τουλάχιστον 5 μήνες και μερικά άτομα να ξοδέψουν εθελοντικά χρόνο (κυρίως) και χρήμα (δευτερευόντως). Το να βρεθούν κάπου 4-5 άτομα και να αποφασίσουν, ορίζοντας μια ημερομηνία, να διοργανώσουν μια επανασύνδεση είναι το μόνο εύκολο. Το ζητούμενο είναι η επιτυχία.
2. Πρέπει να οριστεί ποιούς θα αφορά η επανασύνδεση. Τους συμμαθητές από το Δημοτικό; Τους συμμαθητές από το Λύκειο; Τους συμμαθητές και από τα δυο Λύκεια Αρρένων; Τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες από τα δυο Λύκεια Αρρένων και τα δυο Λύκεια Θηλέων; Είναι γεγονός ότι κατά την επανασύνδεση των αποφοίτων του Β΄Λυκείου Αρρένων Καβάλας, πριν από 9 χρόνια, είχαν εκφραστεί διάφορες απόψεις τόσο σχετικά με το είδος της επανασύνδεσης όσο και με την συχνότητα επανάληψης του γεγονότος. Η δική μου άποψη είναι ότι η ανά 10ετία επανάληψη μιας επανασύνδεσης είναι το προσφορότερο διάστημα. Προσφέρει αρκετή χρονική απόσταση ώστε να μην καταντήσει ρουτίνα αλλά και να μην απέχει δραματικά πολύ από την προηγούμενη. Ως προς το είδος, πιστεύω ότι καλύτερα θα είναι να επαναληφθεί μια συγκέντρωση των συμμαθητών από το Β΄Λύκειο Αρρένων. Όμως και μια συνάντηση όλων των συμμαθητών και συμμαθητριών και των τεσσάρων Λυκείων δεν θα την απέρριπτα, αρκεί να υπήρχε αρκετός χρόνος και αρκετή εθελοντική εργασία από πολλά άτομα, καθώς το εγχείρημα θα έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις με όλα τα παρεπόμενα.
Η επιτυχία της διοργάνωσης το 2007 μας πρόσφερε την απαραίτητη εμπειρία. Η επισήμανση κάποιων αδυναμιών θα μας ωθήσει στην διοργάνωση μιας ακόμη πιο επιτυχημένης μελλοντικής επανασύνδεσης με αξιοποίηση και των επισημάνσεων όσων επιθυμούν να εκφράσουν την γνώμη τους ή να προσθέσουν κάτι.
   

Ετσι κανεις λεφτα

Το 2000 ενας αγγλος επιχειρηματιας αγορασε μια αλυσιδα καταστηματων λιανικης για 200εκ λιρες. Το 2013 το πουλησε για 1 (μια) λιρα.
Οταν αγορασε την αλυσιδα, το συνταξιοδοτικο ταμειο της εταιρειας ειχε 5εκ λιρες πλεονασμα.
Το 2013 ειχε 571 εκ λιρες ελλειμα.
Απο το 2005 μεχρι το 2013 ο επιχειρηματιας και οι συνεργατησες τους πηραν απο την αλυσιδα 586 εκ λιρες.
Η αλυσιδα μπηκε σε administration (δεν ξερω τον αναλογο ελληνικο ορο) την Δευτερα που σημαινει οτι η πιθανοτητα να χασουν τις δουλειες του 11,000 υπαλληλοι ειναι μεγαλη.
Επισης το ελλειμα του ταμειου, σε καποιο βαθμο θα το καλυψει το κρατος δηλ οι φορολογουμενοι.
Ο επιχειρηματιας αναμενει την παραδοση ενος σουπερ γιοτ αξιας 150 εκ δολλαριων.
Αρθρο Guardian

Καπναποθηκες

Δεν νομιζω οτι υπαρχει Καβαλιωτης που να μην θελει να γινει κατι με τις ερημωμενες καπναποθηκες. Αναρωτιεμαι ομως το ποσοι βλεπουν αυτο το προβλημα ρεαλιστικα 'η' με ροζ γυιαλια.
Το πρωτο ερωτημα ειναι σε τι μπορουν να μετατραπουν?
Γραφεια να στεγασουν τις ανυπαρκτες εταιρεις με εδρα την Καβαλα?
Διαμερισματα σε μια πολη που υπαρχουν ηδη εκατονταδες αδεια διαμερισματα?
Πολιτιστικος χωρος?
Καταστηματα λιανικης και/ 'η' εστιατορια μπαρ?
Συνδιασμος ολων των παραπανω? 
Δευτερο ερωτημα - Που θα βρεθουν τα λεφτα για την επενδυση?
Δεν υπαρχει ιδιωτης που θα επενδυσει αυτη την εποχη σε τετοια κατασκευη.
Το κρατος δεν εχει λεφτα.
Καπου διαβασα οτι η μετατροπη της καπναποθηκης απεναντι απο τον παλιο ΟΤΕ κοστισε 1.5 εκ ευρω. Χωρις να ειμαι ειδικος, θα ελεγα οτι η μετατροπη σε διαμερισματα θα στοιχισει τα διπλασια. 
Η Καβαλα σαν πολη αδυνατει να ελκυσει επενδυτες και η γενικη κατασταση της χωρας δεν βοηθα. Νομιζω οτι κατασταση ειναι σαν την κοτα με το αυγο. Χρειαζεται να γινουν χωροι, να δοθουν κινητρα να προσελκυσουν εταιρειες που θα φερουν την αναπτυξη 'η' πρεπει να αναπτυχθει η οικονομικη δραστηριοτητα που θα ελκυσει τους επενδυτες ακινητων.

Ισπανικά μαθήματα

Όποτε βρίσκομαι στην Ισπανία, ασυναίσθητα κάνω συγκρίσεις με την Ελλάδα. Σε μια πόλη ανάλογη  με την Καβάλα σε δρόμο ανάλογο με αυτόν που ειναι μπροστά από το Ωκεανις δεν υπήρχε ούτε ένα παράνομα σταματημένο αυτοκίνητο. Ο τουριστικός οδηγός σε προειδοποιεί ότι εάν παρκάρεις παράνομα, οι γερανός θα σου πάρει το αυτοκίνητο. 

Υπάρχουν χώροι παρκαρίσματος με τιμή 0.03 ευρώ το λεπτό. Αν θέλεις να περπατήσεις περισσότερο, υπάρχει δωρεάν παρκάρισμα. 

Η πόλη πεντακάθαρη, τα σκουπίδια στους κάδους, δεν υπάρχει γκράφιτι πουθενά, στους πεζόδρομους δεν υπάρχουν αυτοκίνητα και τραπέζια από καφέ εστιατόρια δεν καταλαμβάνουν όλο τον δρόμο. 

Έχουν αξιοποιήσει το κάθε αξιόλογο κτίσμα και χώρο τουριστικά με καθαρή σηματοδότηση (ίσως εδώ να είμαι άδικος για την Καβάλα, ίσως να υπάρχουν χάρτες με ιδέες διαδρομών μέσα στη πόλη)

Σκέφτομαι λοιπόν τους καρεκλοτραπεζοπαρκαριδρομους της Καβαλας και απογοητεύομαι. 

Πανοραμική φωτογραφία της Ronda

Από την περιφορά της Μεγάλης Δευτέρας 

2 second glance means you miss what really matters.....

Δύο δευτερόλεπτα είναι, μετρήστε τα.....

Quiz

....Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης.
Μπορείτε να το βρείτε;
Απαντήσεις δεκτές μέχρι την Πέμπτη 9.30 μ.μ.

Μεγαλώνοντας σε μια άλλη εποχή

Βαριέμαι να το μεταφράσω αλλά αξίζει, πως η ζωή άλλαξε για παιδιά που μεγαλώνουν στην Αγγλία. 

How on earth did we survive growing up?! 

1. Our sandwiches contained leftover roast chicken; we didn’t have fridges in classrooms or ice bricks in our lunch boxes, but we didn’t get food poisoning.

2. We rode bikes without helmets or adult supervision or bike paths but we mostly just ended up with scarred knees.

3. Our mothers wiped our faces with spit on a hanky not an antibacterial wipe.

4. Tuckshop was sausage rolls and cream donuts but kids were wiry and fast.

5. Our parents rarely knew our teachers’ names, let alone their NAPLAN prep strategy.

6. When our teachers would whack us, we wouldn’t tell our parents for fear of getting punished again, so we avoided trouble in the first place.

7. Our trampolines were netless and sometimes hosed with water and a squirt of Palmolive for extra slipperiness.

8. What was said on the playground stayed on the playground.

9. We went on camps and excursions without 18 forms to be signed and witnessed.

10. As toddlers, we rode in supermarket trolleys without padded trolley liner thingys.

11. Angry teachers were treated with caution. We just prayed for a nice one next year.

12. Weekends were about our parents’ social lives. As kids, we played murder in the dark while parents talked with their friends and forgot we existed.

13. Generally, we went to the closest school, not the best one.

14. Kids got scared before parent-teacher interviews, not teachers.

15. We got ourselves to Saturday sport and told tall tales about how the win was won.

16. Helping with the washing up was as important as homework.

17. Birthday parties were fairy bread and Fanta, not fruit kebabs and face painting.

18. When a kid was injured, people felt sorry for her parents. They didn’t ask what the hell were they thinking letting her climb that tree anyway.

19. Cubby houses were built by kids not bought from Toys R Us.

20. If you did badly in a test, you got a talking to, not a cuddle.

21. A pocket-knife was a perfectly acceptable gift for a 10-year-old.

22. If anyone got air conditioning in their bedroom, it was mum and dad.

23. Family holidays came before kids’ sporting schedules.

24. Your dad’s desire to watch Four Corners trumped your need to watch Battlestar Galactica.

25. A teacher could put mercurochrome on a scraped knee without obtaining our parents’ permission and completing an ‘incident report’.

26. A playdate was walking to a friend’s house, ringing the doorbell and saying, ‘Can Cathy come and play?’

27. School excursions happened without a ‘risk assessment’ and a two to one kid / parent volunteer ratio.

28. There was no padding on netball hoop posts.

29. No one wrote names on cups at parties.

30. You could offer your friend a bite of your hot dog.

31. If the bus driver yelled at you, the bus driver didn’t get in trouble, you did.

32. If you didn’t make a team, you tried harder or tried something else.

33. Pass the parcel had one winner.

34. There was one kind of milk. It was full cream and it was delicious.

35. Meat was bought at the butcher, and was packed without a use-by date. Our parents used their noses to tell if the mince was off.

36. Getting one present on your Christmas wish list was good result.

37. Drives of longer than an hour happened without supplies of rice crackers and juice.

38. Going to the shops/church/the nursing home to visit Nan was boring as hell but could be endured without an iPad.

39. School holidays were about not being at school, not soccer workshops, art classes and pony camp.

40. Being tired was no excuse for being rude.

41. You had to do something great to get a ‘student of the week’ award. Not just show up at school

Εδώ τα καλά βιβλία....

Τζάρτζανος, Μάζης, Σακελάριος, Κότσιρας-Μάγος, και άλλοι..... εφιάλτες της νιότης μας, αλλά και τα αναγνωστικά του δημοτικού, σχεδόν ό,τι βιβλίο διδαχθήκαμε, εδώ:

  http://elibrary.iep.edu.gr/iep/collection/browse/index.html

when you're on your bike, you're on your own

Δείτε το και ανοίξτε τα μάτια σας όλοι και όλες.

Βιβλία με άρωμα Καβάλας

Νίκος Ε. Καραγιαννακίδης

Σελίδες με τοπικό άρωμα…

«Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει» λέει μια παροιμία και οι καλές, ηλιόλουστες και προκλητικές για διαφυγή μέρες θα της έδιναν όλα τα δίκια. Όπου νάναι ανοιξιάζει, και μέσα στο μυαλό μου –όλο και πιο συχνά- στριφογυρνά ένας στίχος του Διονύση Σαββόπουλου «Σύντροφέ μου, αχ τι κακό, μέρα μ’ ήλιο σαν κι αυτό, να την τρώει τ’ αφεντικό». Ο νοών νοείτω…

Άλλου είδους ανατροπή θέλω να προτείνω σήμερα. Τρέχουμε οι περισσότεροι, τρέχουμε να πληρώσουμε τις δόσεις, τα στεγαστικά, τα φροντιστήρια, τα αυξημένα ποσά για τον καθημερινό επιούσιο, τα διάφορα που έχουμε αναλάβει και φορτωθεί. Και διασχίζουμε τους δρόμους της πόλης, και μπαινοβγαίνουμε σε κτίρια, και τρέχουμε και τελειωμό δεν έχουμε. Και χρόνο δεν έχουμε ποτέ. Και χρόνο για διάβασμα ΠΟΤΕ!

Κι εγώ νομίζω ότι έχουμε, αρκεί να ενδιαφερθούμε. Επειδή η πόλη έχει τη δική της ιστορία, επειδή οι δρόμοι έχουν ονόματα που κάτι σημαίνουν, επειδή πολλά κτίρια όπου μπαινοβγαίνουμε έχουν παρελθόν (το Εμπορικό Κέντρο, το πολυκατάστημα ZARA,  το Δημαρχείο…κι άλλα πολλά, αυτά μου ήρθαν πρόχειρα…), να προτείνω μερικά βιβλία που θα μπορούσε κάποιος να δανειστεί, να φωτοτυπήσει, να…κλέψει, βρε αδελφέ; (Ψυχραιμία, δεν το εννοώ!)

Μερικά βιβλία για την πόλη, για την Ιστορία της, που μπορεί κάποια να μην είναι «βαρέως» επιστημονικά, αλλά έχουν το δικό τους ενδιαφέρον. Το λέω αυτό, επειδή ΚΑΙ τα «βαρέως» έχουν ενδιαφέρον, αλλά αυτά τα «άλλα» έχουν το καθένα ΚΑΙ μιαν ιστορία δική τους, εκτός από αυτήν που αφηγούνται.

Λοιπόν, πάμε να τα δούμε με τη σειρά (έκδοσης).

Πρώτο, ο «Οδηγός Καβάλλας» του Ιωάννη Πρώιου, εκδοθείς το 1926. Ένας θησαυρός πληροφοριών για την πόλη όπως ήταν τότε, λίγο μετά από το «σοκ» του 1922. Πληροφορίες για τα πάντα. Απίστευτα ενδιαφέρουσες. Τι να πρωτοπώ; Για δρόμους, καταστήματα, συλλόγους, υπηρεσίες, ψυχαγωγία κι ό,τι μπορείτε (και δε μπορείτε) να φανταστείτε!!!

Δεύτερο, ένα συμπαθέστατο τομίδιο, η «Ιστορία της Καβάλλας» του (και) δημοσιογράφου Κώστα Σκαλτσά, εκδοθέν στα 1930. Θα το βρείτε ΜΟΝΟ στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Πολύ ενδιαφέρον και πολύ σπάνιο.

Τρίτος, ο «Οδηγός Καβάλας» των Χρήστου Βραϊκίδη και Γ. Τάτση, τυπωμένος στα 1949.  Καταπληκτικός.

Τέταρτος, ο «Οδηγός της Καβάλας» του δάσκαλου Σταύρου Ρωμανιά, σε εκδόσεις 1949, 1958, 1965, 1972. Όπου τον βρείτε, φωτοτυπήστε τον!

Πέμπτη, η «Ιστορία της Καβάλας» του καθηγητή (συνταξιούχου πια – πολλά τα έτη!) Κώστα Χιόνη. Πρωτοκυκλοφόρησε στα 1968, αλλά ανατυπώθηκε το 2000 με τον τίτλο «Συνοπτική Ιστορία της πόλης Καβάλας, των Φιλίππων και της Θάσου», στη σειρά «Δημοσιεύματα Ιστορικού Αρχείου» του Δημοτικού Μουσείου Καβάλας.

Προσθήκη λεζάντας

Έκτος, ο «Οδηγός Μουσείου Καβάλας. Νεάπολις –Χριστούπολις – Καβάλα» του φευγάτου από τούτο το μάταιο (και για τους ανασκαφείς;) κόσμο αρχαιολόγου Δημήτρη Λαζαρίδη. Εκδόθηκε στα 1969 και είναι μοναδικός.

Έβδομο, ένα ιδιότυπο βιβλίο. Γράφτηκε από έναν πολυπράγμονα άνθρωπο, χωρίς επιστημονική συγκρότηση, αλλά που «χώθηκε» πολύ στα της τοπικής ιστορίας, ων δημοσιογράφος. Τώρα εγκαταβιοί στην πρωτεύουσα, αλλά θα ήθελα πολύ να μάθαινα τι ανακάλυψε τα χρόνια που ίδρυσε την Παύλειο Εταιρεία Ιστορικών Μελετών (θα επανέλθω στο θέμα κάποτε στο μέλλον). Τέλος πάντων, ο Ευάγγελος Σ. Παπαδόπουλος έγραψε προδικτατορικά και κυκλοφόρησε και τότε και στα 1984 μια «Ιστορία του Νομού Καβάλας» (τη δεύτερη φορά δίτομη). Ψάξτε την…

Όγδοο, ένα εξόχως ενδιαφέρον (και προκλητικό για ανάγνωση και περαιτέρω σκέψη) ένα τομίδιο – έκδοση μιας ομάδας  ερευνητών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εκπονήθηκε ως μελέτη για την ανάπλαση της Παλιάς πόλης της Καβάλας στις αρχές της δεκαετίας του 1990, επί παντοδυναμίας Λευτέρη Αθανασιάδη, όταν γινόταν «έφοδος στον ουρανό» (θα τα πούμε κι αυτά άλλοτε…). «Καβάλα INTRA MUROS» (Καβάλα, Εντός των τειχών) το όνομα –τίτλος της έκδοσης και μεγάλο το ενδιαφέρον της.

Ένατο και δέκατο, αντίστοιχα, δύο βιβλία διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά με κοινό το πάθος των συγγραφέων. Το ένα, ύστατη προσφορά στην αγαπημένη πόλη, γράφτηκε από τον αείμνηστο Κώστα Ορφανίδη (1924 – 2001) και αποτελεί συλλογή άρθρων σε τοπικά και άλλα έντυπα. Είναι έκδοση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας και τιτλοφορείται «Ιστορικά και Τοπωνυμικά της Καβάλας». Ζουμερό!

Και τελευταίο, ένα βιβλίο – σταθμός, ένα βιβλίο –εργαλείο, ένα υποστήριγμα (θα έγραφα «βακτηρία» αν υπήρχε κι υπήρχα στα χρόνια του μεσοπολέμου, αλλά να το πω «μπαστούνι» σήμερα; Θα ήταν άδικο!) πατριδογνωσίας, τοπογνωσίας, ιστοριογνωσίας κι αυτογνωσίας για όλους μας, που ούτε νιώθουμε ότι από κάπου ερχόμαστε και από κάπου «κρατάμε» ούτε ότι γι’ αυτή τη γενέθλια γη- «τούτη [τ]η γη που την πατούμε, όλοι μέσα θε να μπούμε»- καλό θα ήταν να ξέρουμε και κατιτίς.

Χωρίς περισσότερους επαίνους, αν και θα τους άξιζε, αναφέρομαι στο βιβλίο – έκδοση κι αυτό της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας, στα 1995 - «Καβάλα 1391 -1967. Βιβλιογραφικός Οδηγός για τη νεότερη και σύγχρονη Ιστορία της πόλης και της περιοχής», που εκπόνησε ο Κυριάκος Α. Λυκουρίνος.

Αυτά για σήμερα. Την επόμενη φορά που θα «χτυπήσω» βιβλιογραφικά, θα προτείνω και άλλα, λίγο πιο «περιπετειώδη» βιβλία. Ελπίζω να μη βαριέστε, επειδή είναι περισσότερα από ό,τι υποψιαζόμαστε…   

Όλες οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο βρίσκονται στον «Οδηγό της Καβάλας» του Σταύρου Ρωμανιά, έκδοσης 1949.

Θερμές ευχαριστίες στο Νίκο Καραγιαννακίδη για το έξοχο κείμενό του.

Η κοπη της Βασιλοπιτας, 28-1-2016

Μπορει να μην ανηκουμε στον σκληρο πυρηνα της ευρωζωνης αλλα στη Βασιλοπιτα ειμαστε πρωτοι!
Η βραδυα ηταν ζεστη και δεν αναφερομαι μονο στην ασυνηθιστα υψηλη για την εποχη θερμοκρασια.
Ο παντα φιλοξενος χωρος του Γιωρικα μας επετρεψε να συζητησουμε και ο ενας να μαθει τα νεα του αλλου. Ο Παναγιωτης Καλ. εκοψε με μεγαλη δεξιοτητα την πιτα που ειχε παραγγειλει ο Νικος Μισ.
Ο τυχερος της βραδυας ηταν ο Τασος Καρ. οι υπολοιποι απολαυσαμε μια πολυ ωραια βασιλοπιτα. Φυσικα ειχε προηγηθει φαγητο και ποτο σε μια οπως αποδειχθηκε πολυ λογικη τιμη που αν δεν κανω λαθος κανονισε ο Νικος Βασ. Χαρης Τσ.
Αυτες τις μερες γινονται πολλες παρομοιες εκδηλωσεις οπου διαβαζεις οτι ο ταδε αιρετος ηταν εκει. Παραφραζοντας τον Γκραουτσο Μαρξ, δεν θελουμε κανεναν αιρετο που θα ηθελε να ερθει στη κοπη τις πιτας μας. Φυσικα εχουμε το δικο μας αιρετο -Ξενοφων Κρ - ο οποιος ομως ειναι παρων ανεξαρτητα απο αξιωματα.
Το 2017 ειναι η χρονια που θα συμπληρωσουμε 40 χρονια απο την αποφοιτηση μας και μαλλον θα πρεπει να οργανωσουμε μια ευρητερη συναξη
Καλη χρονια σε ολους, με υγεια και καλη ανταμωση.
Οι φωτογραφιες ειναι εδω (Ευχαριστιες στον Χρηστο Χρ. για την φωτογραφιση και επεξεργασια)

Καπνισμα σε δημοσιους χωρους

Ενα απο τα πραγματα που μισω σε χειμερινες επισκεψεις στην Ελλαδα ειναι οπου πας για καφε, ποτο, φαγητο, το καπνισμα επιτρεπεται και η μποχα της τσιγαριλας ειναι ανυποφορη.Φυσικα για τις επιδρασεις του παθητικου καπνισματος στην υγεια, αλλα λογια να αγαπιομαστε.
Ειναι ενδεικτικο της αλα-καρτ εφορμαγης των νομων, με δικαιολογιες για την κριση και 'αμαν ουτε ενα τσιγαρο δεν μπορουμε να κανουμε', 'μας τα πηραν ολα, ενα τσιγαρο μας εμεινε'.
Δεν αποκλειω και καποιος να τα βαζει με τους Γερμανους (μας εκαναν το νομο ωστε να μας πουλησουν τα ηλεκτρικα τσιγαρα τους)
Διαβασα οτι τουλαχιστον στη Αθηνα υπαρχουν αρκετα μαγαζια που εχουν αποφασισει να τηρησουν τον νομο και αν μεν εχασαν μερικους πελατες, κερδισαν περισσοτερους.
Οι ιδιοκτητες λενε δεν μπορω να το εφαρμοσω οταν ο διπλα επιτρεπει το καπνισμα.
Θα ηθελα ο συνδεσμος ιδιοκτητων καφενειων και ταβερνων να αποφασισει οτι ολα τα μελη του θα απαγορευσουν το καπνισμα. Τοτε θα μπορει να υπαρχει ελεγχος για τους παραβατες.
Η Καβαλα αν και καπνουπολη ας γινει η πρωτη πολη που το καπνισμα σε δημοσιους χωρους δεν επιτρεπεται.

Ζητείται Ψυχολόγος

Έμαθα ότι 104768 συμπατριώτες μου ζουν με 0 €/μήνα.
Άλλοι 233674 τα βγάζουν πέρα με λιγότερα από 84 €/μήνα.
Άλλοι 57941 τα καταφέρνουν με εισόδημα από 85 - 167 €/μήνα.
Άλλοι 33455 περνούν με εισόδημα 168 - 250 €/μήνα.
Συνολικά, πάνω από 4 στα 5 άτομα του συγκεκριμένου παραγωγικού κλάδου ζουν με 0 - 250 €/μήνα.
Θα ρωτήσω τον Αγροτικό Σύλλογο να μάθω πώς τα καταφέρνουν.

Και μετά θα πάω στον ψυχολόγο μου μήπως και βγάλω άκρη τι στην ευχή κάνω εγώ και δεν μπορώ να βγάλω τον μήνα ενώ δηλώνω πολλαπλάσια εισοδήματα.

Κοπή Βασιλόπιτας (2)

Ακολουθεί η ολοκληρωμένη ανακοίνωση:

Την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου οι απόφοιτοι του Β΄ Λυκείου Αρρένων Καβάλας (Κλασσικού και Πρακτικού) του 1977 και το blog 30xronia κόβουμε την βασιλόπιτα στην ταβέρνα "Ο Γιώργος" στον Αμυγδαλεώνα.
Ώρα προσέλευσης στην ταβέρνα: Περίπου 9:30 μμ. Όποιος δεν έχει διαθέσιμο μεταφορικό μέσο ή δεν θέλει να οδηγήσει, ας επικοινωνήσει με κάποιον άλλο ή με το blog.
Το μενού περιλαμβάνει επιλογή ενός κρεατικού, σαλάτες και ποτό (χύμα κρασί ή ρετσίνα ή μπύρα) και κοστίζει 12 €.
Στην τιμή δεν συμπεριλαμβάνεται μόνο ο επιμερισμός του κόστους της βασιλόπιτας, την παραγγελία της οποίας θα επιμεληθεί, όπως κάθε χρόνο, ο Παναγιώτης Καλ.
Προσδοκούμε την παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερων από τους συμμαθητές μας και θα χαρούμε ιδιαίτερα με παρουσίες και εκτός Καβάλας.

Καλή αντάμωση! 

Η αξιοκρατια στην εξουσια

Συμφωνα με ασφαλεις πληροφοριες του μπλογκ η μοριοδοτηση για διορισμο στο Δημοσιο ειναι:

Χιόνι

Χθες, μετά τις 8 το πρωί, άρχισε να χιονίζει.
Ένα χιονάκι ελαφρύ και αραιό, ίσα ίσα για να ομορφύνει λίγο η πόλη. Η θερμοκρασία παρέμενε σταθερά πάνω από το μηδέν και καθώς μπροστά υπήρχαν οι πιο ζεστές ώρες της ημέρας, ήταν εύκολη η πρόβλεψη ότι δεν επρόκειτο να το στρώσει ούτε να δημιουργηθούν άλλα προβλήματα.
Μόλις που καλύφθηκαν οι στέγες, καθώς και τα φυτά από ένα λεπτό στρώμα χιονιού.
Ούτε λόγος, βέβαια, για τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, που παρέμειναν ολοκάθαρα.
Κατά το μεσημέρι, η αραιή αυτή χιονόπτωση σταμάτησε και αμέσως έλιωσαν και τα χιόνια και μαζί χάθηκε και η ειδυλλιακή εικόνα της πόλης.
Φυσικά, όλα λειτούργησαν κανονικά. Η αγορά, ο ιδιωτικός τομέας, οι δημόσιες υπηρεσίες.
Όλα; Όχι ακριβώς...
Οι Διευθύνσεις της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εισηγήθηκαν και η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποδέχθηκε το αίτημά τους να παραμείνουν κλειστά τα Σχολεία!!!
Από το βήμα αυτό θέλω να ευχαριστήσω τους εκπαιδευτικούς που προέταξαν τα στήθη τους για να προφυλάξουν τα παιδιά μας από τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι ιδανικές (10-20 βαθμοί Κελσίου, 40-60% υγρασία, καθόλου ως ελαφρά βροχόπτωση, καθόλου χιονόπτωση).
Προτίμησαν να διακινδυνεύσουν να χαρακτηριστούν ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ παρά να θέσουν σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των παιδιών μας/μαθητών τους!
Και πάλι, ένα μεγάλο ΕΥΓΕ!!!  

Κοπή Βασιλόπιτας

Μετά από ώριμη σκέψη αποφασίστηκε η κοπή της βασιλόπιτας των αποφοίτων του β' Λυκείου Αρρένων Καβάλας του 1977, καθώς και του blog αυτού, να γίνει την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου στην ταβέρνα "Ο Γιώργος " στον Αμυγδαλεώνα.
Ελπίζουμε να μαζευτούμε πάλι αρκετοί και προσδοκούμε σε παρουσίες συμμαθητών και εκτός Καβάλας.
Μείνετε σε επαφή για περισσότερες πληροφορίες. 

David Bowie

Παρ΄όλο που υπηρέτησε το είδος του rock ΄n΄ roll που προτιμώ - τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια - τολμώ να πω ότι για κάποιον ανεξήγητο λόγο ποτέ δεν "συνδέθηκα" με τον David (Robert Jones) Bowie, όπως ας πούμε με τον Jagger ή τον Morrison, τον Reed ή τον Geldof, τους Pink Floyd ή τους Jethro Tull.

Σίγουρα εγώ είμαι ο χαμένος από την μη ύπαρξη υπόγειας σχέσης ανάμεσά μας, David.

R.I.P.

Συνταξεις

Λογω ηλικιας το θεμα της συνταξης με ενδιαφερει και επομενως τα σχεδια στην Ελλαδα εχουν ενδιαφερον απο ακαδημα'ι'κης πλευρας για μενα.
Φυσικα δεν ειμαι ειδικος στο θεμα αλλα κοιτωντας τις προβλεψεις διαφορων ΜΜΕ βασισμενες στις προτασεις της κυβερνησης νομιζω οτι τα ποσα που προτεινονται δεν ειναι ασχημα. Δεν νομιζω ομως οτι βγαινουν.
Πχ καποιος με 800 ευρω μισθο και 35 χρονια υπηρεσιας θα παρει 699 ευρω τον μηνα.
Αν καταλαβα καλα, 394 ειναι η εθνικη συνταξη, που σημαινει οτι 305 ειναι απο εισφορες.
305*12=3,660 τον χρονο.
Στην Αγγλια ενας απλος οδηγος για το ποσο μετρανε οι εισφορες ειναι οτι χρειαζεσαι ενα κεφαλαιο 200,000 για να εχεις ετησιο εισοδημα 5,000, δηλαδη χρειαζεσαι 150,000 κεφαλαιο για να παρεις 3,660 τον χρονο μεχρι να πεθανεις (χρειαζεσαι περισσοτερα αν θελεις να αφησεις κατι στο ετερο ημισυ). Νομιζω οτι ειναι ενα ποσο αδυνατο να συγκεντρωθει απο καποιον που κερδιζει 800 ευρω τον μηνα (και ειδικα σε μια χωρα οπου η οποια αναπτυξη θα ειναι αναιμικη)
Νομιζω οτι η κυβερνηση θα τα βρει δυσκολα με τους δανειστες σ'αυτο το θεμα.