"Τιμής ένεκεν" λοιπόν, οδεύσαμε προς τον γνωστό τόπο συναθροίσεων (Γιωρίκας), όπου και έλαβε χώραν μια ελαφριά κρασο-μπυρο-ρετσινοκατάνυξη. Το κέφι στα ύψη, ξύπνησαν και αναμνήσεις της σχολικής μας εκδρομής με πιπεράτες λεπτομέρειες και ευτράπελα.
Τώρα ξανά, μετά την Λαμπρή.
