Words move...

Ο παρών χρόνος και ο παρελθών χρόνος είναι ίσως και οι δύο παρόντες στο μέλλοντα χρόνο, και ο μέλλων χρόνος περιέχεται στον παρελθόντα χρόνο. Αν όλος ο χρόνος είναι αιωνίως παρών όλος ο χρόνος δεν μπορεί να πληρωθεί. Ό,τι θα μπορούσε να συμβεί είναι μια αφαίρεση που παραμένει μια διαρκής δυνατότητα μόνο σ’ έναν κόσμο από εικασίες. 

Βήματα αντηχούν στη μνήμη, στο μονοπάτι που δεν πήραμε προς την πόρτα που ποτέ δεν ανοίξαμε

T.S.E.

Ιμαρέτ

«...Οικοδόμησεν τώρα έναν εξαίρετον μεντρεσέ, του οποίου τα πλεονεκτήματα ο κάλαμός μου δεν δύναται να περιγράψει... Ας ευχηθούμε να είναι μοναδικόν ανάμεσα στα όμοιά του κάτω από τον ουράνιον θόλον. Ολοκληρώθηκε έξοχον και εξαίρετον όπως η φύσις του ιδρυτή του... Σε κάθε δωμάτιόν του κρύβεται ένας ανεκτίμητος θησαυρός ευτυχίας της αλχημείας, με την οποία οι επιστήμονες ευεργετούνται. Η απαράμιλλος αυτή πόρτα της επιστήμης έγινε άνευ αντιτίμου. Ο ποιητής με προθυμίαν εσχημάτισε την χρονολογίαν ανέγερσής του.

1233-Οθωμανικού έτους Ρουμί».

Κτητορική επιγραφή εντοιχισμένη στο υπέρθυρο της κεντρικής πύλης του Ιμαρέτ δια χειρός του Αιγύπτιου καλλιγράφου Μουσταφά Ιζέτ και καθ΄υπαγόρευση του ίδιου του Μωχάμετ Άλυ, μτφ Γιάννης Λέχος. 
Φωτογραφίες: 28-10-1918, Ίδρυμα Άμυνας, Επικοινωνίας και Οπτικοακουστικής Παραγωγής Γαλλίας. 
1. Άποψη τμήματος του Ιμαρέτ, Στο βάθος αριστερά, διακρίνονται κατεστραμμένες -από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς της Αντάντ- οι αποθήκες του παλιού Οθωμανικού τελωνείου.
2. Η ανατολική όψη του κτηρίου και η οδός Θ. Πουλίδου όπως ήταν τότε...

Στο τραίνο

Aπ' τα παράθυρα φεύγουν
Όσα αγαπάς και όσα μισείς αυτό το μοντάζ σ' έχει διαλύσει
Όμως το φως σου πάει τόσο και θα σου πάει μέχρι να δύσει

Όλα φωνάζουν Κι εσύ ψάχνεις γαλήνη στο κοσμικό βουητό

Όλα σε διώχνουν 

Όμως υπάρχει και κάτι που σε κρατάει εδώ

 

...στη θάλασσα του Οκτώβρη

...στη θάλασσα που δε  θα ΄ρθει ξανά

βαρέθηκε ν΄αλλάζει χρώματα

για να την αγαπάμε

le temps des couleurs...

quand le temps va et vient
on ne pense à rien
malgré ses blessures

car le temps de l'amour
c'est long et c'est court
Ça dure toujours

 

Περί μη ηρώων και τάφων ...

Στο χώρο του σημερινού Δημοτικού κήπου και κάτω από την οδό Βενιζέλου, σχεδόν ως τη θάλασσα, βρισκόταν το μεγαλύτερο σε έκταση από τα μουσουλμανικά νεκροταφεία της πόλης. Με πρόσοψη επί της οδού  Abbas Hilmi (Βενιζέλου), εκεί που βρίσκεται σήμερα η Στρατιωτική Λέσχη, υπήρχε το μαυσωλείο του πατρός του Μωχάμετ Άλυ.  Στο εσωτερικό του μνημείου υπήρχε λάρνακα με μαρμάρινη επιτύμβια στήλη  (Αιμιλία Στεφανίδου: Η πόλη-λιμάνι της Καβάλας κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας). Ο τάφος ανακαινίσθηκε το 1911 περίπου, κατά παραγγελία του χεδίφη της Αιγύπτου, Αμπάς Χιλμή.

Το μαυσωλείο κατεδαφίσθηκε το 1963 κατά τη διαπλάτυνση της Βενιζέλου, επί δημαρχίας Δημητρίου Μούτσιου, παρά τις έντονες αντιδράσεις του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών αλλά με την συναίνεση τελικά, της Αιγυπτιακής κυβέρνησης του Νάσερ.
Φωτογραφίες: 30-12-1918, Ίδρυμα Άμυνας,  Επικοινωνίας και Οπτικοακουστικής Παραγωγής Γαλλίας.
1. Η βόρεια όψη του ταφικού μνημείου επί της Βενιζέλου. Στα δεξιά διακρίνεται κρήνη. 

2. Η νότια όψη του τάφου. Πίσω του, στ΄αριστερά, φαίνεται τμήμα της κατοικίας του σπιτιού του βαρόνου Wix de Zsolnay.

Αργά το βράδυ, στο μπαλκόνι

 

Ουρανέ, 

όχι δε θα πω το ναι

Το Παρίσι δείχνει το δρόμο για τις πόλεις του μέλλοντος

Πρόκειται για έναν αστικό πειραματισμό πρωτοφανούς κλίμακας, το «Reinventer Paris» που ξεκίνησε το 2014, με εμπνευστή τον πρώην αντιδήμαρχο πολεοδομικού σχεδιασμού του Παρισιού, Ζαν-Λουί Μισικά. Με αφετηρία 23 εγκαταλελειμμένα κτίρια και τοποθεσίες που ανήκαν στην πόλη, ο δήμος ξεκίνησε ένα μεγάλης κλίμακας έργο «επανεφεύρεσης» της πόλης. «Θελήσαμε να προωθήσουμε την καινοτομία στον αστικό σχεδιασμό και την αρχιτεκτονική και να αλλάξουμε τη σχέση μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού» ανέφερε σχετικά ο κ. Μισικά. Αλλάζοντας τους όρους του παιχνιδιού, πραγματοποιήθηκαν ανοιχτοί διαγωνισμοί για την αξιοποίηση δημοτικών ακινήτων, αλλά όχι με το σύνηθες κριτήριο ποιος θα δώσει τα περισσότερα, αλλά ποιος είναι ο πιο καινοτόμος. 

Επιλέχθηκαν 23 τοποθεσίες, ένα δείγμα των αστικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο δήμος, από παλιά αρχοντικά μέχρι ερημωμένες εκτάσεις κατά μήκος της περιφερειακής οδού. Δίνοντας το δικαίωμα στην πιο πρωτοπόρα ομάδα να αγοράσει ή να νοικιάσει αυτές τις τοποθεσίες. Οι ειδικοί της αστικής ανάπτυξης έπρεπε να σχεδιάσουν ξεφεύγοντας από τα στενά όρια του real estate και να ανταποκριθούν στις τρέχουσες χρήσεις, με υβριδικούς και μεταβλητούς χώρους, προγράμματα αστικής γεωργίας, συνεργατικές πλατφόρμες. Επίσης να δώσουν έμφαση σε νέα υλικά και την επαναχρησιμοποίηση υφισταμένων, καθώς και να υιοθετήσουν σύγχρονες τάσεις, όπως η συμμετοχική στέγαση. Μία ακόμη πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν οι συμμετέχοντες ήταν η επιστροφή στους πεζούς χώρων που έχουν καταληφθεί τα αυτοκίνητα, δημιουργώντας πράσινους διαδρόμους για όσους περπατούν στην πόλη.

Οι δημόσιοι χώροι, οι χώροι πρασίνου, η ποιότητα του αέρα, το νερό που πίνουμε, οι δρόμοι που κινούμαστε, οι ακτές που κολυμπάμε, δεν είναι δημόσια η ιδιωτικά αγαθά, είναι αστικά κοινά αγαθά.

Η Καβάλα διαθέτει μεγάλο απόθεμα κτηρίων, ιδιωτικών και δημοτικών που καταρρέουν.  Αναρωτιέμαι τι από όλα τα παραπάνω έχουν σκεφτεί οι υποψήφιοι δήμαρχοι...
Φωτογραφία: Καπναποθήκες της Καβάλας τον προηγούμενο αιώνα. Πηγή: Αρχείο Κλέωνα Κραντονέλλη, Μουσείο Μπενάκη.

...τα μπάνια συνεχίζονται

ένα προς ένα τα άστρα

στροβιλίζονται και γίνονται σκόνη

μα η θάλασσα 
δεν αλλάζει
κι ακόμα βγαίνει από χέρια και 
επιστρέφει σε χέρια,,,
e.e.c.