Τώρα ποιος στα σύννεφα θα πει «γεια σας παιδιά»

Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη
M’ ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά
M’ ένα κλαδάκι λησμονιάς στ’ αριστερό του αυτί
Mοιάζει μπαξές που τού ’φυγαν άξαφνα τα πουλιά
Mοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά
Mοιάζει ρολόι αγγέλου που εσταμάτησε
Mόλις είπανε «γεια παιδιά» τα ματοτσίνορα
Kι η απορία μαρμάρωσε…

Κάτω απ’ τα πέντε κέδρα
Kείτεται στην τσουρουφλισμένη χλαίνη·

Mικρό πικρό πηγάδι κοκκινόμαυρο
Mικρό πικρό πηγάδι, δαχτυλιά της μοίρας
Πηγάδι όπου κρυώνει η θύμηση!
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη
Kι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο...

Οδυσσέας Ελύτης: Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας

Φωτογραφίες: Τραυματίες στρατιώτες του Αλβανικού μετώπου και νοσοκόμες στο νοσοκομείο της Καβάλας τον Ιανουάριο του 1941. 

κοντά στη θάλασσα ...

άσπρο το αλάτι της

ξεραίνει άγκυρες μόλους

σκοινιά...

(Στην Πέραμο με τον Απόστολο, στη βάρκα του)

Ξημερώνοντας

Το μακρύ ταξίδι της μέρας 

μέσα στη νύχτα

Η πιο όμορφη θάλασσα

Τα μπάνια στη θάλασσα συνεχίζονται...

Αντίδοτο στη μελαγχολία του φθινόπωρου και στις ατέλειωτες  νύχτες του επερχόμενου χειμώνα. Γιορτάζοντας επίσης, μια ακόμη νίκη του φωτός (και των σύμπλεκτων φωτονίων του) κατά της σκοτεινής εντροπίας: το φετινό βραβείο Νομπέλ του Αλέν Ασπέ που απέδειξε πειραματικά την «κβαντική διεμπλοκή», δίνοντας έτσι πιθανότητες στο απίθανο και αβέβαιο...