Τα κτίρια της λήθης

'' Βυθισμένος στις παλιές φωτογραφίες της πόλης που δεν πρόλαβα να ζήσω, που ενώ την περπάτησα δεν την γνώρισα, που χάθηκε μέσα στην ελκυστική κυριαρχία του μπετόν και της ασφάλτου, την απώλεια της βιώνω.
Καβάλα την μνήμης και της λήθης, μέσα από εικόνες που διηγηματικά μου μεταφέρθηκε από οικεία πρόσωπα και αναπλάθω με την όποια δύναμη της φαντασίας διαθέτω.

Η ιστορία της πόλης μετατρέπεται σε ερείπια, μισογκρεμισμένα στολίδια ενός αστικού περιβάλλοντος που συνθλίβονται, ενώ είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί η συνέχεια και η κουλτούρα της ζωής μας, Κάνοντας μια βόλτα βρίσκω κτίρια – απομεινάρια άλλων εποχών που δημιουργούν νεκρές νησίδες εντελώς αποκομμένες από τις σημερινές δραστηριότητες των πολιτών. Κτίρια – δημόσιους κίνδυνους, που παραμένουν ανέγγιχτα εδώ και δεκαετίες. Κτίρια – μνημεία που σταδιακά αφήνονται να καταστραφούν και να εξαφανίσουν μαζί τους και την ιστορία της πόλης. Ιστορικά σύνολα παρατημένα στην τύχη της ατομικής και ιδιωτικής πρωτοβουλίας με απουσία ενός ολοκληρωμένου συνολικού σχεδιασμού. Και όλα αυτά τα φαινόμενα, πιο έντονα στα χρόνια της κρίσης, θεωρούνται αυτονόητα από τους πολίτες, οι οποίοι βυθισμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας, αποδέχονται την απουσία οποιασδήποτε παρέμβασης βελτίωσης της εικόνας της πόλης.

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για την φυσιογνωμία της πόλης και ως αρχιτέκτονες δεν μπορούμε να σωπάσουμε. 

Αν τα μνημεία αφεθούν ακόμα μερικά χρόνια απροστάτευτα απέναντι στις καιρικές συνθήκες, οι ζημιές θα είναι ανεπανόρθωτες και η διατήρησή τους ακόμα δυσκολότερη. Για μας το γκρέμισμα των ιστορικών κτιρίων θεωρείται έγκλημα, τόσο από άποψη κοινωνική, όσο και αισθητική.''

Λαπαβιτσας

Ο Λαπαβιτσας δεχεται σφοδρεια κριτικη για τις θεσεις του σχετικα με επιστροφη σε εθνικο νομισμα αλλα οχι με την μορφη αντιλογου, ειναι περισσοτερο σε προσωπικο επιπεδο.
Εχω δει 2 κατηγοριες που επαναλαμβανονται συχνα.
1. Εχει λεφτα στο εξωτερικο (ισως να ειναι και μαυρα) και επομενως τον βολευει ενα υποτιμημενο νομισμα ωστε να αγορασει πραγματα φθηνα στην Ελλαδα.
Συμφωνα με το βιογραφικο του, ο Λαπαβιτσας ζει στην Αγγλια απο το 1978, απο το 1991 ειναι καθηγητης πανεπιστημιου και ειναι φυσιολογικο να εχει λεφτα εκει (που αλλου θα τα ειχε), ισως να εχει και πολλα χρηματα και σιγουρα εχει οικονομικες υποχρεωσεις στην Αγγλια. Απο αυτο το πως γινεται η συνδεση οτι θελει δραχμη για να γινει πλουσιος στην Ελλαδα δεν το καταλαβαινω.
2. Οι θεσεις για δραχμη ειναι εκ του ασφαλους. Θα μπορουσε να επιστρεψει στο σπιτι του ενω οι εν Ελλαδι θα υποφερουν με την δραχμη.
Αυτο δεν το ξερουμε, θα μπορουσε καποιος να ισχυρισθει  οτι αν η ΛΕ εκλεγει και φερει εθνικο νομισμα, ο Λαπαβιτσας θα παραμεινει στην Ελλαδα για να το υλοποιησει. Το τι θα κανει σε 5 χρονια δεν ξερουμε.
Ειναι υποκριτης λοιπον ο Λαπαβιτσας? Δεν το πιστευω, εχει παραμεινει σταθερος στις ιδεες του εδω και πολλα χρονια.
Στην Αγγλια υπαρχει ενα αλλο ειδος τεστ υποκρισιας για αριστερους. Που στελνεις τα παιδια σου σχολειο. Πανε στο τοπικο σχολειο, 'η' τα στελνεις σε ιδιωτικο 'η' επιλεκτικο σχολειο. Ειναι απιστευτο το ποσοι πολιτικοι στην Αγλλια μιλανε για την Παιδεια αλλα τα παιδια τους πανε σε ιδιωτικα σχολεια (κατι που εκανε και ο Τσιπρας προσφατα?)
Δεν ξερω αν ο Λαπαβιτσας εχει παιδια αλλα θα ηταν ενδιαφερον σε τι σχολειο (πηγαν/πανε)
Ο νεοκλεγεις αρχηγος του εργατικου κομματος (γνησια για πρωτη φορα τοσο αριστερος αρχηγος), χωρισε την γυναικα του και ενας απο τους λογους ηταν η επιλογη σχολειου. Ο Κορμπιν μενει στο Ισλιγκτον στο Βορειο Λονδινο, γνωστο για τους σοσιαλιστες της σαμπανιας, αλλα με πολυ ασχημα σχολεια. Ηθελε να στειλει τα παιδια του σε τοπικο σχολειο, αλλα η γυναικα του ειχε διαφορετικη γνωμη. Χωρισαν και η γυναικα του εστειλε τα παιδια σε επιλεκτικο σχολειο (στο οποιο πηγε και ο γυιος μου)

The greeks (no longer) have a word for it

Δεν ειδα το ντιμπε'ι'τ των πολιτικων αρχηγων αλλα ειδα το γκαλοπ για τη γνωμη του κοσμου. Υπηρχαν παραπονα για το δημοσιογραφικο πανελ και οτι ο Καμμενος την πατησε απο ενα ιντερνετ τρολ.

Θεωριες

Οταν διαβασα για το δημοψηφισμα η πρωτη μου αντιδραση ηταν 'γιατι;' Φυσικα γρηγορα καταλαβα οτι γινοταν για κομματικους λογους και η θεωρια μου ηταν οτι παρα τα λεγομενα του Τσιπρα για το Οχι αυτο που ηθελε ηταν το ναι ωστε να πει στον Λαφαζανη, ο λαος αποφασισε. Το Οχι ηταν καταστροφικο μια και αναγκασθηκε να κανει συμφωνια που ηταν πολυ χειροτερη.
Η ιδια θεωρια επεκτεινεται στις εκλογες. Ο Τσιπρας θελει να χασει, να παει αντιπολιτευση, να κανει κριτικη, να αφησει τους αλλους να βαλλουν τα πραγματα (στην οποια) θεση τους και μετα να εκλεγει με τις ιδιες υποσχεσεις αλλα με γενικα καλυτερο ταμειο. Εμαθε απο το λαθος του Δεκεμβριου.
Ομως νομιζω οτι  η εκλογικη νικη ειναι καυτη πατατα και κανενας δεν την θελει. Πιστευω οτι το ιδιο ισχυει και για τη ΝΔ με την διαφορα οτι η ΝΔ θα μετεχει σε κυβερνητικο συνασπισμο αλλα θα προτιμουσε να ειναι δευτερο κομμα, μια και τα μετρα θα ειναι αγρια.

Υποσχεσεις

Χωρις να ειμαι ειδικος της ελληνικης εκλογικης ιστοριας, η θεαματικη αθετηση των υποσχεσεων του ΣΥΡΙΖΑ θα πρεπει να ειναι ενα απο τα κορυφαια γεγονοτα δουλεματος του εκλογικου σωματος.
Φυσικα αξιζει ερευνας οτι ενα μεγαλο ποσοστο Ελληνων πιστεψαν αυτες τις υποσχεσεις.
Τωρα το ΣΥΡΙΖΑ ακολουθει την γραμμη 'αμαρτησα για το παιδι μου' με μπολικη 'καταραμενη κοινωνια'.
Στελεχη απο ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εχουν ηδη ξεκινησει να κανουν υποσχεσεις, προφανως ξεχνοντας το τι συμφωνησαν με τους εταιρους. H μαγικη λεξη ειναι 'ισοδυναμα'. Μην ανησυχειτε αν μας ψηφισετε θα φερουμε ισοδυναμα μετρα Ψ, ωστε η συμπαθη σας ταξη δεν θα χρειασθει να πληρωσει Χ.
Στο ΣΥΡΙΖΑ θα πρεπει να εχουν γενικα προβληματα με την μνημη ας ακομα μιλανε για τελος μνημονιων κτλ και φυσικα πιστευουν οτι ενα αρκετα σημαντικο ποσοστο ψηφοφορων με αναλογα προβληματα μνημης θα τους ψηφισει.
Φανταζομαι τον δαυλο της ουτοπιας αναλαμβανει η ΛΕ. Βασικα λενε αυτο που θα επρεπε να ειχει πει το ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουαριο. Νομιζω οτι ειναι πιο ειλικρινεις αλλα αποφευγουν τις λεπτομερειες.
Η ΝΔ ειναι αποδεδειγμενα αποτυχημενη, εχοντας σκισει τα μνημονια, σαξες στορι και αλλα παραμυθια. Θα πρεπει να ειναι πολυ θλιβερο οτι η επιλογη για τον ελληνα ψηφορο ειναι μεταξυ αποτυχημενων, ψευτων, ανικανων και επικυνδηνων.