Quiz

Και οι δύο καρτ ποστάλ εκδόθηκαν την ίδια δεκαετία (΄60) και έχουν τραβηχθεί  από το ίδιο περίπου σημείο. 

Υπάρχουν διαφορές;

Μπορείτε να τις βρείτε;

Μνήμες Κατοχής ( Ι )

«...Αν η οικονομική μας εξόντωση επιδιώχθηκε από τους βουλγάρους με τόση επιμονή και ακαμψία, η ηθική και πνευματική μας καταπίεση έφτασε σε ένταση διωγμού. Κάθε τεκμήριο Ελληνικότητας κυνηγήθηκε.... Το να μας πλήξουν στην εθνική μας υπερηφάνεια, να μας εξευτελίσουν σε κάθε περίσταση, να μας κάνουν να πονέσουμε ήταν ο πρωταρχικός σκοπός τους.

Θυμάμαι μια μέρα μοίραζαν σπίρτα στην κοπεράτσια. Η έλλειψη του είδους ήταν μεγάλη και μαζεύτηκε κόσμος πολύς. Ένας βούλγαρος ενωμοτάρχης έκοβε βόλτες μπροστά στο μαγαζί. Σουλατσάριζε και μουρμούριζε βρίζοντας και αγριοκοιτάζοντας. Κάποια στιγμή σήκωσε το μαστίγιό του και το κατέβασε με δύναμη. Ούρλιασμα πόνου αντήχησε και δυο-τρεις από τους δικούς μας λύγισαν. Το πλήθος σκόρπισε. Ένας γνωστός με τράβηξε από το μανίκι . - Mη το ξεχάσεις αυτό το καμουτσίκι μου λέει.
Άλλη μέρα κάτω στα ψαράδικα, οι ρωμιοί περίμεναν από ώρες για να πάρουν κανένα κομμάτι βάτο, ή τίποτε γατόψαρα, που άφηνε ελεύθερα η γενναιοψυχία των κατακτητών, αφού δεν τα καταδέχονταν στο πιάτο τους. Ξαφνικά ορμά μέσα στον κόσμο ένας μαινόμενος ταύρος, υπάλληλος της αγορανομίας και αρχίζει στα τυφλά τις γροθιές και τις κλωτσιές. Γύρω ήταν γυναίκες, παιδάκια, γριούλες. Κι αυτό γινότανε συχνά. Πολλές φορές περνούσαν από δίπλα ανώτεροι αξιωματούχοι και άλλοι σημαίνοντες βούλγαροι. Όλοι παρακολουθούσαν τη σκηνή με ζωγραφισμένη την ικανοποίηση στα μούτρα τους.

Σ' ένα αρτοποιείο κάποτε είχαμε κάνει μεγάλη ουρά στο πεζοδρόμιο. Λίγο πιο μπροστά στεκόταν ένας ηλικιωμένος συμπολίτης μας, που για μια στιγμή βγήκε λιγάκι από τη γραμμή. Ο βούλγαρος  σκοπός, που έτυχε πίσω του, τον έσπρωξε με όλη του τη δύναμη. Σωριάστηκε κάτω ο κακόμοιρος γέρος, μα δεν έβγαλε τσιμουδιά .........
Έτσι περνούσε η ζωή μας. Η κάθε μέρα είχε και την πίκρα της . Και οι μέρες ήταν πολλές, ατέλειωτες......»


Κείμενο: Του αείμνηστου Γιώργου Καπρίνη. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ταχυδρόμος.
Φωτογραφίες: Brussels, libraries and Archives, ( σε χαμηλή ανάλυση και στη μορφή ακριβώς  που τις βλέπετε).

 Σχόλιο: Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του αρχείου που συνοδεύουν τις φωτογραφίες, είναι τραβηγμένες από στρατιώτες της Βέρμαχτ το 1942. Στην δεύτερη από επάνω, γράφει Οδός Στρατάρχη Goring, ενώ δίπλα, οδός στρατηγού Foltman. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν οι κατακτητές ήταν να αλλάξουν τα ονόματα των δρόμων.

Πολιτικη για τα σχολια σε αναρτησεις

Σχολια σε αρθρα δημοσιευονται αυτοματα χωρις ελεγχο. Το συστημα σχολιων που χρησιμοποιειται εχει περισσοτερους ελεγχους αλλα δεν εχουν ενεργοποιηθει και στη επταχρονη λειτουργια του μπλογκ δεν υπηρξε λογος.
Οι αντιθετες γνωμες και θεσεις ειναι μερος της ζωης και μας κανει ολους καλυτερους η αντιπαραθεση και η καλυτερη κατανοηση θεσεων της αλλης πλευρας
Για πρωτη λοιπον φορα στη ιστορια του μπλογκ σβηστηκαν σχολια και συγγεκριμενα στο αρθρο 'Το Δημοσιο δεν ειναι κοινοχρηστο'. Το ενα μαλλον γραφτηκε 'εν βρασμω ψυχης' και το αλλο ανωνυμο.
Το ανωνυμο εδωσε την εντυπωση οτι εχει γραφει απο καποιον αλλον και αυτο το τριτο προσωπο μας ζητησε να το διαγραψουμε.
Δεν υπαρχει χρονος για ελεγχο σχολιων, ειναι χρονοβορος και ολοι εχουμε αλλες δουλειες και επομενως θα ζητησω απο ολους τους σχολιαστες τα εξης:
Κρατηστε την γλωσσα οσο το δυνατον καθαρη
Αν δεν θελετε να χρησιμοποιησετε το πληρες ονομα σας, χρησιμοποιειστε κατι που δεν θα σας μπερδεψει με καποιον αλλο
Αντιθετες γνωμες ειναι ευπροσδεκτες

Δεν ειναι υποχρεωση...

...δεν ειναι συνηθεια, δεν ειναι καθηκον, δεν υπαρχει συμφερον. Η κοπη Βασιλοπιτας απο τους αποφοιτους το Β' Αρρενων του 1977 γινεται καθε χρονια γιατι απλα οι παλιοι συμμαθητες το θελουν να γινει.
Η μοναδικη συνηθεια που υπαρχει ειναι ο τοπος της συναντησης, ο παντα φιλοξενος Γιωρικας στον Αμυγδαλεωνα.
Ενα απο τα πραγματα που με ενδιαφερουν ειναι το πως αλλαξαμε (για τον Χαρη Χ ειναι πως ΔΕΝ αλλαξαμε)

Αναρωτιεμαι πως ηταν το φαγητο που ηταν βασισμενο στο νεο μνημονιακο μενου λιτοτητας

Φυσικα σε τετοιες συγκεντρωσεις περα απο το παρελθον, το μελλον, τι θα γινει, που θα πανε τα πραγματα απασχολουν ολους μας. Ηταν επομενως ευχαριστο οτι ο Λακης ανακοινωσε οτι εχει τα μετρα ολων μας και δεν θα υπαρξουν προβληματα οταν ελθει η στιγμη που κανεις δεν αποφευγει.
Αν και η βραδυα δεν εχει προγραμμα, μερικα πραγματα ειναι πλεον παραδοση.
Ο Θεμος ειπε μερικα λογια (οπως και ο Φωνης)

Ο Παναγιωτης εκοψε την Βασιλοπιτα (με μεγαλη δεξιοτεχνια!)

Και ο Παναγιωτης ηταν και παλι ο τυχερος της βραδυας

Νομιζω οτι ο Παναγιωτης συνηθως αγοραζει το δωρο για τον τυχερο επομενως του χρονου μπορει να αγορασει ανταλλακτικο για την μηχανη μια κα φαινεται οτι εχει 'κλειδωσει' το φλουρι.
Ζηλευω αυτους που ηταν παροντες και τα ειπανε, αναλυσαν την κατασταση, εδωσαν λυσεις και κυριως γελασανε.
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Μερικες φωτογραφιες χαθηκαν στην μεταφορα αλλα τωρα ειναι εδω (Ευχαριστιες στον ΧΧ για τις φωτογραφιες και την επεξεργασια)

Το δημοσιο δεν ειναι κοινοχρηστο

Αυτο το μπλογκ ειναι δημοσιο, χωρις πολλους περιοριορισμους. Μας ενωνει η αγαπη για την Καβαλα και για πολλους απο μας ενα κοινο παρελθον και για αρκετους ενα κοινο παρον.
Κοιτωντας στο παρελθον, δημοσιευουμε φωτογραφιες που ειναι αποτελεσμα δουλειας και συνεργασιας με πολλους αλλους.
Ειδικα οι παλιες φωτογραφιες ειναι πολυ δημοφιλεις και πολλοι ανθρωποι με τελειως διαφορετικα ενδιαφεροντα μας της ζητησαν 'η' ζητησαν αδεια να τις δημοσιευσουν σε δικο τους χωρο.
Δυστηχως μερικοι αποφασισαν να τις κατεβασουν και να τις καταχωρησουν σε δικο τους χωρο, χωρις να εχουν την ευγενεια να μας ρωτησουν 'η' τουλαχιστον να αναφερουν την πηγη.
Αναφερομαι ειδικα σε ενα Facebook group - Παλιες φωρογραφιες της Καβαλας και σε 2 μελη του που εχουν κατεβασει πολλες φωρογραφιες απο το 30 Χρονια χωρις αδεια και χωρις αναφορα στην πηγη. Καταλαβαινω οτι η προτροπη προς τα 2 μελη για αναγνωρηση της πηγης των φωτογραφιων ειχε αποτελεσμα αποκλεισμο μελων απο το γκρουπ
Αυτο δεν ειναι σωστο και ειναι καταχρηση της δουλειας σενεργατων του μπλογκ και της εμπιστοσυνης που μας εδειξαν τριτα προσωπα οταν μας εδωσαν φωρογραφιες.

Καλά κρατιόμαστε ..........

Κάνοντας ένα σερφάρισμα στις κοπές πίτας των προηγουμένων ετών, έπεσα πάνω σε κάτι σχόλια για το πως κρατιέται ο ένας και το πώς κρατιέται ο άλλος, πώς ήταν ο τάδε τότε και πως είναι τώρα κλπ ............. 

Όλοι μας κρατιόμαστε μια χαρά παίδες. Δείτε ο καημένος ο Πάγκαλος πως κατάντησε μετά από τριάντα χρόνια ευθύνης και εξουσίας.

Mπλε ποδιές (1)

 ΣΤΙΣ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1982, με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη, η σχολική ποδιά καταργήθηκε. Και από εκείνη τη μέρα οι μαθήτριες άρχισαν να ''ξεφαντώνουν'' ενδυματολογικά. Σκισμένα τζιν, στενά, φαρδιά, μίνι, κολλητά μπλουζάκια, ξώπλατα, σαγιονάρες, τακούνια, σκουλαρίκια, έντονο μακιγιάζ. Όμως αν και πέρασαν 32 χρόνια, η μπλε ποδιά δεν έχει ξεχαστεί.

Σε οποιαδήποτε παρέα αρκεί και μόνο να αναφέρει κάποιος τη λέξη κι αρχίζουν αμέσως οι σχετικές, νοσταλγικές συνήθως, συζητήσεις. Οι νεότεροι βέβαια δεν τις έχουν δει ποτέ- ίσως μόνο στην οθόνη (''Χτυποκάρδια στο θρανίο'', ''Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο''). Τα κορίτσια εκείνα τα χρόνια πήγαιναν στο σχολείο ντυμένα με τις μπλε ποδιές τους, που έφταναν κάτω από το γόνατο, άσπρο γιακαδάκι, άσπρα σοσόνια και ίσια παπούτσια. Και μόλις έφευγαν έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου να σηκώσουν το στρίφωμα ποιό ψηλά. Με κίνδυνο βέβαια να τις δει κάποιο μάτι καθηγητή στο δρόμο. Οι συνέπειες; Επίπληξη στην καλύτερη περίπτωση, αποβολή στη χειρότερη. Προφανώς στην επαρχία τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα, όπου καθηγητές και καθηγήτριες καραδοκούσαν στις γωνίες. Το χρώμα της ποδιάς δεν ήταν πάντα μπλε. Παλιότερα ήταν μαύρο, με αποτέλεσμα οι μαθήτριες να θυμίζουν καλόγριες. Το 1965 ο υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου άλλαξε το χρώμα. Έτσι καθιερώθηκε το μπλε (του γαλανού ουρανού) με κονκάρδα στο πέτο όπου αναγραφόταν η τάξη και το σχολείο. Με το ίδιο διάταγμα καταργήθηκε και το πηλήκιο των μαθητών, οι οποίοι έπρεπε πλέον να κυκλοφορούν με «ευπρεπή κόμη » και την κονκάρδα του σχολείο στο πέτο (αυτό το προλάβαμε....).

Το πηλήκιο ήταν ένα μπλε σκούρο καπέλο με σύμβολο την κουκουβάγια και  με γείσο που κατέβαινε μέχρι χαμηλά τα αυτιά. Οι άρρενες ήταν υποχρεωμένοι να το φοράνε κι εκτός σχολείου. Αν κάποιος συλλαμβάνονταν χωρίς αυτό, ακολουθούσε αποβολή και κούρεμα γουλί.

Σύμφωνα με τους πολέμιους, η ομοιομορφία της μπλε ποδιάς έκανε τα σχολεία να μοιάζουν με εφηβικά στρατόπεδα και η κατάργησή της θεωρήθηκε σημαντική για την ανάπτυξη της ελευθερίας και της προσωπικότητας.  Παρ΄όλα αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν υποστηρικτές της που επιθυμούν όχι την επαναφορά της αλλά τη χρήση κάποιας άνετης και φθηνής μαθητικής στολής, με το επιχείρημα ότι θα έβαζε τέλος στις διακρίσεις μεταξύ των μαθητών, αλλά και ότι θα βοηθούσε στη μείωση των  εξόδων των γονέων τους. Σε πολλές χώρες στην Ευρώπη αλλά και στην Ανατολή οι μαθητές φορούν στολή. Λέτε να το δούμε και σε μας;

Σχόλιο: Στις 9 Φεβρουαρίου εκ μέρους της Θρακικής Εστίας θα οργανωθεί ετήσιο μνημόσυνο εις μνήμη ενός ατόμου που έζησε όλη του σχεδόν τη ζωή ανάμεσα στις μπλε ποδιές. Της αξέχαστης  κας Αλέκας Αχτσελίδου. Αφιερωμένη με πάθος στη δουλειά της, στις μαθήτριές της, στο καθήκον, είχε το σχολείο για σπίτι της.
Στις δύο πρώτες φωτογραφίες την βλέπουμε να διασκεδάζει με τις μαθήτριές της σε κάποια εκδρομή με το σχολείο.

Ονειρικοι προορισμοι

Το προσφατο σχολιο της Μαριας για επιθυμητους προορισμους, με εκανε να σκεφθω το εξης
Που θα ηθελα να παω και ρεαλιστικα ειναι απιθανο να παω?
Υπαρχει καποιο μερος που πανω απο ολα θα ηθελα να δω, εχοντας διαβασει για αυτο το μερος, εχοντας δει φωτογραφιες και ταινιες 'η' τελος παντων για καποιο λογο ενα μερος που εχει μια ιδιαιτερη θεση στην ταξιδιωτικη μου φαντασια.
Σχολιαστε!

Αφρικανικο ημερολογιο - Καταρρακτες Βικτωρια

Στον ποταμο Ζαμπιζι μεταξυ Ζιμπαμπουε και Ζαμπιας βρισκονται οι καταρρακτες Βικτωρια. Δεν ειναι οι μεγαλυτεροι στο κοσμο αλλα δεν ειχα δει μεγαλυτερους. Το θεαμα ειναι εντυπωσιακο μια και αυτη την εποχη (που ειναι εποχη βροχης) εχει πολυ νερο
Πεταξαμε με ελικοπτερο (δεν ειχα ξαναμπει σε ελικοπτερο) και αν και ηταν ακριβο το αξιζε γιατι σου δινει μια πολυ καλυτερη εικονα

Η μεση της γεφυρας ειναι τα συνορα (και επισης μπορεις να κανεις bungee jumping,zipwire,swings) Δεν το εκανα και μερικες φορες υπαρχουν ατυχηματα Βιντεο
Το τοπικο ονομα για τους καταρρακτες ειναι Καπνος που βρονταει, που ειναι το σπρει και ο θορυβος
Το σπρει ειναι ορατο απο μεγαλη αποσταση.
Την προηγουμεν μερα καναμε 'κρουαζιερα' ηλιοβασιλεματος, ουσιαστικα ενα μικρο σκαφος κανει μια διωρη βολτα πριν τους καταρακτες

 Φυσικα η λογικη επιλογη μπυρας δεν ηταν δυσκολη

Μειναμε λιγο εξω απο την πολη, στη μεση της ζουγλας (που δεν ειναι ζουγκλα οπως την καταλαβαινουμε εμεις, ειναι διαφορετικη βλαστηση και λεγεται bush)
To ξενοδοχειο ηταν κτισμενο σε ενα λοφο με πανοραμικες θεα του δασους και μιας μικρης λιμνης οπου ζωα ερχοταν να πιουν νερο

Αν και ηταν το πιο ακριβο μερος των διακοπων, αξιζει μια επισκεψη. Τη επομενη μερα πηγαμε white water rafting αλλα για αυτο μια αλλη φορα.

Γιωρίκας και πάλι

Μετά από παλλαϊκό αίτημα και ομοφωνία της σύναξης των συνήθων υπόπτων, αποφασίστηκε, για τους λόγους που εκτέθηκαν στα σχόλια προηγούμενης ανάρτησης, η συνάντηση και κοπή της πίττας να γίνει και πάλι στην ταβέρνα "Ο ΓΙΩΡΓΟΣ" στον Αμυγδαλώνα.
Μοναδική διαφοροποίηση, για φέτος, η προσπάθεια μείωσης του κόστους συμμετοχής ανά άτομο, ώστε να είμαστε μέσα στις επιταγές της εποχής.
Για τον λόγο αυτό, η συνήθης ομάδα θυσιάστηκε προχθές και έκανε επί τόπου διαπραγματεύσεις ορίζοντας συγκεκριμένο μενού (πάντως όχι φτωχό ή φτηνιάρικο), ώστε το κόστος, μαζύ με τα έξοδα για την πίττα και το δώρο για τον τυχερό, να κρατηθεί σε όσο το δυνατό χαμηλότερο επίπεδο.
Αυτό, βέβαια, θα εξαρτηθεί και από την μαζικότητα της συμμετοχής.

Η πρόσκληση, λοιπόν, έχει ως εξής:

ΠΕΜΠΤΗ, 23 Ιανουαρίου 2014
Ταβέρνα "Ο ΓΙΩΡΓΟΣ", Αμυγδαλεώνας
Συγκέντρωση: 21:30 στον Κήπο της Δημαρχίας (Κοντάρια), ώστε να εξυπηρετηθούμε όλοι με όσο γίνεται λιγότερα αυτοκίνητα. (Βέβαια, αν κάποιος θέλει, μπορεί να πάει μόνος του γύρω στις 21:45 με 22:00).

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Αφρικανικό ημερολόγιο - Ινδικος Ωκεανός

Jeffrey's Bay

Χιλιόμετρα παραλίες με πολύ καλά κύματα για surfing. Δυστηχως δεν ξέρω οπότε απλά έκανα βουτιές

Μια μέρα όλες οι παραλίες ήταν κλειστές επειδή είχε θεαθει ένας λευκός καρχαρίας. 

Ανήμερα Χριστούγεννα μετά το φαγητό πήγαμε για μπάνιο. 

Πέμπτη, 23 Ιανουαρίου 2014

Αφού κλείσαμε το 2013 με γκρίνιες και μουρμούρα και αφού ανοίξαμε το 2014 με τις καθιερωμένες ευχές, ας συνεχίσουμε αισιόδοξα:
Οι συνήθεις ύποπτοι συσκέφθηκαν και δημοκρατικά, όπως πάντα, αποφάσισαν η κοπή της πίτας των αποφοίτων του 1977 του Β΄ Αρρένων Καβάλας, καθώς και του 30xronia.blogspot.com, να πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 23 Ιανουαρίου. Ο τόπος θα γνωστοποιηθεί λίαν συντόμως, αφού εξετάζονται εναλλακτικές προτάσεις - μέσα στην πόλη - σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.
ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Καλή Χρονιά σε όλες και όλους με υγεία, ευτυχία και επιτυχίες σε εμάς και τους δικούς μας και.............











.............. αυτούς που το '13 μας δώσανε τα τρία, το '14 να τους βρεί στα τέσσερα..........

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ