Ανεργια και μειωση μισθων

Η προσφατη αποφαση στην Ελλαδα για μειωση του κατωτερου μισθου προκαλεσε σφοδρες διαμαρτυριες απο ολες τις μεριες. Το αιτιολογικο ειναι οτι η μειωση κοστους της εργασιας, θα κανει τις ελληνικες επιχειρησεις πιο ανταγωνιστικες μια και θα μπρορεσουν να μειωσουν την τιμη των προιοντων τους.
Στην Αγγλια υπαρχει ενα προγραμμα που προσπαθει να δωσει προσοντα σε ανεργους ωστε να βελτιωθουν οι πιθανοτητες ευρεσης εργασιας. Αυτο σημαινει οτι ενας ανεργος δουλευει καπου δωρεαν απο 2-8 εβδομαδες και αποκτα εμπειρια στη δουλεια. Οι ανεργοι που μετεχουν σε αυτο ηδη παιρνουν επιδομα ανεργιας και ουσιαστικα αν σου προσφερθει αυτο το προγραμμα πρεπει να παρεις μερος αλλοιως χανεις το επιδομα (το τελευταιο ειναι κατι το οποιο αμφισβητηται)
Εργοδοτες που μετεχουν στο προγραμμα, ουσιαστικα εχουν δωρεαν εργατικο δυναμικο και αρκετοι αυτο που κανουν ειναι να μειωσουν τις ωρες του κανονικου προσωπικου.
Ενας τομεας στην Ελλαδα που απασχολει εποιχιακα ατομα με τον κατωτερο μισθο ειναι ο τουρισμος. Θα περιμενε κανεις, οι τιμες των ξενοδοχειων να πεσουν, αλλα οπως και οι εδω εργοδοτες, οι ελληνες εργοδοτες θα πανε για το παραπανω κερδος απο την μειωση του κοστους, χωρις αναλογη μειωση του προίοντος.

H μέρα του χαρταετού...

...αλλά και της λαγάνας και του ταραμά.
Κατέβηκα στο κέντρο για τις απαραίτητες προμήθειες. Στο σπίτι προτιμούμε τις λαγάνες ''παραδοσιακού'' τύπου, κι όχι αυτές της ''μηχανής'', όπως αποκαλούνται οι άλλες. Είχαν όμως τελειώσει (πριν από μένα έφευγε από το φούρνο ο Χρήστος Κ. με μιά σακούλα γεμάτη) κι έτσι έκανα μια βόλτα μέχρι να έρθουν οι επόμενες. Η κίνηση ήταν ακόμη περιορισμένη και βρήκα την ευκαιρία ν΄ανέβω μέχρι το κάστρο. Η μέρα βέβαια μουντή και συννεφιασμένη, όμως η θέα καταπληκτική. Σε πρώτο πλάνο τα κλαδιά μιάς αμυγδαλιάς που ετοιμάζεται ν΄ανθίσει. Στο βάθος, το δάσος με τις πολυκατοικίες. Κάποτε όποιος ανέβαινε εκεί πάνω έβλεπε το σπίτι του...
Μπορεί αργότερα, αν δεν βρέξει, να ανεβούμε στο Σταυρό για να πετάξουμε χαρταετό. Κάποιοι θεωρούν τους χαρταετούς προάγγελους της άνοιξης. Δίνει ιδιαίτερη χαρά το πέταγμά του στα παιδιά, που ''...με τα μάτια και τα στόματα ανοιχτά, προς τον πλατύ ουρανό, με τη ψυχή και το πνεύμα προσηλωμένα ψηλά, ως εκεί που χάνεται ο κυρτός σπάγγος, ως εκεί που λικνίζεται ο αετός κι ακόμα πιό πέρα, στο άπειρο, ως εκεί που θέλει να φτάσει ο άνθρωπος...''
Και τι απογοήτευση όταν ταλαντεύεται κι αρχίζει να πέφτει...

Καλή Σαρακοστή!

(Υ.Γ. Οι δύο φωτογραφίες έχουν προφανώς τραβηχθεί από το ίδιο μέρος, με διαφορά 60 περίπου ετών. Οι ομοιότητες μεταξύ τους ελάχιστες. )

Αποκριές

Από τη Μαρία, το παρακάτω κείμενο και οι φωτογραφίες. Στιγμές χαράς, στις ανύπαρκτες και μελαγχολικές γειτονιές μας.

Προτελευταία μέρα Αποκριάς. Τα παιδιά της γειτονιάς στην οδό Βύρωνος, ντύθηκαν καρναβαλάκια και βγήκαν στον δρόμο σε ένα αυτοσχέδιο μικρό παρτάκι. Κουνήθηκαν στους αποκριάτικους ρυθμούς που κάποιος πατέρας έβαλε στο σι ντι, ο Φ. πήρε την καραμούζα και έδινε τον τόνο, βγήκαν φωτογραφίες και δώσανε ίσως ραντεβού για κάποιο μπάλ μασκέ.

Ζωντάνεψε ο δρόμος και ομόρφηνε λίγο...

Θα ήθελα να αφιερώσω τις φωτογραφίες στον ''Αρμόδιο'' που με περίεργες συμψηφιστικές λογικές θεωρεί οτι και χάρη μας κάνει μια κρατική υπηρεσία που δεν χτίζει μπροστά στο 3ο Γυμνάσιο άλλη μια επταόροφη, όπως έχει το δικαίωμα βάσει του συντελεστή δόμησης της δυστυχούς υποβαθμισμένης μας συνοικίας. Και να τον παρακαλέσω να κατεβεί απο το συννεφάκι της εργολαβικής αντίληψης και να δεί πως κατάντησε αυτή η πόλη, και να σκεφτεί οτι όπου ευδοκιμούν τα πολλά ντουβάρια, δυστυχούν οι ανθρωποι.

Si velis, possis

Μου φαίνεται ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο η οικονομική κρίση, όσο η κρίση της ....πιτζάμας. Λόγω Τσικνοπέμπτης την προηγούμενη βδομάδα δεν βγήκαμε, αλλά αυτήν την Πέμπτη δεν υπήρχε κάποιος λόγος για απουσίες. Μαζευτήκαμε οι κατ΄εξακολούθηση παρόντες και πήγαμε για ποτό. Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες και είναι καλό αντίδοτο το να είσαι με τους φίλους σου. Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα και τα θέματα συζήτησης ατέλειωτα.
Ο χρόνος δεν λειτουργεί σαν συγκολλητική ουσία, όσο κι αν το πιστεύουμε, αλλά σαν διαλυτική. Χρειάζεται προσπάθεια για να αντισταθούμε στην απομόνωση και τη συμβατικότητα.

"Είμαστε Όλοι Ιρανοί"...

...Έτσι θα διαδήλωναν κάποιοι στην Ευρώπη αν κάποτε, παλιά, οι Έλληνες δεν είχαν νικήσει τους Πέρσες στον Μαραθώνα.
Όταν πριν λίγες μέρες αποκαλούσα "ανιστόρητους" τους γερμανο-ολλανδο-φινλανδούς και λοιπούς "ευρωπαίους", δεν περίμενα ότι θα δικαιωθώ τόσο άμεσα και εμφαντικά.
Χθες το πρωί, λοιπόν, ο πολύς κ. Όλι Ρεν (Φινλανδός), εξερχόμενος της αίθουσας μετά την "μαραθώνια" συζήτηση του ελληνικού προβλήματος στο Eurogroup, δήλωσε ότι εκεί μέσα έμαθε ότι η λέξη "Marathon" είναι ελληνική!!! Και το δήλωσε ξεκάθαρα και ανερυθρίαστα. Αγνοώντας, πιθανότατα, και ο ίδιος ότι είναι, ίσως, ο μόνος ευρωπαίος πολιτικός του επιπέδου του που δεν γνώριζε τον Μαραθώνα και όλα όσα σημαίνει για την παγκόσμια ιστορία.

Οι λαοί της Ευρώπης φωνάζουν: "Είμαστε όλοι Έλληνες"

Par solidarité, je suis Grec aussi.

http://jesuisgrec.blogspot.com/

What Europe loses if Greece is forced out / Ce que l'Europe perdrait si la Grèce était mise à l'écart

THE GUARDIAN :

...Ask those who were cowering from the pounding of Luftwaffe in the tube stations of London, during the long winter of 1940, and they will tell you that the only pieces of good news they were getting for months, were coming from the Greek mountains...

...Demandez à ceux qui se protégeaient des bombardements de la Luftwaffe , dans les stations de métro de Londres pendant le long hiver de 1940, et ils vous diront que les seuls fragments debonne nouvelle qu'ils reçurent durant des mois, l'ont été en provenance des montagnes grecques...

http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2012/feb/16/what-europe-loses-if-greece-forced-out

Xρησιμότητα και αναγκαιότητα

''...Η αρχιτεκτονική είναι ο απλούστερος τρόπος να αρθρώσεις το χρόνο και το χώρο, να οργανώσεις την πραγματικότητα, να ονειρευτείς. Δεν πρόκειται μόνο για αρθρώσεις και πλαστικές αναλογίες, εκφράσεις μιάς παροδικής ομορφιάς, αλλά για μιά διαμόρφωση που εγγράφεται στην αιώνια καμπύλη των ανθρώπινων επιθυμιών και των προόδων για την πραγματοποίησή τους...''

Gilles Ivain 1953

Εδώ και μέρες ξεκίνησαν εργασίες εκβραχισμού στο νότιο τμήμα της αυλής του 3ου Γυμνασίου. Το παλιό κτίριο, αν και πρωτοποριακό για την εποχή του ( κλειστό γυμναστήριο, αίθουσα εκδηλώσεων) ήταν κατασκευασμένο για πολύ λιγότερους μαθητές και εξαιτίας αυτού, ακόμη και τότε που κατασκευάστηκε λειτουργούσε σε δύο κύκλους. Θα κατασκευαστεί λοιπόν μια οικοδομή που στα δύο πρώτα επίπεδα θα διαθέτει χώρο στάθμευσης για 30 αυτοκίνητα, ενώ στα επόμενα θα υπάρχουν κλειστό γυμναστήριο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και αρκετοί ακόμη βοηθητικοί χώροι. Το κλειστό γυμναστήριο ήταν ένα όνειρο πολλών ετών για το σχολείο, αλλά και οι χώροι στάθμευσης είναι πολύ σημαντικοί για την περιοχή. Εκ παραλλήλου θα ενισχυθεί αντισεισμικά ο φέρον οργανισμός του παλιού κτιρίου, θα αλλαχθούν τα κουφώματα, το δίκτυο ύδρευσης και πολλά άλλα με αποτέλεσμα το σχολείο να γίνει σύγχρονο και λειτουργικό.
Η εν λόγω όμως κατασκευή, θα είναι ένα αρκετά ογκώδες κτίριο για την ήδη παραφορτωμένη με μπετόν περιοχή. Το ύψος του νέου κτιρίου από την πλευρά της Κομνηνών θα είναι 15 μέτρα (όψη Γ), ενώ (όψη Α ), από τη στάθμη της αυλής του σχολείου 9 μέτρα. Δεν είμαι ειδικός, ούτε αρμόδιος να προβλέψω ποιά θα είναι η τελική εικόνα αυτής της- αναμφισβήτητα αναγκαίας- κατασκευής. Βλέπω όμως, όλο σχεδόν το χρόνο στην αυλή του σχολείου να μαζεύονται τα παιδιά της περιοχής. Ξέρουμε ότι όσο περισσότερο ένας χώρος είναι αφιερωμένος στην ελευθερία του παιχνιδιού, τόσο μεγαλύτερη είναι η έλξη που ασκεί. Αναρωτιέμαι πώς θα διαμορφωθεί τελικά η αυλή με ένα κτίριο 9 μέτρων στο νότιο τμήμα της. Δεν θα χαθεί η ανοιχτοσύνη και η αίσθηση ελευθερίας που μέχρι σήμερα παρείχε; Μήπως μιά πιό ''ελαφριά'' κατασκευή που η οικοδομημένη της επιφάνεια καλύπτει μικρότερη έκταση και ύψος ήταν καλύτερη; Μήπως μπρος στην αναγκαιότητα της γρήγορης κατασκευής, κτίζεται ένα κτίριο που αγνοεί τα συναισθήματα και είναι απλώς χρήσιμο;
Ανακατεύοντας τη λειτουργικότητα με το μπετόν αρμέ η σύγχρονη πολεοδομία έχει ήσυχη τη συνείδησή της. Λειτουργικό όμως είναι αυτό που πραγματώνει μια σωστή ζωή. Αυτό είναι το χρήσιμο και το κοινωφελές.

Μια Πρόταση

Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς την Ελλάδα;
ΟΚ.
Αλλά : Να δημιουργηθεί ένας Ειδικός Λογαριασμός υπέρ της Ελλάδας, όπου θα κατατίθεται 1 euro για κάθε φορά που από κάποιο επίσημο όργανο ή Κοινοβούλιο της Κοινότητας αναγράφεται σε επίσημο έγγραφο η λέξη "Ευρώπη" ή "ευρώ". Και 1 cent για κάθε ελληνική λέξη που χρησιμοποιούν!!!...
Να δούμε τότε ποιός θα πτωχεύσει.
Παλιοολλανδοί και παλιοφινλανδοί και λοιποί παλιοτοκογλύφοι, ανιστόρητοι και άγλωσσοι.

Δυσάρεστες Συγκρίσεις

Πριν τρία περίπου χρόνια, στις 6/5/2009, δημοσίευσα μια φωτογραφία στο μπαλκόνι του πατρικού μου (την επαναδημοσιεύω παραπλεύρως).

Τότε ο Κώστας είχε αναρωτηθεί πώς είναι σήμερα η θέα από το ίδιο σημείο.











Όταν, τα Θεοφάνεια, βρέθηκα
στο ίδιο σημείο θυμήθηκα τον ηλεκτρονικό διάλογο και τράβηξα μερικές φωτογραφίες με το κινητό μου.

Η σύγκριση με την πρόσφατη επόμενη φωτογραφία είναι συντριπτική. Παρ' όλο που ο ορίζοντας εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτός (3η φωτογραφία), η όλη θέα έχει περιοριστεί περίπου στο 30% της αρχικής, όπως είχα επισημάνει και τότε.

Τί ψήφισαν οι 199;

Ακούστε προσεκτικά. Αν είναι αλήθεια, εύγε και στους 4 "τοπικούς" μας......

Αποτελεσματικό Ελληνικό Κράτος...

Πέμπτη καταλαμβάνεται το κτήριο της Νομικής Αθήνας.
Ο Πρύτανης ενημερώνει την Εισαγγελία ΜΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ(!!!).
Κυριακή απόγευμα καίγεται η Αθήνα με ορμητήριο ΚΑΙ την Νομική.
Δευτέρα μεσημέρι φθάνει στην Εισαγγελία η επιστολή του Πρύτανη (Απόσταση Νομική - Εισαγγελία μισή ώρα με τα πόδια)!!!!!
Να χαιρόμαστε την ηλεκτρονική διακυβέρνηση!!!!!!!

Ο Μητσοτάκης (...και βάλε!) της Αγγλίας

Μου φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης δεν πιάνει μια μπροστά στον Άρον Ράμσι, τον ποδοσφαιριστή της Άρσεναλ. Τέσσερα γκολ έχει βάλει όλα κι όλα από την αρχή της σεζόν και κατάφερε να ξαποστείλει τέσσερεις διάσημους - έναν μετά από κάθε γκολ που πετύχαινε. Οσάμα μπιν Λάντεν, Μουαμάρ Γκαντάφι και Στιβ Τζομπς "έφυγαν" μετά από επιτυχίες του εν λόγω ποδοσφαιριστή. Προχτές ξανασκόραρε και η μπάλα πήρε την Ουίτνι Χιούστον.
Τυχαίο;;;

Τime is (still) on my side, yes it is

Τελικά τα νέα για τη Ραψάνη δεν είναι απαισιόδοξα. Ισχύουν αυτά που είχα γράψει πριν από καιρό, κι ας μην είμαστε ούτε ανυπόμονοι ούτε μεμψίμοιροι.

Πληροφορήθηκα πρόσφατα, τι ακριβώς έχει γίνει μέχρι τώρα και τι προβλέπεται να γίνει:
Η ακτομηχανική μελέτη έγινε άμεσα από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Καβάλας (σε συνεργασία μετο Δ.Π.Θ.), χωρίς μάλιστα να δαπανηθούν αμοιβές μελετών σε εξωτερικούς μελετητές αφού η Τ.Υ. διαθέτει μηχανικό ειδικευμένη σε σχετικές μελέτες.

Η μελέτη έχει ήδη εγκριθεί από το Υπουργείο Οικονομικών -αρμόδιο Υπουργείο- για επεμβάσεις εντός αιγιαλού. Για να γίνει αυτό μεσολάβησαν άλλες εγκρίσεις, γνωμοδοτήσεις, επιτροπές κλπ. Ακόμα έχει εγκριθεί η προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την Περιφέρεια (όπου υπήρξε μια καθυστέρηση 6 περίπου μηνών). Εκκρεμεί η έγκριση της μελέτης Π.Ε.

Το κυριότερο όμως είναι ότι το έργο έχει ενταχθεί για χρηματοδότηση από πόρους του ΕΣΠΑ κι έτσι μόλις ληφθεί η τελευταία αυτή έγκριση θα είναι έτοιμο προς δημοπράτηση. (Εκτός εάν δεν είμαστε πλέον στην Ε.Ε. οπότε θα χάσουμε την χρηματοδότηση).
Απ ότι φαίνεται, υπάρχουν άτομα στη Τ.Υ. που μοχθούν και νοιάζονται και αξίζουν τον έπαινό μας ...
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη το χειμώνα του 1969. Δεξιά οι αποθήκες Αποστολόπουλου, ενώ αριστερά το Δημοτικό στάδιο. Λίγο πιο πέρα η πρώτη πολυκατοικία που κτίσθηκε επί της Χρυσοστόμου Σμύρνης από τον Μπάτση.

Μόνον εδώ........

Ιταλοποιηση

Στην Ιταλια τα σκανδαλα του Χριστιανοδημοκρατικου κομματος το οδηγησαν στην εξαφανιση και στην ανοδο του Φορτσα Ιταλια του Μπερλουσκονι. Τα 2 μεγαλα αστικα κομματα της Ελλαδας νομιζω οτι βαδιζουν στον ιδιο δρομο και ενα νεο σχημα θα εμφανισθει και θα καταλαβει τον κεντροδεξιο χωρο.
Ισως να ειναι μια μετεξελιξη της Νεας Δημοκρατιας αλλα το ΠΑΣΟΚ νομιζω οτι θα εξαφανισθει.
Ειδα μια αναφορα σε μια ομιλια σε συνεδριο του ΠΑΣΟΚ απο καποιον Χαραλαμπιδη και πρεπει να ομολογησω οτι το 1996 ειχε προβλεψει την κατερευση του συστηματος και του ΠΑΣΟΚ αν δεν γινοταν αλλαγες,

Αυτά που δεν ξέρουμε για τις Δανειακές Συμβάσεις......

Ναι, ξέρω, είναι σχεδόν δύο ώρες, αλλά ΑΞΙΖΕΙ να το δείτε ολόκληρο. Για να αντιληφθούμε το τεράστιο μέγεθος της προαποφασισμένης και δρομολογημένης προδοσίας.




......νότα αισιοδοξίας (στο τέλος) που πραγματικά την έχει ανάγκη ο καθένας μας με όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν από μαυρογυαλούρους και μη.........

Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα: http://www.epam-hellas.gr/ 

Το παλιό και το νέο Θηλέων

Το 1962 άρχισε να κατασκευάζεται το νέο κτίριο του Γυμνασίου Θηλέων της πόλης (το σημερινό 3ο Γυμνάσιο). Το παλιό κτίριο που διέθετε μόνο 8 αίθουσες μετά δυσκολίας μπορούσε να καλύψει με 2 κύκλους λειτουργίας (πρωί-απόγευμα) τις 900 περίπου μαθήτριές του. Τμήματα τεράστια με 50-60 παιδιά και το μάθημα να γίνεται σε συνθήκες ιδιαίτερα δυσμενείς.
Μετά από πολυετείς αγώνες της Σχολικής Εφορίας και του Συλλόγου Γονέων εγκρίθηκε από το υπουργείο η ανέγερση νέου κτιρίου, το οποίο ξεκίνησε να κτίζεται στο χώρο ανάμεσα στο παλιό κτίριο και στην αυλή της οικίας Φέσσα. Ο προϋπολογισμός προέβλεπε δαπάνη 2.500.000 δραχμών (η αξία εκείνης της δραχμής ήταν αρκετά κοντά στο ευρώ). Στην πρώτη φωτογραφία που είναι τραβηγμένη το Μάιο του 1962 (στην οδό Σκρά διακρίνεται παρκαρισμένο ένα και μοναδικό αυτοκίνητο) βλέπουμε το παλιό σχολείο. Στη δεξιά φαίνονται οι εργασίες ανέγερσης του νέου κτιρίου. Το υπουργείο διέθετε τα κονδύλια με μεγάλη φειδώ (λεφτά ...δεν υπήρχαν) και το έργο προχωρούσε αργά. Με επιστολή της, που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο, η τότε Γυμνασιάρχης Μαρίας Βήχου προσπαθεί εναγωνίως να πείσει τον υπουργό παιδείας να επιταχύνει τη χρηματοδότηση του έργου. Ένα χρόνο μετά και η κατασκευή προχωράει με πολύ αργούς ρυθμούς. Στην φωτογραφία αριστερά (Ιούνιος του 1963), το κείμενο που τη συνοδεύει αντανακλά την αγωνία του τόπου να τελειώσει έγκαιρα το σχολείο...
Το νέο κτίριο του Γυμνασίου Θηλέων λειτούργησε τελικά το 1965. Με νότιο προσανατολισμό και ηλιόλουστες αίθουσες ,
''...με θαυμάσια αρχιτεκτονικά σχέδια δι΄ένα πλήρες και σύγχρονον εκπαιδευτήριον, το οποίον θα πληροί όλας τας εκπαιδευτικάς ανάγκας...''
Εδώ και 45 χρόνια, χιλιάδες παιδιά (μεταξύ αυτών η γυναίκα μου και οι δύο κόρες μου) έκαναν μάθημα στις τάξεις του, ανεβοκατέβηκαν τις σκάλες του, έπαιξαν και γυμνάστηκαν στην αυλή του. Οι ελλείψεις του σε χώρους ήταν πάντα υπαρκτές και οι μαθητές του πάντα περισσότεροι από τις δυνατότητές του. Πρόσφατα εγκρίθηκε δαπάνη για κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου (ένα όνειρο πολλών ετών) και άλλων χώρων. Όμως αυτό θα είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης...

Time is (not) on my side

Από το Χρήστο το παρακάτω κείμενο και οι
φωτογραφίες:
''Κάποτε έγραψε ο Γιώργος, ότι ο Δήμος σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο ΘΑ κάνει ακτομηχανική μελέτη για την προστασία της Ραψάνης και ΘΑ κατασκευαστούν κάποιοι αμμοκράτες για να επανέλθει η άμμος στην ακτή.
Εκτιμώ ότι όταν ΘΑ δημοπρατηθούν όλα τα παραπάνω έργα, τα κύμματα ήδη θα κτυπούν τα σκαλιά του Πολυκλαδικού και τα σπίτια στην οδό Εγνατίας θα είναι παραθαλάσσια.
Οι φωτογραφίες από τη σημερινή νοτιά (Κυριακή 5-2-2012) που δεν είχε και πολύ μεγάλη ένταση. Άλλες φορές ήταν πολύ πιό έντονη....''

Περισσοτερο χιονι

Φιλοξενουμε τον νοτιοαφρικανο ανηψιο μου που ειδε για πρωτη φορα χιονι στη ζωη του. Πηγε μια βολτα στη γειτονια και εβγαλε φωτογραφιες σε ενα απο τα παρκα της γειτονιας

 Ευκαιρια για τσουληθρα στο χιονι

Στη Φιλίππου, Σάββατο πρωί

Μερικές σκάλες φαίνεται ότι βρίσκονται σε λάθος μέρος...
Από τη Μαρία, το κείμενο και η φωτογραφία:

...'' Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία για τη αξιολόγηση της πόλης μας και των συμπεριφορών μας...
Χώρια το σκουπίδι, τα αυτοκίνητα παρκάρουν κλείνοντας μονίμως τα σκαλιά και κυρίως την ράμπα. Αυτό που κυρίως μου τη δίνει είναι ότι συμβαίνει όταν είναι Σάββατο που έχει παζάρι και κυκλοφορεί πολύς κόσμος. Υπάρχουν ΠΑΝΤΑ αυτοκίνητα που κλείνουν εκεί...''
Προτείνω ΑΑ.

Χιόνια (ΙΙ)

Άλλη μία φωτογραφία από χιόνια,τραβηγμένη το χειμώνα του 1956.
Ο Λάζαρος Χ''Λ. ανεβασμένος -κι αυτός- σε ταράτσα (του ΙΚΑ) με μια χιονόμπαλα στο χέρι.
Πίσω του διακρίνονται τα θερινά Ολύμπια και αρκετά παρκαρισμένα λεωφορεία σκεπασμένα από το χιόνι. Το κτίριο του ΙΚΑ ήταν το πρώτο που κατασκευάστηκε στην περιοχή.

Χιόνια (Ι)

Τελικά, όπως αναμενόταν, χιόνισε χθες. Δεν έπεσε πολύ, αλλά έκανε κρύο και το πάγωσε. Μου φάνηκε όμως ότι δεν άλλαξε η διάθεση των ανθρώπων. Οι περισσότεροι στο δρόμο περπατούσαν σκυθρωποί. Εκτός βέβαια από τα παιδιά που το ευχαριστήθηκαν. Τα σχολεία ήταν κλειστά και βρήκαν ευκαιρία να παίξουν χιονοπόλεμο...

Είναι το κρύο τσουχτερό

Φυσάει ένας παγωμένος βοριάς. Στη Θάσο απέναντι τα βουνά εδώ και μέρες είναι χιονισμένα. Θα χιονίσει μάλλον και δω, σε μας. Κι έτσι όλα θα φανούν πιό όμορφα και πιό αισιόδοξα.
Τα χιόνια και τους αέρηδες δεν τα φοβόμαστε. Την εικόνα της πολιτικής ζωής που είναι μαύρη κι άραχνη φοβόμαστε...