Δάσκαλοι στα σκαλιά του 12ου

Δύο φωτογραφίες που μας έστειλε ο Χρήστος Χρ. και νομίζω ότι αξίζει να τις αναρτήσουμε. Η πρώτη είναι τραβηγμένη το Σεπτέμβριο του 1951 ενώ η δεύτερη το 1954. Ο Χρήστος σχολιάζει την εμφάνιση των δασκάλων που για τους άνδρες ήταν δεδομένο το κουστούμι και η γραβάτα ενώ στις γυναίκες το ντεκολτέ και το μήκος της φούστας ήταν αυστηρά καθορισμένα.
Όμως δεν ήταν μόνο η εμφάνισή τους διαφορετική αλλά και οι απόψεις τους και η δουλειά τους. Η αγάπη τους για τα παιδιά ήταν άνευ ορίων και στο όνομά της πίεζαν, ζόριζαν και τιμωρούσαν. Πίστευαν ότι ο δάσκαλος έχει μόνο ένα σκοπό: να διδάξει. Και διδάσκει περισσότερο με αυτό που είναι παρά με τα λόγια. Θεωρούσαν το σχολείο και την αίθουσα χώρους ιερούς που στα άδυτά τους πραγματοποιούνταν το ζύμωμα των ψυχών των μαθητών τους. Φυσικά πάντα υπήρχαν εξαιρέσεις αλλά οι περισσότεροι πρόσφεραν πραγματικά τη ψυχή τους στους μαθητές τους.
Y.Γ. Διαβάστε στο απόκομμα δίπλα για τις υποχρεώσεις των δασκάλων -αμισθί βεβαίως- που υπηρετούσαν σε μονοθέσια ή διθέσια σχολεία της υπαίθρου. Το κείμενο το έχει συντάξει ο αξέχαστος Σταύρος Ρωμανιάς ( Δημοτικό Ποταμουδίων, έργα του οι Οδηγοί της Καβάλας) το Φεβρουάριο του 1963 κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων του κλάδου.

28 Οκτωβρίου 1976

Στις 11.45 άρχισε η μεγαλειώδης παρέλαση της μαθητιώσης νεολαίας, τμημάτων του Στρατού, Συλλόγων και Προσκόπων δια της Ερυθρού Σταυρού και προ των Επισήμων απο την εξέδρα που βρισκόταν στο χώρο προ της ΛΑΦ Καβαλας.....
Υ.Γ.1: Στη φωτογραφία το Λύκειο Ελληνίδων Καβάλας. Σημαιοφόρος ο Χρήστος Κ. και πίσω του αριστερά η Μίκα Μ. Στο βάθος διακρίνονται η Ροδόπη και λίγο πιό πέρα οι καπναποθήκες της Commercial.
Y.Γ.2: Ο σημαιοφόρος και οι παραστάτες στρέφουν το πρόσωπο προς τη μεριά των επισήμων, κάτι που στη σημερινή παρέλαση δεν συνέβη εκ μέρους των μαθητών...

Joanna Lumley's Greek Odyssey

Στο δευτερο επεισοδιο αυτης της σειρας η Joanna Lumley επισκεφθηκε το βορειο μερος της Ελλαδας. Ξεκινησε απο την Κερκυρα, οπου κυριως κοιταξε την βρετανικη επιδραση (πχ κρικετ στην κεντρικη πλατεια). Φυσικα επισκεψη στην Κερκυρα χωρις αναφορα στον Αγιο Σπυριδωνα δεν γινεται και ειχα ξεχασει το ποσο ομορφο ειναι το νησι.
Μετα περασε στη Ηπειρο και πηγε στη Ζιτσα. Το μερος διαλεχτηκε γιατι ο λορδος Βυρων περασε απο εκει και σταματησε καθ'οδον απο τα Γιαννενα προς το Τελεπενι. Η Joanna Lumley πηγε σε ενα μοναστηρι της περιοχης οπου δοκιμασε το περιφημο κρασι της Ζιτσας.
Επομενος σταθμος ηταν η Νιγριτα και το εθιμο των λαδο-παλαιστων. Αυτο ειναι πολυ δημοφιλες στην Τουρκια και η Νιγριτα ειναι το μοναδικο μερος στην Ελλαδα οπου γινονται τετοιοι αγωνες. Η αντιθεση της μουσικης της Κερκυρας με τα νταουλια της Νιγριτας ηταν σημαντικη, διαφορα μερη της Ελλαδας εχουν διαφορετικες επιρροες.
Η Λυδια ηταν το επομενο μερος, πρωτη χριστιανη στη Ευρωπη, το βαπτιστηριο κτλ
Στο επομενο σκηνικο η Joanna Lumley ειναι πανω απο την Καβαλα.

Χαρακτηριζει την Καβαλα πολη στρατηγικη, μεταξυ Δυσης και Ανατολης. Τα γνωστα πλανα της πολης ακολουθουν, προς το καστρο, απο το καστρο, οι καμαρες. Στο καστρο η Joanna Lumley συνομολει με εναν τοπικο δημοσιογραφο (το ονομα του οποιου με διαφευγει)

Η συγχρονη ιστορια της Καβαλας ειναι συνδεδεμενη με τους προσφυγες, οπως της λεει ο δημοσιογραφος οτι δεν θα βρεις παππου στην πολη που να μην εχει προσφυγικη ιστορια. Παραλληλα τα μουσουλμανικα χαρακτηριστικα εχουν μειωθει κατα πολυ πχ εκει που ειναι η εκκλησια του Αγιου Νικολαου ηταν τζαμι.
Περιμενα οτι η Joanna Lumley θα συνομιλουσε με καποιον παππου με προσφυγικο παρελθον αλλα εμεινα εκπληκτος οταν στην οθονη εμφανιστηκε ενα προσωπο που ξερω πολυ καλα. Ο Μηνας Ζαχαριαδης, αδελφικος φιλος του πατερα μου, γεννημενος στη Σαμσουντα, της ειπε την ιστορια του.

Ηρθε προσφυγας στην Καβαλα 6 χρονων με την μητερα του. Ο πατερας τους εκτελεσθηκε απο τους Τουρκους, απο τα 27 ατομα της ομαδας που ηταν, μονο 2 ηταν ανδρες, οι υπολοιποι ηταν γυναικες και παιδια. Ο κυριος Μηνας ειναι 96 χρονων αλλα μπορεις να δεις τον πονο των γεγονοτων στο προσωπο του. Ελαχιστα πραγματα επεζησαν το ταξιδι προς την Καβαλα. Μια ασπρομαυρη φωτογραφια των γονιων του, ειναι το μοναδικο ενθυμιο απο τους γονεις του.

Η παρουσια του μου θυμησε τον πατερα μου και μαζι με την ιστορια του που του εφεραν δακρυα στα ματια με συγκινησαν ιδιαιτερα. Ο κυριος Μηνας ηταν δασκαλος (στο σχολειο της Παναγιας αν δεν κανω λαθος), και ειχαν πολλα κοινα με τον πατερα μου που μαλλον εξηγει την στενη τους φιλια: ορφανοι, αποφοιτοι απο το διδασκαλειο (οπως και η μητερα του Χρηστου Χ που ηταν της ιδιας σειρας), πολιτικες πεποιθησεις.Σαν συνταξιουχοι επαιξαν πολυ ταβλι και πινακλ, το τελευταιο στεκι τους ηταν ο Νικηφορος.
To ταξιδι συνεχισθηκε ανατολικα με επισκεψη σε πομακοχωρι στα ορεινα της Ξανθης. Απομονωμενο χωριο, κυρια απασχοληση ο καπνος και αγωνια για την τιμη του (2 ευρω το κιλο, δεν μπορεις να ζησεις με τετοια τιμη). Οι γυναικες σπερνουν τα φυτα και οι ανδρες ποτιζουν, Τα νεα κοριτσια εχουν κινητα τηλεφωνα και θελουν να παν στην Ξανθη, οπου τουλαχιστον εχει ιντερνετ καφε.
Τελικος προορισμος τα συνορα, Ελλαδας, Τοιυρκιας, Βουλγαριας, φιλοξενουμενη απο τον Ελληνικο Στρατο. Εντυπωση μου εκανε μια δηλωση αξιωματικου οτι οι στρατιωτες θελουν να υπηρετουν εκει, μια και οι δικες μου αναμνησεις ειναι οτι εκτος απο τους ντοπιους, κανενας δεν θελει να ειναι σε συνοριακο μερος.

Ποδοσφαιρο, μπασκετ και σπονσορς

Κάτι πρέπει νάχουμε στον αθλητισμό, ως πόλη, και μας την πέφτουν έτσι άγρια όλοι.
Στο ποδόσφαιρο, έγινε ο κακός χαμός. Καβάλα και Ολυμπιακός Βόλου σήκωσαν τον σταυρό της κάθαρσης. Σβήστηκαν από τον ποδοσφαιρικό χάρτη και έτσι τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο, απαλλαγμένο από τα μιάσματα, συνεχίζει την καταπληκτική του πορεία παρθένο, άσπιλο και αμόλυντο.
Όμως, αν στο ποδόσφαιρο υπήρχαν πίσω από τις παραπάνω ομάδες κάποιες ύποπτες φιγούρες, δεν ισχύει το ίδιο και για το μπάσκετ. Όπου, φαίνεται, η απροσδόκητα καλή πορεία της τοπικής Ένωσης (όπως και άλλων επαρχιακών ομάδων) έχει προκαλέσει σκοτούρες στο Κέντρο.
Προχθές, βουλευτής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή για το αν η συμφωνία συνεργασίας μεταξύ ΚΑΕ Ένωσης Καβάλας και Τουρκικών Αερογραμμών ήταν σε γνώση και έγκριση του Υπουργείου Εξωτερικών. Από όλα τα θέματα που μας ταλανίζουν, δηλαδή, ο κ. Π. Παναγιωτόπουλος επέλεξε αυτό ως μείζον για να επέμβει και να ζητήσει να μάθει αν τηρήθηκε η σωστή πολιτική πρακτική.
ΟΚ. Και σε μένα δεν άρεσε η παραπάνω συμφωνία (και όσοι με ξέρετε καλύτερα, γνωρίζετε ότι αυτό που λέω το πιστεύω και το εφαρμόζω απόλυτα). Θα προτιμούσα κάποιος ντόπιος ή καλύτερα τοπικός χορηγός ή κάποιος πλούσιος καβαλιώτης να αναλάμβανε τα έξοδα μετακίνησης της ομάδας και να μην απευθυνόμασταν στους Τούρκους. Όμως, τα λόγια είναι εύκολα. Στην πράξη ποιός θα ήταν αυτός; Ο Πρόεδρος, από όσα ξέρω, δεν είναι και κανένας μεγιστάνας. Πλήρωσε και πληρώνει την προσωπική του τρέλα για το μπάσκετ, αλλά πόσο ακόμη; Και τα έξοδα μετακίνησης δεν είναι λίγα. Επτά μεταβάσεις στην Αθήνα, μια στη Ρόδο, μια στο Ρέθυμνο. (Συν μια έκτακτη στην Αθήνα για τα ημιτελικά του Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό). Σύμφωνα με δικό μου υπολογισμό τουλάχιστον 25000€. Και μην πει κάποιος: "Και τι είναι 25000; Δεν μπορούσε κάποιος εύπορος να τα δώσει;" γιατί η απάντηση είναι "προφανώς όχι". Οι πλούσιοι είναι για να κάθονται στα διακεκριμένα, για να βγαίνουν "πρώτη μούρη" στις επιτυχίες, αλλά αν είναι να βάλουν το χέρι στην τσέπη, άστα καλύτερα... Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη ψάχνουν 500 € (!!!) για να πληρώσουν το παράβολο συμμετοχής του ποδοσφαιρικού ΑΟΚ ώστε να συμμετάσχει στο Πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής και να μην σβηστεί από τον χάρτη. Από την άλλη, οι αερομεταφορείς είναι συγκεκριμένοι και περιορισμένοι. Η Aegean είναι χορηγός του τοπικού ΑΓΟΡεθύμνου, για την ΟlympicAir δεν συζητάμε, οπότε τι μένει;
Αλλά όλοι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τους ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ, όπως και ο προαναφερθείς βουλευτής...

* Κι όμως...

Είναι γεγονός ότι όταν μπήκαμε στο Πανεπιστήμιο πάθαμε σοκ με την απογοητευτική κατάσταση που επικρατούσε.
Απ' τη μιά τα κτίρια: οι τοίχοι βαμμένοι με συνθήματα, γεμάτοι σκισμένες αφίσες, τα σκοτεινά αμφιθέατρα, τα τραπεζάκια των παρατάξεων στην είσοδο και οι φωνές των κομματόσκυλων σαν να ήσουν σε παζάρι. Απ΄την άλλη τα προγράμματα σπουδών κι όλη αυτή η απίστευτη ελευθερία: όποτε ήθελες πήγαινες στο μάθημα, όποτε ήθελες έδινες εξετάσεις, 3 εξεταστικές, μεταφορά-μεταφερομένων μαθημάτων, ν-3 μαθήματα για τη κατοχύρωση έτους κλπ.
Κι όμως. Η κατάσταση αυτή που και μεις θεωρούσαμε απαξιωτική, τώρα είναι ακόμη χειρότερη.
Στο Μαθηματικό τμήμα τότε, η διδασκαλία γινόταν ως εξής. Το πρωί ο καθηγητής δίδασκε το μάθημα, στο αμφιθέατρo, σε ολόκληρο το έτος (στους λίγους που παρακολουθούσαν). Το απόγευμα, στα φροντιστήρια, οι βοηθοί του έλυναν ασκήσεις, εξηγούσαν και απαντούσαν σε απορίες των φοιτητών που ήταν χωρισμένοι αλφαβητικά σε μικρότερες ομάδες. Και τη περίοδο των εξετάσεων έπεφτε πολύ διάβασμα. Οποιαδήποτε ώρα της νύχτας περνούσες από την Αγ. Δημητρίου τα φώτα στις εστίες ήταν αναμμένα.
Εδώ και λίγα χρόνια φροντιστήρια πλέον δεν υπάρχουν. Στο μάθημα ο διδάσκων αναλύει τη θεωρία και ταυτόγχρονα λύνει μερικές ασκήσεις για παραδείγματα. Κι αν ο χρόνος -λόγω καταλήψεων ή απεργιών-πιέζει ούτε αυτό γίνεται. Δεν υπάρχει καν η έννοια του έτους (ή εξαμήνου) και της κατοχύρωσής του. Πας στο επόμενο χωρίς να περάσεις κανένα μάθημα. Οι φοιτητές καταφεύγουν σε ιδιωτικά φροντιστήρια για να περάσουν τα μαθήματα, και δεν ακούς από πολλούς ότι ξενύχτισαν διαβάζοντας. Τα cafe είναι γεμάτα ακόμη και στις εξεταστικές. Χρειάζεται οπωσδήποτε να αλλάξει η κατάσταση και να σοβαρευτούν όλοι. Οι καθηγητές, οι πρυτάνεις και οι φοιτητές - αν θέλουν να αξιοποιήσουν τα χρόνια τους και να μορφωθούν πραγματικά.
(Στις φωτογραφίες φοιτητές του Φυσικού τμήματος του Α.Π.Θ. σε ομαδική εργασία. Εδώ και πολλά χρόνια οι δύο πρώτοι απ΄τα δεξιά, ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Ο τρίτος είναι βέβαιο ότι το μετάνοιωσε που δεν έφυγε κι αυτός και έμεινε εδώ περιμένοντας το ...κούρεμα.)

Παράλληλες Απώλειες

Από τις πιο παράξενες επιπτώσεις της κρίσης είναι αυτή που έχει να κάνει με την Εκκλησία.
Μεγάλη μείωση στα έσοδα του α' οκτάμηνου ανακοίνωσε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών! Αν έκανα σωστά τους υπολογισμούς, τα προσφερθέντα από τους Ιερούς Ναούς της δύναμής της υπολείπονται των προϋπολογισθέντων κατά περίπου 250000€! Αποδίδεται στη μείωση των ποσών που πρόσφεραν οι πιστοί στο παγκάρι.

Veni, Vidi, Vici...

We Came, We Saw, He Died. Ha!Ha!Ha!Ha!Ha!Ha!Ha!.......
Φοβερή έμπνευση! Και τι εξαιρετικό χιούμορ!!! Ακόμη γελάω από χθες που την άκουσα να ξεκαρδίζεται από την φοβερή της ατάκα! Την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, φυσικά, εννοώ.
Που επιβράβευσε με το κελαρυστό της γέλιο αυτούς που δημόσια λιντσάρισαν και εκτέλεσαν έναν αιχμάλωτο. Όσο κι αν αυτός ο αιχμάλωτος δεν ήταν άλλος από τον στυγνό δικτάτορα Gadaffi. Και που κατόπιν έσυραν την σορό του και την περιέφεραν εν είδει τροπαίου στους δρόμους. Και που την απόθεσαν σε θάλαμο κρεάτων για να περάσουν όλοι να φωτογραφηθούν με το λείψανο!!! Το δίκιο του ισχυρού και πάλι. Το δίκιο του νικητή. Που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους διεθνείς νόμους. Ταυτόχρονα, όμως, και το δίκιο του ανιστόρητου νικητή. Που πάνω στην αλλαζονία του ξεχνάει την Ιστορία. Που είναι γεμάτη παραδείγματα άλλοτε νικητών που καταλήγουν γονυπετείς εκλυπαρούντες για το τομάρι τους, όπως και ο εκτελεσθείς δικτάτορας.

ΥΓ1: Το δημόσιο κέρατο πρέπει να την επηρέασε παρά πολύ, τελικά. Ή ήταν πάντα έτσι σκύλα;
ΥΓ2: Ο νεαρός "επαναστάτης" που υπερηφανευόταν στην κάμερα ότι αυτός σκότωσε τον Gadaffi (αργότερα προστέθηκαν στη λίστα άλλοι δυο που συνδιεκδικούν την πατρότητα των σφαιρών που αποτέλειωσαν τον αιχμάλωτο δικτάτορα) και τώρα διεκδικεί το χρηματικό ποσό της επικήρυξης, ασφαλώς δεν βάζει καν στο μυαλό του ότι η επικήρυξη αφορούσε σύλληψη και προσαγωγή ή θανάτωση σε μάχη και όχι εκτέλεση ενός αιχμαλώτου. Και πολύ περισσότερο ότι η πράξη του είναι κολάσιμη σύμφωνα με το διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς Συνθήκες.
ΥΓ3: Α-Π-Ο-Τ-Ρ-Ο-Π-Ι-Α-Σ-Μ-Ο-Σ!!!

Στην εποχή της σιγουριάς...

Στη φωτογραφία δύο φοιτητές -από διαφορετικές σχολές - φωτογραφημένοι στην πόλη τους σε μιά ανάπαυλα μεταξύ αποχών, καταλήψεων και ...μαθημάτων *.

Διάθεση: Πολύ καλή.
Σχέδια για το μέλλον: Άπειρα.
Εμφάνιση : Καφέ μποτάκι- παντελόνι τζήν ή κοτλέ- τζάκετ ''στρατιωτικό''- κασκόλ μακρύ.
Φωτογραφική μηχανή: Lupitel
Φωτογράφος: Κανείς, με τον αυτόματο.
Τοποθεσία: Πίσω από το Λούσυ.
Χρόνος Λήψης: Χειμώνας του 1978;

Πού είναι η παραίτηση, οεοο;

Προχθές κατατέθηκε στη Βουλή, μετά από πολλές περιπέτειες και αναβολές, ο κατάλογος των χιλίων εφτακοσίων τόσων μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου. Τα μεγάλα μπατάκια, δηλαδή, που χρωστούν στην Εφορία τα μαλλιοκέφαλά τους.
Στην κορυφή της λίστας, με σχεδόν τριπλάσια οφειλή από τον δεύτερο, ο μεγαλοξενοδόχος πεθερός Υφυπουργού της Κυβέρνησης. Περίπου 630000000 € το χρέος!!! (ΕΞΑΚΟΣΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ, για όποιον ζαλίστηκε από τα μηδενικά).
Ασφαλώς και δεν είμαι θιασώτης της συλλογικής ευθύνης. Ασφαλώς και δεν πιστεύω ότι αναγκαστικά ο Υφυπουργός έχει μερίδιο ποινικής ευθύνης. Πολιτικής, όμως; Πώς μπορεί να σταθεί σε μια Κυβέρνηση, που ξεζουμίζει τον μικρομεσαίο για να εισπράξει μερικές δεκάδες εκατομμύρια - κι αν τα εισπράξει, καθότι "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".
Α! Και μια απορία: Ο κύριος αυτός είναι ενεργός επιχειρηματίας, αν δεν κάνω λάθος. Πώς εξασφάλιζε φορολογική ενημερότητα με τέτοιο χρέος;;;

Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται

Εδώ και μέρες 650 σχολεία βρίσκονταν υπό κατάληψη από ομάδες μαθητών που διέκοψαν τη λειτουργία τους με το στανιό. Για λόγους κομματικούς, συμφεροντολογικούς, ψυχοπαθολογικούς και κυρίως χωρίς να συναντήσουν το παραμικρό εμπόδιο από κανέναν.
Δεκάδες Πανεπιστημιακές σχολές ήταν μέχρι πρόσφατα υπό κατάληψη και κανείς δεν ασχολείται. Γιατί κανέναν δεν συγκινούν πλέον τα επιχειρήματα των φοιτητικών οργανώσεων. Οι φοιτητές χτίζουν γραφεία καθηγητών, τους απειλούν και τους προπηλακίζουν. Το μόνο ενδιαφέρον είναι να μη χαθεί η εξεταστική παρ΄ότι κρατούσαν τα Πανεπιστήμια κλειστά εδώ και ένα μήνα. Και για τα μαθήματα που χάνονται, κουβέντα.
Πώς φτάσαμε εδώ; Πώς φτάσαμε στο σύνθημα...'' νόμος είναι το δίκιο του αγωνιστή''; Μέχρι πότε θα συνεχίζεται η παράδοση της αυτοκαταστροφικής βίας που ονομάζεται αγωνιστικότητα;..........
Βρήκα δύο φιλμάκια στο ΕΟΑ της Ερτ με θέμα το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, που μου θύμησαν αρκετά από τη φοιτητική μας ζωή αλλά και τις απόψεις μας τότε. Είμασταν αισιόδοξοι και οι περισσότεροι πιστεύαμε ότι το φοιτητικό κίνημα είχε τη δύναμη και το καθήκον ν΄αλλάξει τα πάντα προς το καλύτερο.
Το φθινόπωρο του 1977 αρκετοί από τους συμμαθητές μας ( Χρήστος Χ., Χάρης Χρ., Κική Κ., Μανώλης Γ. ) εισήχθησαν στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης. Το Πανεπιστήμιο είχε αρχίσει να λειτουργεί το 1974 και υπήρχαν πολλά προβλήματα οργανωτικά και υποδομών. Οι φοιτητές έκαναν μάθημα στο Διοικητήριο και σε νοικιασμένες αίθουσες. Αλλά και η φοιτητική ζωή που περίμεναν να ζήσουν δεν ήταν η αναμενόμενη. Μία και μοναδική καφετερία λειτουργούσε στο Ξενία και υπήρχε και μία Pub. Μολονότι όμως το Πανεπιστήμιο ήταν καινούργιο και ανοργάνωτο το φοιτητικό κίνημα ήταν έντονα δραστηριοποιημένο και από τα πιό αγωνιστικά ( στην Ξάνθη φοιτούσαν τότε μόλις 350 φοιτητές). Εκείνη λοιπόν τη χρονιά οι νεοεισαχθέντες και ορεξάτοι συμμαθητές μας, δεν πρόλαβαν να κάνουν και πολύ μάθημα. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα ξεκίνησαν αποχή (η κατάληψη ήταν ακόμη ακραία μορφή αγώνα) που κράτησε μέχρι το τέλος της Άνοιξης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν χρονιά. Το επόμενο λοιπόν ακαδημαϊκό έτος στο Α΄έτος συνυπήρχαν δύο είδη πρωτοετών: αυτοί που μπήκαν το 1977 και οι καινούργοι του 1978. Πώς χώρεσαν όλοι μαζί είναι άλλο θέμα...
Και κανένας βέβαια δεν πολυσκοτίσθηκε που χάθηκε η χρονιά πέρα από τους γονείς που πλήρωναν τζάμπα. Ποιός όμως τους άκουγε;

Πατήστε εδώ

Υ.Γ.1: Παρακολουθήστε προσεκτικά το λόγο του προέδρου των φοιτητών (δεν τον αναγνωρίσατε;). Οι εκφράσεις, ο τονισμός των λέξεων και η φρασεολογία θα σας θυμήσουν τις συζητήσεις στα πηγαδάκια έξω από τη σχολή και τις ατέλειωτες συνελεύσεις στα αμφιθέατρα. Υ.Γ.2: Δείτε μετά και το άλλο φιλμάκι με τον πρόεδρο της διοικούσας του ΔΠΘ. Όλο και κάποιους θα αναγνωρίσετε.

ΕΧΕΙ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΜΥΑΛΟ Ο ΜΑΝΟΣ!!!

Να πληρωθούν βουλευτές και υπουργοί με ομόλογα»

9/19/2011 09:29:00 πμ Δημοσιεύθηκε απόΠαραπολιτική



Ακόμα μια πρόταση που εκπλήσσει κατέθεσε ο Στέφανος Μάνος με χθεσινό άρθρο του στην Καθημερινή. Παραθέτω το κύριο μέρος της:

Υπάρχει ένα ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου που λήγει στις 22 Μαρτίου 2012, σε 6 μήνες από σήμερα. Στη λήξη του, αν η Ελλάδα δεν έχει έως τότε χρεοκοπήσει, ο ιδιώτης κάτοχος του ομολόγου (οι τράπεζες έχουν δεχθεί στο πλαίσιο του PSI να το αντικαταστήσουν με νέο ομόλογο) θα εισπράξει το κεφάλαιο συν το τελευταίο κουπόνι (4,5%). Το ομόλογο αυτό που στις 22 Μαρτίου 2012 θα δώσει στον κάτοχό του 104,5 ευρώ πουλιέται σήμερα γύρω στα 55 ευρώ.

Στην αγορά έχει διαμορφωθεί, από χιλιάδες αγοραστές και πωλητές που ενεργούν εθελοντικά, μια πραγματικότητα που σας δίνει το δικαίωμα να ξοδέψετε 55 ευρώ αύριο το πρωί και να προσδοκάτε ότι το ελληνικό Δημόσιο θα σας πληρώσει 104,5 ευρώ στις 22 Μαρτίου 2012.

Αν πιστεύετε τις υποσχέσεις των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου, αν πιστεύετε ότι πράγματι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, έχετε τη δυνατότητα να...
...διπλασιάσετε τα λεφτά σας σε 6 μήνες. Οι «αγορές» σάς κάνουν αυτό το δώρο. Αρκεί να πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει όλες τις υποσχέσεις της και συνεπώς δεν θα χρεοκοπήσουμε.

Οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος επένδυσαν πολιτικό κεφάλαιο σε μια πράξη υψηλού συμβολισμού: Θα κόψουν ένα μισθό από τους αιρετούς πολιτικούς. Ο συμβολισμός δεν άλλαξε την τιμή του ομολόγου. Οι αγορές εξακολουθούν να προεξοφλούν χρεοκοπία πριν από τον Μάρτιο του 2012.
Προτείνω στους κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο:

1. Να μην περικόψουν τον ένα μήνα και να καταβάλουν, για τους επόμενους 6 μήνες, σε όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τη μηνιαία βουλευτική αποζημίωσή τους με ομόλογα ελληνικού Δημοσίου λήξεως Μαρτίου 2012. Οποιος διαμαρτυρηθεί θα σημαίνει πως δεν πιστεύει στις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε. Οσοι δαγκωθούν και δεχθούν αδιαμαρτύρητα να πληρώνονται με ομόλογα (όπως άλλωστε πληρώνονται διάφορες κατηγορίες πολιτών στις οποίες χρωστάει το κράτος), θα μάθουν τη σημασία των «αγορών». Θα παρακολουθούν την καθημερινή αποτίμηση του ομολόγου και θα γνωρίζουν αν πλησιάζουμε ή απομακρυνόμαστε από τη χρεοκοπία. Θα αρχίσουν να στηρίζουν ολοψύχως κάθε μέτρο εξυγίανσης της οικονομίας, μιας και η εξυγίανση της οικονομίας θα είναι συνδεδεμένη με το εισόδημά τους.

2. Να ανακοινώσουν ότι κατά τις συναλλαγές τους με το Δημόσιο τα φυσικά και νομικά πρόσωπα μπορούν να εξοφλούν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που λήγουν μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014. Ποια θα είναι η συνέπεια μιας τέτοιας ρύθμισης; Θα υπάρξει μεγάλη ζήτηση γι' αυτά τα ομόλογα. Η τιμή των ομολόγων θα ανέβει. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα είναι χαρούμενοι. Οι φορολογούμενοι θα εξοφλούν «κουρεμένες» φορολογικές υποχρεώσεις. Θα εξοφλούν υποχρεώσεις 100 ευρώ έχοντας πληρώσει λιγότερα για την αγορά του ομολόγου. Το Δημόσιο με κάθε ομόλογο που εισπράττει θα μειώνει το δημόσιο χρέος. Ολα θα λειτουργούν θαυμάσια, αρκεί να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος, να περιορίσουν δραστικά τις δαπάνες και να μην χρεοκοπήσουμε.

Το ερώτημα είναι αν, ακόμη και οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος, πιστεύουν στις δικές τους υποσχέσεις.

Το πείραμα πέτυχε................

Νυχτερινή άποψις

Τρίτη 12 Αυγούστου 1958

Από μηνός παρεπιδημεί εις την πόλιν μας η δις Ευδοξία Κοντονίκου, ομογενής εξ Αμερικής, καθηγήτρια, ελθούσα προς επίσκεψιν των ενταύθα συγγενών της. Η δις Ευδοξία Κοντονίκου εγεννήθη εν Αμερική και είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί ταξίδιον εις την Ελλάδα.
''...Έπειτα από πολλές προετοιμασίες και μετρώντας τις μέρες έφτασα στην Καβάλα. Ήταν 10 η ώρα την νύχτα όταν την πρωτοαντίκρυσα. Με τα φωτισμένα της σπίτια παρουσίαζε ένα εξαίσιο θέαμα. Με υποδέχθηκε μιά γαλήνια ησυχία που κάνει τον ταξιδιώτη να νομίζει πως η Καβάλα είναι μία σιωπηλή πόλη. Αυτή η ησυχία δεν υπάρχει μόνο τη νύχτα αλλά και τη μέρα...
Με την αμφιθεατρική της θέση σε γοητεύει. Έχει τον ορίζοντα ελεύθερο και αυτό μπορείς να το δεις όταν στέκεσαι σε ύψωμα. Από το βουνό κοιτάζεις κάτω και βλέπεις τα κόκκινα κεραμίδια των σπιτιών που καταλήγουν στην αμμουδιά...
Στην Καβάλα μπορεί να δει κάποιος μια κυρία κομψευόμενη αλλά και μιά κυρία με τα φορέματα των γιαγιάδων μας. Μπορείς να συναντήσεις το φτωχό αγωγιάτη και να τον συγκρίνεις με τον κύριο της ιδιωτικής κούρσας. Ο κόσμος της Καβάλας είναι ανοιχτόκαρδος. Η φιλοξενία τους σου ζεσταίνει την καρδιά...''
Διάβασα το κείμενο πριν ακετό καιρό στον Ταχυδρόμο. Μου άρεσε ο λόγος της επισκέπτριας που μας θυμίζει την πόλη που μεγαλώσαμε. Σ' αυτήν την ερεβώδη περίοδο που ζούμε όπου η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα χρειάζονται και κάποια κείμενα που να μην έχουν σχέση με το παρόν...

Το ποδόσφαιρο είναι πάνω απ' όλα ψυχαγωγία

Δεν παίζουν τρομερή μπάλα, δεν συμμετέχουν σε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όμως προσελκύουν τα βλέμματα από όλο τον κόσμο με τις... επιδόσεις τους στο γήπεδο. Οι παίκτες της Στιάρναν από την Ισλανδία έχουν γίνει πασίγνωστοι λόγω των εμπνευσμένων πανηγυρισμών τους, με το ρεπερτόριο να περιέχει αγώνες κολύμβησης, γέννα, ψάρεμα, χειροβομβίδα, ακόμα και... τουαλέτα. Δείτε πώς πανηγυρίζουν τα γκόλ τους.

Best Before

Διαβάζω σε μια ιστοσελίδα, όπου πωλούνται τα πάντα, από ρούχα μέχρι αυτοκίνητα και από κουτάβια μέχρι ψυγεία:
"Πωλούνται δερμάτινες γυναικείες γόβες 15€. Μάρκα: Vero Cuoio/Προέλευση: Ιταλία. Τις αγόρασα από κατάστημα της Θεσσαλονίκης 55€".
Και γελάω.
Θυμάμαι κάποιον από μας, πριν πολλά χρόνια, που ψάχνοντας τη συσκευασία κάποιου προϊόντος για να βρει την ονομασία του, αναφώνησε (χάριν αστεϊσμού, βεβαίως) Best Before!
Αλλά το είπε τόσο πειστικά, σαν να το πέρασε πραγματικά για όνομα του προϊόντος, που όλοι οι παρευρισκόμενοι πέσαμε ξεροί από τα γέλια, ενώ το "best before" έγινε σλόγκαν για πολλά χρόνια.

Και με την ευκαιρία, μια ενημέρωση μιας και μας διαβάζουν αρκετές κυρίες, αλλά και αρκετοί άνδρες πιθανόν να ενδιαφέρονται:
Δερμάτινες ιταλικές γόβες με 55€ λιανική τιμή, απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Ούτε ελληνικές, να εξηγούμαστε. Ούτε ισπανικές ούτε βραζιλιάνικες ούτε τίποτε.
Τι γίνεται, όμως, και μπερδεύονται οι ανυποψίαστοι καταναλωτές, εσκεμμένα ή όχι;
Πολλές φορές σε ένα συνθετικό παπούτσι το μόνο δερμάτινο που υπάρχει είναι το πατάκι, πάνω στο οποίο, φαρδιά-πλατιά, υπάρχει το σήμα του δέρματος και η ένδειξη: vero cuoio (γνήσιο δέρμα). Από κει και πέρα εναπόκειται στην εντιμότητα του πωλητή και στην ευπιστία του πελάτη η επέκταση του δερμάτινου σε όλο το παπούτσι. Ακόμη πιο παραπλανητικό είναι σε ένα εξ ολοκλήρου συνθετικό παπούτσι να υπάρχει τυπωμένο το σήμα του δέρματος στην ... σόλα (!), ακόμη κι αν δεν είναι ούτε καν αυτή πέτσινη (όχι ότι μια πέτσινη σόλα είναι κατ΄ανάγκη ακριβότερη από μια καλή συνθετική). Δυστυχώς, πολλές ελληνικές βιοτεχνίες μετέρχονται τέτοια μέσα, παρά τις προσταγές της νομοθεσίας.

... πλακώσανε κι οι γύφτοι (2)

Το κοινοβούλιο της Σλοβακίας, λέει, αρνήθηκε να επικυρώσει την συμφωνία της 21ης Ιουλίου για επέκταση της βοήθειας προς την Ελλάδα για την οικονομική της διάσωση.
Α! να χαθείτε, που μέχρι χθες βρωμούσε το χνότο σας...

... πλακώσανε κι οι γύφτοι (1)

Ο Δήμαρχος της Vilnius, πρωτεύουσας της Λιθουανίας, προέτρεψε τους πλούσιους συντοπίτες του να διαθέσουν ένα ποσό γύρω στα 7 εκατ. δολλάρια και να αγοράσουν ένα ελληνικό νησί και να το μετατρέψουν σε τουριστικό παράδεισο για τους συμπατριώτες του.
Α! να χαθείτε χθεσινοί ξυπόλυτοι...

Τα εν οίκω... και εν δήμω

Το βράδυ της προηγούμενης Τρίτης στη Δημοτική βιβλιοθήκη ο καλλιτεχνικός σύλλογος Γυναικών Ζωγράφων Καβάλας παρουσίασε τα έργα του. Πορτραίτα, τοπία, αφηρημένη, κλασσική και μοντέρνα τέχνη ήταν τα θέματα των έργων που παρουσίασαν οι συμμετέχουσες. Ο σύλλογός τους απαριθμεί 36 μέλη, εκ των οποίων στην παρούσα έκθεση συμμετείχαν τα 27, με 250 συνολικά έργα. Εκτός των έργων ζωγραφικής στο χώρο εκτίθενται και έργα Αγιογραφίας, χειροτεχνίας, κοσμημάτων και ντεκουπάζ. Στη φωτογραφία δεξιά τρία από τα εκτιθέμενα έργα μέλους του συλλόγου, με θέμα τοπία από την Καβάλα και την Ξάνθη.

Πτωχευση και καθαρση

Διαβασα ενα κειμενο το οποιο (σε περιληψη) ειναι υπερ της πτωχευσης της Ελλαδας. Το βασικο επιχειρημα ειναι το εχει να χασει η Ελλαδα απο μια οικονομικη πτωχευση οταν υπαρχει ηδη πτωχευση αξιων, οτι η ελληνικη κοινωνια ειναι ηδη σε πτωχευση.Τι χειροτερο μπορι να συμβει?
Η πτωχευση θα οδηγησει σε αναγεννηση και μια καλυτερη Ελλαδα θα δημιουργηθει απο τις σταχτες της πτωχευσης. Θα υπαρξουν μεγαλες δυσκολιες αλλα το αποτελεσμα το αξιζει.
Στην αρχη το θεωρησα σαν 'ακομα ενας που θελει να ξεθυμανει' και δεν ξερει τι του γινεται. Μετα το ξαναδιαβασα και πρεπει να ομολογησω οτι αρκετα απο αυτα που λεει ειναι σωστα.
Αλλα νομιζω οτι ο συγγραφεας κανει λαθος για τις συνεπειες της πτωχευσης και το αντικτυπο της. Ο σημερινος Guardian εχει ενα αρθρο για την καταστση της δημοσιας υγειας στην Ελλαδα.
Αν καποιος θελει να δει το τι σημαινει να εχεις χασει τη δουλεια σου και να χρειαζεσαι ιατρικη περιθαλψη πρεπει να το διαβασει 'η' να παει επισκεψη στα εξωτερικα ιατρεια καποιο μεγαλου νοσοκομειου.
Ο αρθρογραφος του ελληνικου κειμενου νομιζει οτι ανεργια σημαινει οτι απλως δεν χρειαζεσαι συνδρομητικη τηλεοραση και οι περισσοτεροι μπορει να γινουν αγροτες. Δικαιως απαιτει ομως τη καταργηση επιδοματων σε ανυπαντρες κορες.
Πιστευω οτ το τιμημα της πτωχευσης ειναι πολυ υψηλο και οι περισσοτεροι Ελληνες δεν ειναι διατεθιμενοι να το πληρωσουν.
Επισης αυτο που μου κανει εντυπωση οτι μετα απο τοσες περικοπες το χρεος συνχιζει να αυξανεται και το επιπεδο υπηρεσιων πεφτει συνεχως. Η κυβερνηση πρεπει να καταλαβει οτι δεν μπορεις να απαιτεις θυσιες συνεχεια χωρις να υπαρχει καμμια βελτιωση. Σε καποιες εκλογες ψηφισαν τα δενδρα, τα επομενα φορολογικα μετρα θα τα πληρωσουν οι πεθαμενοι.

3 μηλα που αλλαξαν τον κοσμο

Ειναι δανεισμενο απο το Twitter αλλα ειναι καλο
Τα 3 μηλα που αλλαξαν το κοσμο
Το μηλο με τον Αδαμ και την Ευα
Το μηλο του Newton
Το Apple του Steve Jobs ο οποιος πεθανε χθες. Δεν ανηκω στους φανατικους οπαδους του Apple αλλα δεν υπαρχει καμμια αμφιβολια οτι ο σχεδιασμος και οι ιδεες που εφερε ο Steve Jobs στα προ'ι'οντα της εταιρειας του, ηταν μοναδικο και η επιτυχια τους στην αγορα ειναι η αποδειξη.

Γουουουφ!!! (Ωωωωχ!!!)

Ο πιο συνεπής διαδηλωτής, ο "Κανέλλος" ή "Λουκάνικος", βρέθηκε κατά τη χθεσινή πορεία κυκλωμένος από τους ορκισμένους εχθρούς του.
Δεν αναφέρθηκε σύλληψη και προσαγωγή του, αλλά, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, την γλύτωσε με μια κλωτσιά στα αχαμνά!!!

Άλλες (;) Εποχές

Θυμάμαι τη δασκάλα μου στις τέσσερεις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Συνεχώς πάνω από 50 παιδιά στην τάξη. Σταθερά 5-6 ώρες μάθημα την ημέρα (τότε πηγαίναμε στο σχολείο και Σάββατο), που σήμαινε περίπου 35 ώρες μάθημα την εβδομάδα. Για ένα διάστημα και σπαστό (!) ωράριο, πρωί-απόγευμα. Αλλά και ο δάσκαλός μου στις δυο μεγαλύτερες τάξεις, αν και Διευθυντής του Σχολείου, περίπου το ίδιο πρόγραμμα είχε - ίσως τρεις-τέσσερεις ώρες λιγότερες. Και μας δίδασκαν όλα τα μαθήματα. Η ίδια δασκάλα μας έκανε και Γυμναστική και Ωδική και Καλλιγραφία και Χειροτεχνία και όποιο άλλο μάθημα υπήρχε στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Και τα έβγαζε πέρα. Και μάθαμε. Τουλάχιστον όχι λιγότερα από όσα μαθαίνουν τα παιδιά σήμερα.


Αυτά όλα θεωρήθηκαν αναχρονιστικά και στο πέρασμα του χρόνου εκσυγχρονίστηκαν για να "αναβαθμιστεί" η παρεχόμενη Παιδεία. Ζούσαμε στις εποχές που νομίζαμε ότι είμασταν πλούσιοι κάτοικοι ενός πλούσιου κράτους. Μειώθηκαν σταδιακά οι (εκπαιδευτικές) ώρες εργασίας του κάθε δασκάλου σε 21 (ή μήπως λιγότερες; - τόσες ήταν το 1987) με παράλληλη ελαχιστοποίηση των ωρών διδασκαλίας του Διευθυντή. Μειώθηκε ο μέγιστος επιτρεπτός αριθμός μαθητών ανά τμήμα σε 25. Προστέθηκαν νέα μαθήματα, όπως η διδασκαλία Αγγλικών, αρχικά στις μεγάλες τάξεις, κατόπιν και σε μικρότερες, Πληροφορικής - κι ας μην είχαν αρκετούς υπολογιστές τα σχολεία. Και φυσικά, όλα αυτά με τους ειδικούς καθηγητές. Κάθε Δημοτικό Σχολείο, όσο μικρό κι αν είναι, έχει τους δασκάλους, τον καθηγητή της Πληροφορικής, των Αγγλικών, της Μουσικής, τον Γυμναστή (κι ας μην έχει γυμναστήριο και μερικές φορές ούτε αυλή).


Και αυτό μας βόλευε όλους:


- Το σπάταλο Κράτος ενδιαφερόταν μόνο για την συγκράτηση της ανεργίας.


- Οι γονείς ήταν ευχαριστημένοι, αφού θεωρούσαν ότι τα παιδιά τους διδάσκονται καλύτερα σε μικρά τμήματα με εξειδικευμένους καθηγητές.


- Οι δάσκαλοι και καθηγητές μείωσαν τις ώρες εργασίας τους (ποιός εργαζόμενος δεν θέλει κάτι τέτοιο;) χωρίς, βέβαια, μείωση των αποδοχών τους (κάθε άλλο), ενώ παράλληλα τους έμεναν αρκετές ώρες για κανένα παράνομο ιδιαιτεράκι στη ζούλα (για κάποιον απροσδιόριστο λόγο οι διορισμένοι καθηγητές θεωρούνται αυθεντίες στα μαθήματα που διδάσκουν κι έχουν υψηλά κασέ στα ιδιαίτερα - οι ίδιοι αυτοί καθηγητές που κάνουν τόσο "καλό" μάθημα στις τάξεις του Δημόσιου Σχολείου ώστε οι εκεί μαθητές τους είναι αναγκασμένοι να προσφεύγουν σε νόμιμα ή παράνομα φροντιστήρια).
- Οι νέοι δάσκαλοι και καθηγητές όλων των ειδικοτήτων έβρισκαν πιο εύκολα δουλειά στο Δημόσιο.
Εξάλλου λεφτά υπήρχαν...
Ώσπου ξαφνικά αντιληφθήκαμε ότι το Κράτος χρωστούσε τα μαλλιοκέφαλά του (μας) σε ό,τι κινείται πάνω στην Υδρόγειο.
Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε μια επανεκτίμηση της κατάστασης;
Μήπως ήρθε η ώρα να απεμπολήσουμε κάποια από τα "κεκτημένα με αγώνες";
Και αν δεν είναι καιρός και ούτε πρέπον να μιλάμε για απολύσεις, μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε αποδείξεις της βελτίωσης της παρεχόμενης Παιδείας;
Μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε Πτυχίο στο τέλος κάθε εκπαιδευτικής χρονιάς στην Πληροφορική, όπως γίνεται σε όλα τα ιδιωτικά φροντιστήρια;
Μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε Πτυχίο επιπέδου Lower κατά την ολοκλήρωση των Ξένων Γλωσσών στο Λύκειο, με όλα τα ενδιάμεσα Πτυχία, όπως γίνεται σε όλα τα ιδιωτικά φροντισήρια;
Οι εποχές αλλάζουν. Αναμφισβήτητα. Και όλα δείχνουν ότι η εποχή των παχέων αγελάδων αποτελεί παρελθόν. Ίσως στο μέλλον θεωρηθούμε τυχεροί που ζήσαμε σε έναν επίπλαστο παράδεισο. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε και συνειδητοποιήσουμε την νέα μας κατάσταση, ίσως να είναι τόσο το καλύτερο για όλους μας.

Καλοκαίρι 1955

Επίκαιρα από τον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσης της πόλης στις 26 Ιουνίου 1955 (το Σεπτέμβρη εκείνης της χρονιάς ξέσπασε στην Κωνσταντινούπολη ο διωγμός του Ελληνικού πληθυσμού). Ενδιαφέρουσες σκηνές στο λιμάνι της πόλης αλλά και μπροστά στο Λιοντάρι (Ηρώο) που τότε βρισκόταν στο Δημοτικό κήπο. Αυτοί που είχαν νεαρές σε ηλικία μαμάδες ας ψάξουν προσεκτικά στα πρόσωπα των κοριτσιών που παρελαύνουν - με τις φούστες κάτω από το γόνατο βέβαια- μήπως αναγνωρίσουν τη δική τους. Παρατηρήστε την κατεύθυνση αυτών που κάνουν παρέλαση στη Βενιζέλου: ανάποδα απ΄αυτήν που γνωρίσαμε. Το κτίριο που κτίζεται πρέπει να είναι η Στρατιωτική Λέσχη. Παρακολουθήστε το φιλμάκι προσεκτικά! πατήστε ΕΔΩ

Σαν σήμερα, το 1970..............

.............πέθανε (από υπερβολική χρήση) η Janis Lyn Joplin.
Γεννημένη το 1943 στο Τέξας, ακολούθησε τον Jimi Hendrix που δύο βδομάδες νωρίτερα είχε "προσχωρήσει" και αυτός στο club 27.



Μια απίστευτη φωνή έσβησε για πάντα.....................

Malware warning

Ειναι πιθανον οταν καποιος ερχεται στο 30χρονια να δει μια προειδοποιηση απο το Google oti to 30xronia  εχει περιεχομενο απο το greekhotels.gr το οποιο εχει malware. Δεν μπορω να βρω απο που υπαρχει συνδεση σε αυτο το site και τα αλλα ελεγχτικα εργαλεια του google μου λενε οτι δεν υπαρχει προβλημα. Ισως να χρειασθει μερικες ωρες για να δουμε τι προβλημα υπαρχει.