Το 1903 ο Παρθένης έχει επιστρέψει στην Ελλάδα από τη Βιέννη όπου έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στη ζωγραφική και στη μουσική. Εκείνη τη χρονιά πραγματοποιεί ταξίδια στη Μακεδονία, στην Κωνσταντινούπολη και στον Πόρο. Το καλοκαίρι του 1904 βρίσκεται για μερικούς μήνες στην Καβάλα και ζωγραφίζει τοπία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής.
Το πώς ταξίδεψε ο ζωγράφος από την Αθήνα στην Καβάλα είναι άγνωστο. Ίσως να έκανε το ταξίδι από τον Πειραιά δια θαλάσσης. Φτάνοντας στην Καβάλα κάποιος από τη συντροφιά του τον παρουσίασε στην οικογένεια του Αναστάσιου Αναστασιάδη, πιθανότατα στην Μαρία, την μητέρα και τις δυο μεγαλύτερες κόρες την Δανάη και την Καρολίνα. Η οικογένεια Αναστασιάδη εκείνη την εποχή συνδιαλέγεται και διασκεδάζει με τα πλέον σημαίνοντα πρόσωπα της κοινωνίας της πόλης, όπως υποπρόξενους (Άννινος, Ζανέτος), επιχειρηματίες (Τόκος, Μαρούλης) αλλά και με άτομα υψηλής οικονομικής και κοινωνικής θέσης (Βαρώνος Wix, Pechhioli, Kufler).
H μόρφωση που έχουν λάβει η Δανάη και τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας φαίνεται ότι θα ήταν ιδιαίτερα επιμελημένη για την εποχή. Οι ξένες γλώσσες (Γαλλικά, Αγγλικά και ίσως Γερμανικά) και η εκμάθηση πιάνου-για τις κόρες - βιολιού- για το γιο Θανασάκη- περιλαμβάνονταν στην εκπαίδευση τους.
Το πρωτοχρονιάτικο δώρο τον Ιανουάριο του 1897 στη Δανάη από τη μητέρα της ήταν ένα δερματόδετο λεύκωμα με βαθύ κόκκινο εξώφυλλο με τον τίτλο «ALBUM». Οι φίλοι της, στην πλειοψηφία νέα κορίτσια, στις σελίδες του άλμπουμ σημειώνουν στίχους ή μικρά κείμενα που τα γράφουν κάθετα ή διαγώνια, τις περισσότερες φορές στα γαλλικά.
Επτά χρόνια αργότερα η Δανάη συναντά το ζωγράφο, που θα αφιερώσει στο λεύκωμά της ένα αληθινό έργο ζωγραφικής. Παρότι ήταν φθινόπωρο ο Παρθένης ζωγραφίζει την Άνοιξη, ίσως επειδή δωρίζει το έργο του σε μία νεαρή γυναίκα, σε ένα λουλούδι της Άνοιξης, όπως την αποκαλεί. Ο Παρθένης εκείνο το φθινόπωρο ήταν 26 ετών.