Πρέπει να ήταν άνοιξη του 1971.
27 κορίτσια και 26 αγόρια, η ΣΤ΄ Τάξη του 12ου Δημοτικού Σχολείου (Αγίου Ιωάννου).
Ετοιμαζόμαστε να εγκαταλείψουμε το Σχολείο μας, με την τεράστια αυλή, μετά από 6 χρόνια σ΄αυτό (για τους περισσότερους από εμάς).
Σχεδόν όλοι θα συνεχίσουμε στο Γυμνάσιο, κάποιοι θα μείνουμε στην Καβάλα, κάποιοι θα φύγουμε και μερικοί θα ξαναγυρίσουμε, ενώ άλλοι θα βρεθούν σε άλλες γωνιές της Ελλάδας ή του κόσμου.
Παρατηρώντας τη φωτογραφία, διαπιστώνω ότι με τους περισσότερους συμμαθητές μου έχω κάποια επαφή ή τουλάχιστον γνωρίζω πού βρίσκονται και τι κάνουν. Όμως, για 10 από αυτούς, δεν έχω κανένα νέο.
Μήπως είναι καιρός να δρομολογήσουμε καμιά επανένωση;
27 κορίτσια και 26 αγόρια, η ΣΤ΄ Τάξη του 12ου Δημοτικού Σχολείου (Αγίου Ιωάννου).
Ετοιμαζόμαστε να εγκαταλείψουμε το Σχολείο μας, με την τεράστια αυλή, μετά από 6 χρόνια σ΄αυτό (για τους περισσότερους από εμάς).
Σχεδόν όλοι θα συνεχίσουμε στο Γυμνάσιο, κάποιοι θα μείνουμε στην Καβάλα, κάποιοι θα φύγουμε και μερικοί θα ξαναγυρίσουμε, ενώ άλλοι θα βρεθούν σε άλλες γωνιές της Ελλάδας ή του κόσμου.
Παρατηρώντας τη φωτογραφία, διαπιστώνω ότι με τους περισσότερους συμμαθητές μου έχω κάποια επαφή ή τουλάχιστον γνωρίζω πού βρίσκονται και τι κάνουν. Όμως, για 10 από αυτούς, δεν έχω κανένα νέο.
Μήπως είναι καιρός να δρομολογήσουμε καμιά επανένωση;