Για τους σοβαρότατους λόγους που αναφέρει κατωτέρω o καθηγητης Θεόδωρος Καρυώτης παρακαλείστε να στείλετε ταχυδρομικώς μία οποιαδήποτε κάρτα στο Καστελλόριζο, στη δ/νση:
Δημαρχείο Μεγίστης ή Δημοτικό Σχολείο Μεγίστης
851 11
Καστελόριζο - Δωδεκάνησα
Ελλάδα
ή
MegistiMunicipality or Elementary School Megisti ,
851 11,
Kastelorizo ,
Dodekanisa ,
GREECE .
Παρακαλείστε να διαβάσετετο κατωτέρω κείμενο του Καθηγητή Καρυώτη για να αντιληφθείτε τη σημασία της αποστολής.
Στόχος, να κατακλυσθεί το Ελληνικό Καστελλόριζο με κάρτες από όλον τον απανταχού Ελληνισμό.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
From: Marios Evriviades
From: Theodore Kariotis
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ !!! ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΛΕΞΕΙ ΑΣΧΗΜΑ. ΕΛΛΗΝΕΣ...... ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΚΑΝΤΕ ΤΟ !!!
μια κάρτα δεν κοστίζει, αξίζει ... ΜΙΑ ΟΠΟΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΡΤΑ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ!!!!!!
Διευθυνση: Megisti Municipality or Elementary School Megisti , 851 11,
Kastelorizo , Dodekanisa , GREECE
Παρά την σπουδαιότητα του Καστελόριζουοι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ανησυχητικές. Από τον Νοέμβριο υπάρχουν πληροφορίες πως η Τουρκία αμφισβητεί νομικά το δικαίωμα του συμπλέγματος των νησιών του Καστελόριζου να έχουν υφαλοκρηπίδα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου φαίνεται πως συναινεί στις προκλητικές απαιτήσεις των Τούρκωνπου θέλουν να αποκόψουν την ζωτική, επι χάρτου, θαλάσσια ένωση Ελλάδας και Κύπρου, αφού θεωρεί το νησί «ιδιαίτερη περίπτωση» και είναι διατεθειμένη να απεμπολήσει κυριαρχικά δικαιώματα με γελοίες δικαιολογίες του τύπου «να αποφύγουμε την επιβάρυνση της ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης με νέα δύσκολα ζητήματα»
Καλούμε όλους τους Έλληνες ,Ελλάδας, Κύπρου και Διασποράς, να στείλουν μια αποκριάτικη , πασχαλιάτικη , ή οποιαδήποτε άλλη κάρτα ή επιστολή στο Καστελόριζο . Επιμένουμε όπως σταλεί ταχυδρομικώς, ούτως ώστε να αναγκαστούν τα πλοία να μεταφέρουν τα μηνύματα φυσικά (και όχι ηλεκτρονικά) στο νησί. Να φανεί έμπρακτα και απτά το ενδιαφέρον μας για το μικρό αλλά τόσο σημαντικό κομμάτι αυτό του Ελληνισμού. Μια υλοποιημένη και όχι άυλη παρουσία μας σηματοδοτεί πολλά. Μια μικρή θυσία, να αγοράσουμε, να γράψουμε και να ταχυδρομήσουμε μια κάρτα, θα αναδείξει στους πάντες πως αυτό το νησί που δένει Ελλάδα και Κύπρο δεν το ξεχνάμε,
και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται.
Στείλτε τις κάρτες σας στις ακόλουθες διευθύνσεις:
Δημαρχείο Μεγίστης ή Δημοτικό Σχολείο
Μεγίστη
851 11
Καστελόριζο
Δωδεκάνησα
Ελλάδα
Καλούνται επίσης οι Ομογενείς και οι φοιτητές μας να στείλουν κάρτα από όλες τις γωνιές του πλανήτη:
Βλέποντας το Καστελόριζο από ένα χάρτη της ανατολική Μεσογείου, θα δείτε πως το νησί αποτελεί ένα κόμπο που δένει γεωπολιτικά την Ελλάδα με την Κύπρο μας. Χωρίς το Καστελόριζο, τα χωρικά ύδατα των ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, θα τέμνονταν κάθετα από ένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, καθιστώντας την δυνατότητα κοινής ελλαδοκυπριακής συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου, όπως επίσης και την δυνατότητα ενεργοποίησης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, αδύνατη.
Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), αν τύχει σωστής πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης, με γνώμονα πάντοτε το εθνικό συμφέρον, θα μπορεί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα που μαστίζουν την χώρα και να την βγάλουν από τα αδιέξοδα που την οδηγούν επιλογές υποτέλειας τύπου ΔΝΤ. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Γεωλογίας Αβραάμ Ζεληλίδη του Πανεπιστημίου της Πάτρας, «αν αξιοποιηθούν οι περιοχές νότια της Κρήτης, τα ευρήματα στη Δυτική Ελλάδα, το Καστελόριζο και η λεκάνη "Ηρόδοτος", που εκτείνεται μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, τότε καλύπτεται η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης για 50 χρόνια» [1]. Ο καθένας μας λοιπόν μπορεί να αντιληφθεί την τοποστρατηγική σπουδαιότητα του Καστελόριζου, χωρίς το οποίο Ελλάδα και Κύπρος δεν θα μπορέσουν να οριοθετήσουν την Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνη.
Αναφερθήκαμε ήδη στην σπουδαιότητα της πρόσφατης συμφωνίας καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Η Κύπρος έχει ήδη κάνει παρόμοιες κινήσεις επί Τάσσου Παπαδόπουλου με την Αίγυπτο και τον Λίβανο. Απορήσαμε γιατί η Ελλάδα δεν κάνει παρόμοια κίνηση αφού η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, δεν αποτελεί μόνο οικονομική προτεραιότητα, αλλά αποτελεί εθνική ανάγκη για την επιβίωση του Ελληνισμού στον γεωπολιτικό χάρτη, και αυτό διότι τα χωρικά μας ύδατα συμπίπτουν, και αυτό οφείλεται στις δυνατότητες που μας παρέχει η ευλογία της ύπαρξης του Καστελόριζου [2].
Ο Στρατηγικός Αναλυτής Καθηγητής Νίκος Λυγερός, ο οποίος διδάσκει στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, γράφει τα εξής σημαντικά για το Καστελόριζο:
«Η εξέταση των δεδομένων μέσω της τοποστρατηγικής ανάλυσης επιτρέπει την υπέρβαση της γεωμετρίας του χώρου και εξηγεί τη χρονική επιλογή της διεξαγωγής της μάχης. Για όσους δεν το συνειδητοποιούν ακόμα, το
Καστελόριζο είναι χώρος μιας μάχης όχι μόνο από μόνο του, αλλά ολόκληρη η περιοχή, ειδικά αυτή που ανήκει στον ελληνικό χώρο, δηλαδή η δυτική του πλευρά, λόγω της Συνθήκης Παρισίων του 1947. Στην πραγματικότητα, το θέμα της ΑΟΖ θα ασκήσει de facto μια πίεση σε αυτήν την περιοχή και θα πρέπει να επιλέξουμε αν αυτός ο χώρος θα είναι ανάλογος του Μαραθώνα ή των Θερμοπυλών. Αυτή η πρόσβαση στην επιλογή είναι πρόβλημα βούλησης και βέβαια πρωτοβουλίας εκ μέρους μας. Σε κάθε περίπτωση τα τοποστρατηγικά δεδομένα υπάρχουν, το πλαίσιο γεωστρατηγικής υπάρχει. Όλος ο προβληματισμός είναι η προετοιμασία μας. Αλλιώς θα επαναλάβουμε το λάθος της Συνθήκης Σεβρών του 1920, η οποία μετατράπηκε τελικά σε Συνθήκη Λωζάνης του 1923, η οποία μέσω του προσχήματος των Στενών, καθόρισε την μοίρα της Ίμβρου και της Τενέδου, δίχως να δοθεί σημασία στα συγκεκριμένα νησιά.
» Η περίπτωση του Καστελόριζου είναι ακόμη πιο σημαντική, διότι επιτρέπει με λανθασμένους χειρισμούς την επαφή μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, και μηδενίζει ταυτόχρονα το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα. Το να δίνουμε έμφαση μόνο στο νησί, δίχως να εξετάζουμε τις επιπτώσεις των πιέσεων πάνω στην συγκεκριμένη περιοχή και να μην προσπαθούμε να καταλάβουμε τα τοποστρατηγικά δεδομένα θεωρώντας ότι δεν προσθέτουν τίποτα στις γνώσεις στις οποίες οφείλουμε τη σημερινή κατάσταση είναι δείγμα αδράνειας.» [3]
Δυστυχώς, παρά την σπουδαιότητα του Καστελόριζου όσον αφορά την ΑΟΖ και το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ανησυχητικές. Από τον Νοέμβριο υπάρχουν πληροφορίες πως η Τουρκία αμφισβητεί νομικά το δικαίωμα του συμπλέγματος των νησιών του Καστελόριζου
να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, και συνεπώς προσπαθεί να τα αποσυνδέσει από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να τα παρουσιάσει ως αποκομμένες νησίδες [4]. Σύμφωνα με τον 'Ριζοσπάστη', οι Τούρκοι, με την ανοχή του ΝΑΤΟ, μεθοδεύουν δημιουργία τετελεσμένων στο Αιγαίο στα θέματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, με την ελληνική κυβέρνηση να φέρεται να έχει αποδεχθεί να εξαιρεθεί το Καστελόριζο από τη γενικότερη διαπραγμάτευση Ελλάδας-Τουρκίας για την οριοθέτηση των δικαιωμάτων της κάθε χώρας [5].
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, λοιπόν, φαίνεται πως συναινεί στις προκλητικές απαιτήσεις των Τούρκων που θέλουν να αποκόψουν την ζωτική, επι χάρτου, θαλάσσια ένωση Ελλάδας και Κύπρου, αφού θεωρεί το νησί «ιδιαίτερη
περίπτωση» και είναι διατεθειμένη να απεμπολήσει κυριαρχικά δικαιώματα με γελοίες δικαιολογίες του τύπου «να αποφύγουμε την επιβάρυνση της ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης με νέα δύσκολα ζητήματα» [6].
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
Εμείς αυτό δεν θα το ανεχθούμε! Θα στείλουμε λαϊκό μήνυμα σε δικούς μας υποτελείς και ξένους επιβουλείς. Αρχής γενομένης με αυτά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, και με την ελπίδα να συνεχίσει και μέσα στο 2011, ο 'Εμπροσθοφύλακας' ξεκινά την εκστρατεία «Εγώ αυξάνω την γεωπολιτική μου ισχύ». Στέλνουμε μια κάρτα στο Δημαρχείο ή στο Σχολείο του Καστελόριζου, ανυψώνουμε την σημασία του ακριτικού νησιού μας στην συνείδηση των ελλήνων.
Καλούμε όλους τους Έλληνες, Ελλάδας, Κύπρου και Διασποράς, να στείλουν μια χριστουγεννιάτικη, πρωτοχρονιάτικη, ή οποιαδήποτε άλλη κάρτα ή επιστολή στο Καστελόριζο. Επιμένουμε όπως σταλεί ταχυδρομικώς, ούτως ώστε να αναγκαστούν τα πλοία να μεταφέρουν τα μηνύματα φυσικά (και όχι
ηλεκτρονικά) στο νησί. Να φανεί έμπρακτα και απτά το ενδιαφέρον μας για το μικρό αλλά τόσο σημαντικό κομμάτι αυτό του Ελληνισμού. Μια υλοποιημένη και όχι άυλη παρουσία μας σηματοδοτεί πολλά. Μια μικρή θυσία, να αγοράσουμε, να γράψουμε και να ταχυδρομήσουμε μια κάρτα, θα αναδείξει στους πάντες πως
αυτό το νησί που δένει Ελλάδα και Κύπρο δεν το ξεχνάμε, και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται.
Στέλνοντας μια κάρτα στους συμπατριώτες μας που κατοικούν στο ακριτικό νησί του Καστελόριζου δείχνουμε με ένα απλό και φιλικό τρόπο, αλλά εξόχως έμπρακτο και συμβολικό, την ευγνωμοσύνη και τη συμπαράστασή μας. Δεν ξεχνάμε την Κυρά της Ρω. Δεν ξεχνάμε τους αγώνες των Καστελορίζιων το 1821 και την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής. Αναγνωρίζουμε πως η παρουσία τους στο νησί αυτό δεν αποτελεί μόνο απλή περίπτωση διαβίωσης, αλλά ταυτόχρονα είναι εξέχουσας σημασίας για την γεωπολιτική και οικονομική συνεκτικότητα των δύο κρατών του Ελληνισμού.
Στείλτε λοιπόν μια κάρτα! Στείλτε μια κάρτα, πείτε το στους φίλους και στους συγγενείς σας, ανακοινώστε το σε ιστολόγια και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Καλέστε και άλλους συμπολίτες μας να πράξουν το ίδιο. Εμείς
δημιουργούμε ρεύμα υπέρ των συμφερόντων του Ελληνισμού, εμείς πολλαπλασιάζουμε την γεωπολιτική και τοποστρατηγική ισχύ του Καστελόριζου αναβαθμίζοντας το στην συλλογική, εθνική μας μνήμη και στις καρδιές μας.
Οι συμβολικές μας πράξεις κατατροπώνουν τις νέο-οθωμανικές γελοιότητες περί αμφισβήτησης και στέλνουμε ένα πανίσχυρο μήνυμα κοινωνικής αλληλεγγύης προς δικούς μας και προς ξένους επιβουλείς: Οι μεν, ΜΗΝ ξεχνάτε το Καστελόριζο! Οι δε, ΜΗΝ αγγίζετε το Καστελόριζο!
Στείλτε τις κάρτες σας στις ακόλουθες διευθύνσεις:
Δημαρχείο Μεγίστης ή Δημοτικό Σχολείο
Μεγίστη
851 11
Καστελόριζο
Δωδεκάνησα
Ελλάδα
Καλούνται επίσης οι Ομογενείς και οι φοιτητές μας να στείλουν κάρτα από όλες τις γωνιές του πλανήτη:
MegistiMunicipalityor Elementary School
Megisti
851 11
Kastelorizo
Dodekanisa
GREECE
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Καστελόριζο - Χωρίς λόγια.........
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
Καρναβάλια στα σκαλιά του 16ου
...Πιερότοι εδώ, αμαζόνες εκεί, όλο μετάξι τουαλέτα μεθυστική
ξεχνούν το πόνο, χορεύουν, γελούν, τη πονεμένη ψυχή ξεγελούν...
(Παιδικό τραγούδι για τις απόκριες)
ξεχνούν το πόνο, χορεύουν, γελούν, τη πονεμένη ψυχή ξεγελούν...
(Παιδικό τραγούδι για τις απόκριες)
Δύο φωτογραφίες αποκριάτικες. Η πρώτη είναι τραβηγμένη το 1968 ( Γ΄Τάξη).
Στη φωτογραφία υπάρχουν μόνο αγόρια ( και μάλιστα όχι όλα) γιατί δεν χωράμε με τα κορίτσια αφού ήμασταν 72 παιδιά στην τάξη. Στην πρώτη σειρά από αριστερά ο Χρήστος Χρ. , ενώ πίσω του διακρίνεται ο Ξενοφών. Στη τελευταία σειρά, δεύτερος από αριστερά ο Γιώργος Τικ. ντυμένος πιερότος. Ξεχωριστή η πόζα του Άκη Ασσαντουριάν στη πρώτη σειρά (από τότε ακόμη μας έπαιζε θέατρο στην αυλή του σπιτιού του), έχοντας δίπλα του το Σίμο Μανδρινό. Προσωπικά είχα τη φαεινή να βγώ με μάσκα, μισοκρυμμένος πίσω από το Καπετάν Κώστα και δίπλα στο Παναγιώτη Σαμαρά.
Η δεύτερη φωτογραφία είναι από τις απόκριες το 1967 ( Β' Τάξη, 73 παιδιά! ). Οι φωτογραφιζόμενοι είναι λιγότεροι γιατί φαίνεται δεν πήγαν όλοι στη γιορτή. Ο Χρήστος Χρ. σταθερά στη πρώτη σειρά, ενώ από τα δεξιά διακρίνονται ο Κώστας Ταουσάνης και ο Παντελής Βαρδάκας. Στη τελευταία σειρά, αμαζόνα, η Φούλη Αϊβαζίδου ενώ από δεξιά οι: Κατ. Βλαστού, Τζένη Παπαδούλου, Φωτεινή Φιντά και η δεύτερη Τζένη Παπαδοπούλου.
Στη φωτογραφία υπάρχουν μόνο αγόρια ( και μάλιστα όχι όλα) γιατί δεν χωράμε με τα κορίτσια αφού ήμασταν 72 παιδιά στην τάξη. Στην πρώτη σειρά από αριστερά ο Χρήστος Χρ. , ενώ πίσω του διακρίνεται ο Ξενοφών. Στη τελευταία σειρά, δεύτερος από αριστερά ο Γιώργος Τικ. ντυμένος πιερότος. Ξεχωριστή η πόζα του Άκη Ασσαντουριάν στη πρώτη σειρά (από τότε ακόμη μας έπαιζε θέατρο στην αυλή του σπιτιού του), έχοντας δίπλα του το Σίμο Μανδρινό. Προσωπικά είχα τη φαεινή να βγώ με μάσκα, μισοκρυμμένος πίσω από το Καπετάν Κώστα και δίπλα στο Παναγιώτη Σαμαρά.
Η δεύτερη φωτογραφία είναι από τις απόκριες το 1967 ( Β' Τάξη, 73 παιδιά! ). Οι φωτογραφιζόμενοι είναι λιγότεροι γιατί φαίνεται δεν πήγαν όλοι στη γιορτή. Ο Χρήστος Χρ. σταθερά στη πρώτη σειρά, ενώ από τα δεξιά διακρίνονται ο Κώστας Ταουσάνης και ο Παντελής Βαρδάκας. Στη τελευταία σειρά, αμαζόνα, η Φούλη Αϊβαζίδου ενώ από δεξιά οι: Κατ. Βλαστού, Τζένη Παπαδούλου, Φωτεινή Φιντά και η δεύτερη Τζένη Παπαδοπούλου.
Υ.Γ. Κι εμείς του 16ου Δημοτικού Σχολείου έχουμε ήδη ξεκινήσει να σχεδιάζουμε για τον Ιούνιο τη συνάντησή μας, με αφορμή τα 40 χρόνια που πέρασαν από την αποφοίτησή μας. Με μερικούς μάλιστα από τους φωτογραφιζόμενους είμαστε μαζί 46 χρόνια (από την Α΄Δημοτικού ).
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Cosmopolis - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, βίοι παράλληλοι;
Μετά το Κοσμόπολις, κινδυνεύει και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. να πέσει θύμα "διοικητικής αρρυθμίας", όπως, ελαφρά τη καρδία, περιέγραψε σε πρωινή ραδιοφωνική συνέντευξη στο Άλφα Ράδιο την τραγική αυτή εξέλιξη ο κ. Δήμαρχος.
Κρίμα.
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011
L.A. woman - I put a spell on you και άλλες αναμνήσεις......
Με πολύ καλές μουσικές επιλογές (πλήν ενός "εμβόλιμου" δεκάλεπτου) κύλησε η Τετάρτη στην "Παλιά Βιβλιοθήκη".
Πολλά και ποικίλα τα θέματα, αλλά σε μερικά έγινε η τρίχα, τριχιά.........
Η επόμενη έξοδος, πιθανόν να έχει και γευσιγνωστικές προεκτάσεις.......
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Kavalistas
Πριν αρκετο καιρο ειχαμε σχολιασει τους Atenistas, σαν παραδειγμα ανθρωπων που κανουν κατι για την πολη τους. Μια αναλογη πρωτοβουλια εχει ξεκινησει και στην Καβαλα - Kavalistas.
Το μπλογκ της ομαδας ειναι στη λιστα μπλογκ που εχουμε και νομιζω οτι ολοι ευχομαστε στην ομαδα καλη επιτυχια και ισως μερικοι απο μας προσπαθησουν να συμμετεχουν σε πρωτοβουλιες της ομαδας. Δεν χρειαζεται εγγραφη αλλα συμμετοχη!
40 Χρόνια...
Ακούγεται απίστευτο, αλλά φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την αποφοίτησή μας από το Δημοτικό!
Μετά από παρότρυνση κάποιων, αποφάσισα να κινηθώ για να προετοιμαστεί μια συγκέντρωση συμμαθητών και συμμαθητριών που αποφοιτήσαμε τον Ιούνιο του 1971 από το 12ο Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Ιωάννου.
Καλώ, λοιπόν, τους παλιούς συμμαθητές και συμμαθήτριες, που ξέρω ότι αρκετοί απ' αυτούς είναι επισκέπτες αυτού του φιλόξενου blog, που θέλουν να βοηθήσουν στην πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης, να επικοινωνήσουν μαζύ μου στο mail μου (geoponikoπαπάκιgmail.com) ή στα τηλέφωνά μου και να συζητήσουμε την οργάνωση της συνάντησης.
Η προηγούμενη επιτυχημένη οργάνωση του "30 χρόνια", δείχνει ότι το τέλος Ιουνίου είναι ένα κατάλληλο χρονικό διάστημα που εξυπηρετεί τους περισσότερους. Εκείνο, όμως, που έδειξε ξεκάθαρα το "30 χρόνια" είναι ότι ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί να έλθει σε πέρας από ένα ή δυο άτομα και χρειάζεται αρκετοί και αρκετές να διαθέσουμε αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο μας.
Με την υπόσχεση ότι θα απασχολήσουμε όσο γίνεται λιγότερο το blog αυτό, περιμένω με αγωνία την ανταπόκρισή σας.
Μετά από παρότρυνση κάποιων, αποφάσισα να κινηθώ για να προετοιμαστεί μια συγκέντρωση συμμαθητών και συμμαθητριών που αποφοιτήσαμε τον Ιούνιο του 1971 από το 12ο Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Ιωάννου.
Καλώ, λοιπόν, τους παλιούς συμμαθητές και συμμαθήτριες, που ξέρω ότι αρκετοί απ' αυτούς είναι επισκέπτες αυτού του φιλόξενου blog, που θέλουν να βοηθήσουν στην πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης, να επικοινωνήσουν μαζύ μου στο mail μου (geoponikoπαπάκιgmail.com) ή στα τηλέφωνά μου και να συζητήσουμε την οργάνωση της συνάντησης.
Η προηγούμενη επιτυχημένη οργάνωση του "30 χρόνια", δείχνει ότι το τέλος Ιουνίου είναι ένα κατάλληλο χρονικό διάστημα που εξυπηρετεί τους περισσότερους. Εκείνο, όμως, που έδειξε ξεκάθαρα το "30 χρόνια" είναι ότι ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί να έλθει σε πέρας από ένα ή δυο άτομα και χρειάζεται αρκετοί και αρκετές να διαθέσουμε αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο μας.
Με την υπόσχεση ότι θα απασχολήσουμε όσο γίνεται λιγότερο το blog αυτό, περιμένω με αγωνία την ανταπόκρισή σας.
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Βύρωνας και Δεξαμενή (Ι)
Ο Παναγιώτης Χ. εδώ και καιρό ζητούσε να βάλουμε στο blog φωτογραφίες από τις γειτονιές μας (Δεξαμενή και Βύρωνα). Κατάφερα και βρήκα τις φοβερές φωτογραφίες που βλέπετε (πολλές ευχαριστίες βέβαια στο συμμαθητή μας Χάρη Ιορδανίδη που τις παραχώρησε). Είναι τραβηγμένες το καλοκαίρι του 1961.
Στην πρώτη διακρίνεται η 7ης Μεραρχίας (Α) που διασταυρώνεται με την οδό Θεσ/νίκης, ενώ απέναντι φαίνεται το Φλορέξ (Β) όπου πηγαίναμε εκδρομή με το Δημοτικό. Λίγο πιό κάτω στο Σίγμα (C) ο πλάτανος αρκετά νεότερος και απέναντι το σπίτι του Παναγιώτη. Η οδός Θράκης (D) κατηφορίζει απότομα έχοντας δεξιά της το συνοικισμό των Χιλίων (Ε) (χτίσθηκε το 1925 από τους εργολάβους Απ. Γκιρτζή και Αντ. Ζιώγα).
Στη δεύτερη φωτογραφία πάλι η οδός Θράκης (F), ενώ πιό αριστερά στην Αισώπου (G) διακρίνεται το σπίτι του Χρήστου Χρ. (Η) και απέναντι του Γιώργου Τικ. Στην 7ης Μεραρχίας (Ι) κατεβαίνει ένα φορτηγό, ενώ διακρίνεται καθαρά το σπίτι του Άκη Ασσαντ. (J) επί της οδού Εγνατίας.
Λίγο πιό αριστερά οι εργατικές κατοικίες (Κ), οι αποθήκες του Αποστολόπουλου (L), η ανύπαρκτη πλέον σήμερα αμμουδιά στο Περιστέρι και οι ατέλειωτοι μπαξέδες (Μ) που υπήρχαν στη γειτονιά μας πριν γίνουν όλα πολυκατοικίες. Το σχολείο μας, το 16ο (Ο) και η εκκλησία της Μεταμόρφωσης (Ν) όπου με το Φώνη κάθε Κυριακή ντυνόμασταν παπαδάκια και μαλώναμε ποιός θα κρατάει τα εξαπτέρυγα. Απέναντι μόλις που διακρίνεται το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής (Ρ) και στο βάθος οι μύλοι, η περιοχή της ιχθυόσκαλας (Q), η Κηπούπολη και η Καλαμίτσα. Απέραντοι χώροι για παιχνίδια, για μπάλλα και ξενοισιά. Γειτονιές για ανθρώπινες δραστηριότητες και κοινωνικές σχέσεις και όχι νεκροταφεία από μπετόν αρμέ.
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
Μαγικη νυχτα στα εμιρατα
Ημουν ενας απο τους τυχερους που ειχε το προνομιο να δει ζωντανα το παιχνιδι Αρσεναλ-Μπαρτσελονα. Φανταστικη ατμοσφαιρα, 60,000 θεατες, στην συντριπτικη πλειοψηφια οπαδοι της Αρσεναλ.
Αν και δεν ειμαι οπαδος της Αρσεναλ, σαν ποδοσφαιροφιλος θεωρω τετοια παιχνιδια το αποθεωμα του ευρωπαιίκου ποδοσφαιρου. Δυο πολυ καλες ομαδες συγκρουονται για την μεγαλυτερη τιμη στην Ευρωπη.
Οταν βλεπεις το παιχνιδι ζωντανα, καταλαβαινεις καλυτερα το πως ειναι στημενη μια ομαδα. Στη Αγγλια καμμια αλλη ομαδα δεν 'παιρναει' την μπαλλα οπως η Αρσεναλ αλλα στην Ευρωπη, η Μπαρτσελονα ειναι ακομα καλυτερη. Νομιζω οτι αυτη η νικη, μαλλον ο τροπος της νικης, θα βοηθησει την Αρσεναλ ψυχολογικα στο πρωταθλημα.
Τα παμπς γυρω απο το γηπεδο θα πρεπει να εκαναν χρυσες δουλειες μια και οι οπαδοι της Αρσεναλ βρισκοντουσαν στον εβδομο ουρανο. Ο Γιαννης και εγω επιστρεψαμε στη περιοχη μας και πανηρυρισαμε την νικη με αρνι σισ κεμπαμπ στο γνωστο τουρκικο εστιατοριο με συνοδεια μπυρας Εφες.
Αν και δεν ειμαι οπαδος της Αρσεναλ, σαν ποδοσφαιροφιλος θεωρω τετοια παιχνιδια το αποθεωμα του ευρωπαιίκου ποδοσφαιρου. Δυο πολυ καλες ομαδες συγκρουονται για την μεγαλυτερη τιμη στην Ευρωπη.
Οταν βλεπεις το παιχνιδι ζωντανα, καταλαβαινεις καλυτερα το πως ειναι στημενη μια ομαδα. Στη Αγγλια καμμια αλλη ομαδα δεν 'παιρναει' την μπαλλα οπως η Αρσεναλ αλλα στην Ευρωπη, η Μπαρτσελονα ειναι ακομα καλυτερη. Νομιζω οτι αυτη η νικη, μαλλον ο τροπος της νικης, θα βοηθησει την Αρσεναλ ψυχολογικα στο πρωταθλημα.
Τα παμπς γυρω απο το γηπεδο θα πρεπει να εκαναν χρυσες δουλειες μια και οι οπαδοι της Αρσεναλ βρισκοντουσαν στον εβδομο ουρανο. Ο Γιαννης και εγω επιστρεψαμε στη περιοχη μας και πανηρυρισαμε την νικη με αρνι σισ κεμπαμπ στο γνωστο τουρκικο εστιατοριο με συνοδεια μπυρας Εφες.
Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011
Τέρμα Δεξαμενής
Ιδού δύο φωτογραφίες τραβηγμένες γύρω στο 1950, που δείχνουν την αφετηρία των αστικών λεωφορείων στη Δεξαμενή.
Στην πρώτη το λεωφορείο Νο 6 ανηφορίζει την οδό Θεσσαλονίκης, ενώ κάτω δεξιά διακρίνονται τα σπίτια του Πουλίδη (Α) και του Φέσσα (Β).
Στη δεύτερη φωτογραφία στο τέρμα Δεξαμενής το λεωφορείο Νο
10 μάρκας Mercedes, σε αναμονή για δρομολόγιο.
Στη γραμμή Χιλίων-Δεξαμενής το εισιτήριο το 1967 κόστιζε 1 δραχμή (σήμερα κοστίζει 1.10 ευρώ). Ο Χρήστος Χρ. θυμήθηκε ότι το μαθητικό εισιτήριο για το κέντρο, όταν κατέβαινε στα Αγγλικά στην Δ΄Δημοτικού, ήταν 60 λεπτά.
Η συνοικία της Δεξαμενής κατοικήθηκε κατά τη περίοδο αποκατάστασης των προσφύγων. Αν και δυσπρόσιτη και βραχώδης, λόγω της καταπληκτικής θέας προς τη θάλασσα, έγινε πόλος έλξης πολλών ευκατάστατων Καβαλιωτών, με αποτέλεσμα να κτισθούν στη περιοχή μερικά πολύ αξιόλογα νεοκλασικά.
Η Δεξαμενή απέκτησε αστική συγκοινωνία το 1935, όταν ο αριθμός των υπαρχόντων λεωφορείων αυξήθηκε από 5 σε 7. Μέχρι τότε έπεφτε περπάτημα και μάλιστα δύσκολο.
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Mητέρες με παιδιά
Ο χρόνος εξωραίζει, γιατί μας γυρίζει πίσω στα αμέριμνα χρόνια της παιδικής ηλικίας. Συνηθίζουμε να λέμε '' ήταν παράδεισος τότε''. Μας φαίνεται έτσι ή είναι που είμασταν πιό νέοι; Λέμε ακόμη ότι '' ήταν καλύτερα τότε'' αλλά μήπως αυτό οδηγεί σε συντηρητισμό υπονομεύοντας τα σημερινά νιάτα; Μήπως πιστεύουμε ότι '' παλιότερα οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι'' γιατί δεν ανεχόμαστε τις σημερινές δυσκολίες;
Κι όμως δεν είναι μόνο η μνήμη που καλλωπίζει αυτά που θέλεις να θυμάσαι. Ήταν σίγουρα άλλα χρόνια. Προσέξτε στην παραπάνω φωτογραφία τις μητέρες με τα παιδιά τους! Χαμογελούν στο φακό τελείως φυσικά, άνετες και αισιόδοξες για το μέλλον, αποπνέοντας μια πραγματικά χαρούμενη και απροσποίητη διάθεση.
Πάρτυ γεννεθλίων -ποιανού άραγε- στις 3 Απριλίου 1961. Στο κέντρο η Υβόννη Μέλισσα κρατά στα χέρια της το Δημήτρη, ενώ όρθια άκρη δεξιά, διακρίνεται η κα Λαζίδου. Για τα υπόλοιπα πρόσωπα, νομίζω ότι η μνήμη του Νίκου και οι γνώσεις της Μαρίας είναι απαραίτητες...
(Ευχαριστίες στο Θωμά Μέλισσα για το ενδιαφέρον του και για τη βοήθειά του.)
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Για την ελάχιστη αμοιβή
Μιά ιστορική φωτογραφία τραβηγμένη το 1925 κατά την έναρξη της οικοδόμησης της Δεξαμενής. Λέτε οι εικονιζόμενοι να συζητούν για την εφαρμογή της ελάχιστης αμοιβής των μηχανικών εξασφαλίζοντας έτσι μιά αξιοπρεπή διαβίωση για τους μελλοντικούς συναδέλφους τους;
Από αριστερά προς τα δεξιά: 1) Βαφείδης, 2) Ιωακείμ Μπρούσαλης, 3) Κώστας Γιάντσος μηχανικός, 4) Τσονταρίδης Βουλευτής, 5) Λάμπρος Ελευθεριάδης εργολάβος Δ. έργων,
6) Αποστ. Γκιρτζής μηχανικός , 7) Γ. Μουράκης 8) Αχιλ. Παπαδάτος Βουλευτής, 9) Π. Παναγιωτίδης και 10) Καζαντζόγλου δντης Νομαρχίας.
Από αριστερά προς τα δεξιά: 1) Βαφείδης, 2) Ιωακείμ Μπρούσαλης, 3) Κώστας Γιάντσος μηχανικός, 4) Τσονταρίδης Βουλευτής, 5) Λάμπρος Ελευθεριάδης εργολάβος Δ. έργων,
6) Αποστ. Γκιρτζής μηχανικός , 7) Γ. Μουράκης 8) Αχιλ. Παπαδάτος Βουλευτής, 9) Π. Παναγιωτίδης και 10) Καζαντζόγλου δντης Νομαρχίας.
Επιστημονες και χρηματα
Διαβασα με ενδιαφερον τα επιχειρηματα του συνδικατου των μηχανικων (ΤΕΕ) σχετικα με ελαχιστες αμοιβες. Το επιχειρημα που μου φαινεται παραξενο ειναι περι εμπορευματοποιησης την επιστημης αν καταργηθουν οι ελαχιστες αμοιβες. Υπαρχουν παρα πολλοι επιστημονες που εργαζονται σαν ελευθεροι επαγγελματιες , χωρις κατωτερες αμοιβες (και φυσικα δεν υπαρχουν τετοια πραγματα στις περισσοτερες χωρες της ΕΕ) και αναρωτιεμαι γιατι η επιστημονικοτητα των μηχανικων ειναι πιο σημαντικη απο την επιστημονικοτητα καποιου αλλου.
Ξερω οτι εχουμε πολλους επιστημονες αναμεσα μας ('η' τουλαχιστον ατομα με επιστημονικη εκπαιδευση) και αναρωτιεμαι τι σκεφτονται για αυτο το θεμα.
Ξερω οτι εχουμε πολλους επιστημονες αναμεσα μας ('η' τουλαχιστον ατομα με επιστημονικη εκπαιδευση) και αναρωτιεμαι τι σκεφτονται για αυτο το θεμα.
Ποιός ήπιε το αθάνατο νερό;
Ένα από τα πιό προκλητικά βιβλία του
Όσκαρ Ουάιλντ είναι το "Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι''. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1891 και είναι
μιά Φαουστική ιστορία ηθικού ξεπεσμού.
Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία
του ηδονοθήρα Ντόριαν ο οποίος,
συνεπαρμένος από το εξαιρετικά
όμορφο πορτρέτο που του φιλοτέχνησε
ο ζωγράφος Μπ. Χόλγουορντ πουλάει
τη ψυχή του με αντάλλαγμα
την αιώνια νεότητα και το αιώνιο κάλλος...
Τι έκανε ο εικονιζόμενος Χάρης Χρ.
και κέρδισε την αιώνια νεότητα, άγνωστο.
Σύμφωνα με το Χρήστο Χρ.
που επιμελήθηκε τις φωτογραφίες,
πρέπει να ήπιε το Αθάνατο νερό.
Η εικόνα πάντως το αποδεικνύει.
Ο χρόνος τον ξέχασε.
Όσκαρ Ουάιλντ είναι το "Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι''. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1891 και είναι
μιά Φαουστική ιστορία ηθικού ξεπεσμού.
Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία
του ηδονοθήρα Ντόριαν ο οποίος,
συνεπαρμένος από το εξαιρετικά
όμορφο πορτρέτο που του φιλοτέχνησε
ο ζωγράφος Μπ. Χόλγουορντ πουλάει
τη ψυχή του με αντάλλαγμα
την αιώνια νεότητα και το αιώνιο κάλλος...
Τι έκανε ο εικονιζόμενος Χάρης Χρ.
και κέρδισε την αιώνια νεότητα, άγνωστο.
Σύμφωνα με το Χρήστο Χρ.
που επιμελήθηκε τις φωτογραφίες,
πρέπει να ήπιε το Αθάνατο νερό.
Η εικόνα πάντως το αποδεικνύει.
Ο χρόνος τον ξέχασε.
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
Εντυπωσεις απο την μνημονιακη Καβαλα
Το πρωτο πραγμα που βλεπει ενας επισκεπτης, ειναι τα πολλα ανοικιαστα μαγαζια και μαλιστα σε δρομους σαν την Ομονοια, που θα ηταν αδιανοητο πριν μερικα χρονια.
Σχεδον καθε συζητηση παντα στρεφεται στην κριση, ποιος φταιει, τι θα μπορουσε να γινει, τι επρεπε να γινει, ποιος θα πληρωσει. Στο τελευταιο ειναι φανερο οτι οι μισθωτοι εχουν επωμισθει πολλα και αισθανονται αδικημενοι.
Για τον τουριστα το νεο εστιατοριο διπλα στο μαγαζι του Χρηστου Κ, προσφερει κατι διαφορετικο και αξιζει να δοκιμασθει. Το χυμα κρασι που προσφερει ειναι καλο και σε καλη τιμη. Επισης η μουσικη που παιζει ειναι πολυ καλη.
Το μοναδικο νεο (για μενα) μπαρ που επισκφθηκα ηταν η Παλια Βιβλιοθηκη που ισως γινεται το 'νεο' Μαο λογω καπνισματος.
Φυσικα το καπνισμα παει φουμαρο παντου, ειναι απιστευτο οτι κανενας ιδιοκτητης δεν τολμα να σου ζητησει να μην καπνισεις. Αν φοβουνται για χασιμο πελατειας, ενα κατεβασμα στις τιμες θα βοηθουσε περισσοτερο. Νομιζω οτι θα πρεπει να ερθω καλοκαιρι ωστε να καθομαστε εξω. Καλοκαιρινη πιτα?
Σχεδον καθε συζητηση παντα στρεφεται στην κριση, ποιος φταιει, τι θα μπορουσε να γινει, τι επρεπε να γινει, ποιος θα πληρωσει. Στο τελευταιο ειναι φανερο οτι οι μισθωτοι εχουν επωμισθει πολλα και αισθανονται αδικημενοι.
Για τον τουριστα το νεο εστιατοριο διπλα στο μαγαζι του Χρηστου Κ, προσφερει κατι διαφορετικο και αξιζει να δοκιμασθει. Το χυμα κρασι που προσφερει ειναι καλο και σε καλη τιμη. Επισης η μουσικη που παιζει ειναι πολυ καλη.
Το μοναδικο νεο (για μενα) μπαρ που επισκφθηκα ηταν η Παλια Βιβλιοθηκη που ισως γινεται το 'νεο' Μαο λογω καπνισματος.
Φυσικα το καπνισμα παει φουμαρο παντου, ειναι απιστευτο οτι κανενας ιδιοκτητης δεν τολμα να σου ζητησει να μην καπνισεις. Αν φοβουνται για χασιμο πελατειας, ενα κατεβασμα στις τιμες θα βοηθουσε περισσοτερο. Νομιζω οτι θα πρεπει να ερθω καλοκαιρι ωστε να καθομαστε εξω. Καλοκαιρινη πιτα?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)