Το 2010 ηταν μια ιδιαιτερη παραγωγικη χρονια για το μπλογκ. Με πανω απο 300 αρθρα - σχεδον ενα αρθρο για καθε μερα - και εκατονταδες σχολια που καλυψαν τα παντα και ιδιαιτερα τα πραγματα που μας εκνευριζουν.
Επισης το γεγονος οτι για την Ελλαδα το 2010 ηταν μια απο τις πιο δυσκολες χρονιες, θα ελεγα η πιο δυσκολη απο την μεταπολιτευση και μετα, εδωσε αφθονο υλικο συζητησης για το τι εγινε και τι θα μπορουσε να γινει καλυτερα. Για τους εκτος τοιχων, οι γνωμες και οι ιδεες απο τους εντος, εδωσαν μια πολυ καλη ιδεα το τι σημαινει να ζεις στην Ελλαδα το 2010.
Οι συχνες αναφορες στο παρελθον, μας επετρεψαν να αναπολησουμε τα νιατα μας και να προβληματισθουμε για το μελλον.
Ενας απο τους λογους υπαρξης αυτου του μπλογκ, ειναι σαν ενα σημειο αναφορας για μια γεννια Καβαλιωτων και πιστευω οτι τα κατεφερνει καλα σε αυτο τον τομεα.
Τι θα φερει το 2011? Ισως το μπλογκ κανει μεταταξη σοβαροτητας και θα χρειασθει σοβαρο μεσο για να γινει κατι τετοιο.
Φυσικα ξεχασα να γραψω το πιο σημαντικο:
Καλη χρονια, με υγεια και χαρα
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
Ένα πάρτυ προσέγγισης
Χριστούγεννα 1975 στην Β΄Λυκείου. Με τα εικονιζόμενα κορίτσια του Β΄ Θηλέων γνωριζόμασταν ήδη από το Φροντιστήριο. Όμως ο πάγος μεταξύ μας ακόμη δεν είχε σπάσει και δεν βγαίναμε μαζί. Κι έτσι η αξέχαστη Κάτια-με την οποία γνωριζόμουν από την Α΄Λυκείου στο Στρατηγάκη- ανέλαβε να μας φέρει πιό... κοντά: οργάνωσε ένα πάρτυ όπου εκτός από τις συμμαθήτριες, τον ξάδερφό της (Γ. Δελή) και τους φίλους του, κάλεσε και κάποιους από μας. Οπωσδήποτε μεταξύ αυτών, ο Πανίκος και ο Αντώνης. Και μετά από λίγες μέρες ακολούθησε και δεύτερο πάρτυ, με ευρύτερη συμμετοχή αυτή τη φορά εκ μέρους μας, στο σπίτι της Γιούλης.
Νομίζω ότι το συγκεκριμένο πάρτυ ήταν η απαρχή όλων των μελλοντικών μας εξόδων τα βράδια του Σαββάτου στη Σαμάνθα, αλλά και των πιό στενών σχέσεων που ακολούθησαν, βραχύβιων αλλά και για κάποιους (δε φαίνονται στις φωτογραφίες) μακρόβιων...Τόσο που πριν μέρες γιόρτασαν τη ν-οστή επέτειο γάμου τους.
(Παρατηρείστε τη ''δημοκρατική'' εναλλαγή θέσεων μεταξύ αγοριών και κοριτσιών στις δύο φωτογραφίες.)
Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
What' s this? It's a book...
Πάντα ζήλευα τους συμμαθητές μου που πήγαιναν
Αγγλικά στην Αδάμα-Τερζίδου: μάθαιναν τραγουδιστά το μάθημα, τους έδιναν τσάντα δωρεάν και το σπουδαιότερο η γιορτή που έκαναν τα Χριστούγεννα. Στην οποία, εκτός από τα δωράκια που τους μοίραζαν, έβλεπαν ταινίες κινουμένων σχεδίων ή Χοντρό-Λιγνό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι γονείς μου είχαν επιλέξει να πάω στου Στρατηγάκη, όπου όχι μόνο τίποτε από τα παραπάνω δεν γίνονταν, αλλά ούτε και κανένας γνωστός μου πήγαινε. Βέβαια εκεί έκανα νέους φίλους και φίλες...
(Η πρώτη φωτογραφία από τη γιορτή των Χριστουγένων του 1972. Σα να βλέπω ανάμεσα στα παιδιά τον Παναγιώτη. Η δεύτερη, από την αντίστοιχη γιορτή της 1ης χρονιάς λειτουργίας του Φροντιστηρίου, το 1968.)
Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010
Γαλοπούλα ή αρνί ;
Τα ψώνια της τελευταίας στιγμής. Όλο και κάτι θα ξεχάστηκε, ένα δώρο για κάποιον ή ένα υλικό για το αυριανό τραπέζι, οπότε ξανά έξω. Αλήθεια τι τρώτε το μεσημέρι των Χριστουγέννων; Την παραδοσιακή γαλοπούλα ή αρνί; Μήπως χοιρινό ή κόκορα γεμιστό που είναι και πιό light;
Στην φωτογραφία, Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα του 1962. Το κρεοπωλείο Ολύμπιον των Σκουντέλη,όπου πατέρας και γιοί, ποζάρουν καμαρωτοί στο φακό. Θυμάμαι τέτοιες μέρες τα κρεοπωλεία στη Δοϊράνης με φορτωμένα τα τσιγκέλια τους με σφάγια. Και στη πλατεία κόσμο να πηγαινοέρχεται. Διάβασα στο εξαιρετικό βιβλίο της Ε. Πέγιου, Βόλτα στην Καβάλα του χθές, ότι τα κρεοπωλεία παλιότερα (1929; ) βρίσκονταν στην Ίωνος Δραγούμη, απέναντι από τα μαγαζιά των Ανανιάδη, Μερτζιανίδη, Χτενά κ.ά. Παραθέτω μέρος του:
'' Εκεί, έξω από τα τείχη του πανδοχείου(καραβάνσεράι) του Τζώρκα, στήθηκαν τα κρεοπωλεία... Τα παραγκοειδή κρεοπωλεία, ένα από τα οποία ήταν των συνεταίρων Τσακμάκη-Βλαχοδήμου, διέθεταν τότε ολόπαχα σφαχτά, συνήθως γίδες και προβατίνες, τις οποίες στόλιζαν ειδικά το Πάσχα με τρέσες από χαρτί και κόκκινους χάρτινους φιόγκους, ενώ έδιωχναν με φυσερά τις μύγες. Έντεχνα χάραζαν τις ολόπαχες ουρές των ζώων, τα λεγόμενα ''κουουρούκια'', με παράλληλες χαρακιές, για να φαίνεται πόσο παχιά ήταν τα σφαχτά. Η εικόνα αυτή ικανοποιούσε την επιθυμία και την όρεξη των τότε καταναλωτών, οι οποίοι γυρόφερναν τα κρεοπωλεία, προκειμένου να διαπιστώσουν ποιό είχε τα πιό παχιά σφαχτά. Το άπαχο κρέας θεωρούνταν τότε άνοστο και άχρηστο...''
Προφανώς έννοιες όπως χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, HDL κλπ τους ήταν άγνωστες. Εξάλλου τόσο σπάνια που έτρωγαν κρέας, αποκλείεται να είχαν τέτοια προβλήματα.
Στην φωτογραφία, Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα του 1962. Το κρεοπωλείο Ολύμπιον των Σκουντέλη,όπου πατέρας και γιοί, ποζάρουν καμαρωτοί στο φακό. Θυμάμαι τέτοιες μέρες τα κρεοπωλεία στη Δοϊράνης με φορτωμένα τα τσιγκέλια τους με σφάγια. Και στη πλατεία κόσμο να πηγαινοέρχεται. Διάβασα στο εξαιρετικό βιβλίο της Ε. Πέγιου, Βόλτα στην Καβάλα του χθές, ότι τα κρεοπωλεία παλιότερα (1929; ) βρίσκονταν στην Ίωνος Δραγούμη, απέναντι από τα μαγαζιά των Ανανιάδη, Μερτζιανίδη, Χτενά κ.ά. Παραθέτω μέρος του:
'' Εκεί, έξω από τα τείχη του πανδοχείου(καραβάνσεράι) του Τζώρκα, στήθηκαν τα κρεοπωλεία... Τα παραγκοειδή κρεοπωλεία, ένα από τα οποία ήταν των συνεταίρων Τσακμάκη-Βλαχοδήμου, διέθεταν τότε ολόπαχα σφαχτά, συνήθως γίδες και προβατίνες, τις οποίες στόλιζαν ειδικά το Πάσχα με τρέσες από χαρτί και κόκκινους χάρτινους φιόγκους, ενώ έδιωχναν με φυσερά τις μύγες. Έντεχνα χάραζαν τις ολόπαχες ουρές των ζώων, τα λεγόμενα ''κουουρούκια'', με παράλληλες χαρακιές, για να φαίνεται πόσο παχιά ήταν τα σφαχτά. Η εικόνα αυτή ικανοποιούσε την επιθυμία και την όρεξη των τότε καταναλωτών, οι οποίοι γυρόφερναν τα κρεοπωλεία, προκειμένου να διαπιστώσουν ποιό είχε τα πιό παχιά σφαχτά. Το άπαχο κρέας θεωρούνταν τότε άνοστο και άχρηστο...''
Προφανώς έννοιες όπως χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, HDL κλπ τους ήταν άγνωστες. Εξάλλου τόσο σπάνια που έτρωγαν κρέας, αποκλείεται να είχαν τέτοια προβλήματα.
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Μια Άριστη Επιλογή
Αρκεί να αποδειχτεί και στην πράξη.
Ο συμμαθητής μας, από το 1ο Λύκειο, Θόδωρος Μουριάδης όχι μόνον εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος αλλά αναλαμβάνει και Αντιδήμαρχος "Πολεοδομίας και Τεχνικών Έργων".
Με τις καλύτερες ευχές όλων μας για αποδοτική θητεία στον δύσκολο αυτό τομέα.
Ο συμμαθητής μας, από το 1ο Λύκειο, Θόδωρος Μουριάδης όχι μόνον εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος αλλά αναλαμβάνει και Αντιδήμαρχος "Πολεοδομίας και Τεχνικών Έργων".
Με τις καλύτερες ευχές όλων μας για αποδοτική θητεία στον δύσκολο αυτό τομέα.
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Προνομιούχοι...
Την Πέμπτη που βγήκαμε, ο Χρήστος Χρ. μας θύμισε μιά ιστορία από το Δημοτικό μας: Το 16ο Δημοτικό ήταν ένα σχολείο με φτωχούς μαθητές στην πλειοψηφία. Είχε μαθητές από τα 18, το Φλορέξ, τα προσφυγικά του Κιρτζή, οπότε ανάλογα ήταν και τα έσοδά του.
Στο σχολείο υπήρχαν ξυλόσομπες και όταν έπιασαν τα κρύα, η δασκάλα μας της Α΄- η κα Μαριάνθη- μας είπε να φέρουμε ο καθένας από ένα ξύλο για τη σόμπα για να ενισχύσουμε τα αποθέματα του σχολείου σε καυσόξυλα. 70 παιδιά είμασταν, 70 ξύλα. Την επόμενη βδομάδα, ξανά.
Μεταξύ των συμμαθητών μας ήταν ο Παντελής και ο ξάδερφος του Ντίνος Βαρδάκας, των οποίων οι γονείς είχαν εταιρεία πετρελαιοειδών. Προφανώς στο σπίτι τους δεν θα είχαν ξυλόσομπα, οπότε αυτοί δεν έφερναν ξύλα όπως οι υπόλοιποι. Ύστερα λοιπόν από κάποιες φορές που πήγαν στο σχολείο χωρίς το κούτσουρό τους, η δασκάλα τους μάλωσε. Οπότε οι πατεράδες τους κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, εγκατέστησαν στην τάξη μας μία σόμπα πετρελαίου. Έστησαν και στην πίσω αυλή του σχολείου ένα βαρέλι με πετρέλαιο το οποίο και γέμιζαν όποτε χρειαζόταν.
Κι έτσι σταματήσαμε να κουβαλάμε ξύλα στο σχολείο. Μόνο βέβαια η τάξη μας. Και όταν την επόμενη χρονιά αλλάξαμε αίθουσα (Β΄Δημοτικού πλέον), μετακόμισε μαζί μας και η σόμπα πετρελαίου. Το υπόλοιπο σχολείο συνέχισε να έχει ξυλόσομπες.(Στις φωτογραφίες το 16ο, πρίν χτισθεί απέναντί του η εκκλησία της Μεταμόρφωσης, τα δύο ξαδέρφια και τα σπίτια τους).
Στο σχολείο υπήρχαν ξυλόσομπες και όταν έπιασαν τα κρύα, η δασκάλα μας της Α΄- η κα Μαριάνθη- μας είπε να φέρουμε ο καθένας από ένα ξύλο για τη σόμπα για να ενισχύσουμε τα αποθέματα του σχολείου σε καυσόξυλα. 70 παιδιά είμασταν, 70 ξύλα. Την επόμενη βδομάδα, ξανά.
Μεταξύ των συμμαθητών μας ήταν ο Παντελής και ο ξάδερφος του Ντίνος Βαρδάκας, των οποίων οι γονείς είχαν εταιρεία πετρελαιοειδών. Προφανώς στο σπίτι τους δεν θα είχαν ξυλόσομπα, οπότε αυτοί δεν έφερναν ξύλα όπως οι υπόλοιποι. Ύστερα λοιπόν από κάποιες φορές που πήγαν στο σχολείο χωρίς το κούτσουρό τους, η δασκάλα τους μάλωσε. Οπότε οι πατεράδες τους κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, εγκατέστησαν στην τάξη μας μία σόμπα πετρελαίου. Έστησαν και στην πίσω αυλή του σχολείου ένα βαρέλι με πετρέλαιο το οποίο και γέμιζαν όποτε χρειαζόταν.
Κι έτσι σταματήσαμε να κουβαλάμε ξύλα στο σχολείο. Μόνο βέβαια η τάξη μας. Και όταν την επόμενη χρονιά αλλάξαμε αίθουσα (Β΄Δημοτικού πλέον), μετακόμισε μαζί μας και η σόμπα πετρελαίου. Το υπόλοιπο σχολείο συνέχισε να έχει ξυλόσομπες.(Στις φωτογραφίες το 16ο, πρίν χτισθεί απέναντί του η εκκλησία της Μεταμόρφωσης, τα δύο ξαδέρφια και τα σπίτια τους).
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
25 χρονια τα ιδια
Ο Χαρης T. μου εστειλε το ημερολογιο της Pirelli για το 1986, το οποιο περιεχει σκιτσα του Μητροπουλου. Ειναι τοσο πολλα και καλα που ειναι δυσκολο να διαλεξεις ενα. Το λυπηρο ειναι οτι τα σκιτσα ανταποκρινονται πληρως στους τωρινους καιρους.
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Ο χώρος διαμορφώνει τα αισθήματά μας
''Ο άνθρωπος πλάθει τα κτίρια αλλά και τα κτίρια με το καιρό πλάθουν τους ανθρώπους''.
Απαντώντας στην παραπάνω φράση του Ουίνστον Τσώρτσιλ ο αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο, σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή στις 12/12, σχολιάζει ότι γι αυτόν ακριβώς το λόγο οι πόλεις μοιάζουν με τους κατοίκους τους και οι κάτοικοι με τις πόλεις τους:
'' Οι Γενοβέζοι για παράδειγμα είναι πολύ εσωστρεφείς, σιωπηλοί. Και η πόλη είναι εσωστρεφής, σχεδόν μυστηριακή. Υπάρχει μιά συμμετρία ανάμεσα στα κτίρια και στους ανθρώπους. Ο ένας δημιουργεί τον άλλον. Δεν ξέρεις ποιός έρχεται πρώτος: οι άνθρωποι ή τα κτίρια....''
Επίσης, την ίδια Κυριακή στο Βήμα, ο μαθηματικός, πολεοδόμος και αρχιτέκτονας Νίκος Σαλίγγαρος εξηγεί γιατί τα σύγχρονα κτίρια βλάπτουν την υγεία:
'' Κινδυνεύουμε από την απόλυτη Γεωμετρία που έχει εξαφανίσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα από την πόλη και τα κτίρια. Τα τσιμεντένια κτίρια της δεκαετίας του ΄60 και τα γυάλινα της δεκαετίας του '80 σήμερα μας είναι πλέον αδιάφορα. Αντίθετα τα νεοκλασσικά που υπήρχαν είχαν μία ιεραρχία κλιμάκων στις ανθρώπινες διαστάσεις. Ήταν πιο φιλικά στον άνθρωπο, συνεισφέροντας στην πνευματική και σωματική του υγεία. Οι ουρανοξύστες δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα στο άτομο εξαιτίας της απομόνωσής του και της απομάκρυνσης από το έδαφος....''
(Το κείμενο του Ρ. Πιάνο μου το έστειλε η Μαρία Π. Τις φωτογραφίες θα τις βρείτε στο βιβλίο του Π. Ζιώγα : Τα Παραδοσιακά κτίρια της Καβάλας. Στην τελευταία φαίνεται το σπίτι του Ευγένιου Ιορδάνου που βρισκόταν στη Βενιζέλου, λίγο πρίν το Φάληρο δίπλα στο σπίτι του Πετρίδη. Είδα κάποτε φωτογραφίες από το εσωτερικό του και έμεινα άναυδος! Το 1973 περιήλθε στην Εθνική Τράπεζα η οποία εν μία νυκτί το κατεδάφισε πριν κηρυχθεί διατηρητέο.
Απαντώντας στην παραπάνω φράση του Ουίνστον Τσώρτσιλ ο αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο, σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή στις 12/12, σχολιάζει ότι γι αυτόν ακριβώς το λόγο οι πόλεις μοιάζουν με τους κατοίκους τους και οι κάτοικοι με τις πόλεις τους:
'' Οι Γενοβέζοι για παράδειγμα είναι πολύ εσωστρεφείς, σιωπηλοί. Και η πόλη είναι εσωστρεφής, σχεδόν μυστηριακή. Υπάρχει μιά συμμετρία ανάμεσα στα κτίρια και στους ανθρώπους. Ο ένας δημιουργεί τον άλλον. Δεν ξέρεις ποιός έρχεται πρώτος: οι άνθρωποι ή τα κτίρια....''
Επίσης, την ίδια Κυριακή στο Βήμα, ο μαθηματικός, πολεοδόμος και αρχιτέκτονας Νίκος Σαλίγγαρος εξηγεί γιατί τα σύγχρονα κτίρια βλάπτουν την υγεία:
'' Κινδυνεύουμε από την απόλυτη Γεωμετρία που έχει εξαφανίσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα από την πόλη και τα κτίρια. Τα τσιμεντένια κτίρια της δεκαετίας του ΄60 και τα γυάλινα της δεκαετίας του '80 σήμερα μας είναι πλέον αδιάφορα. Αντίθετα τα νεοκλασσικά που υπήρχαν είχαν μία ιεραρχία κλιμάκων στις ανθρώπινες διαστάσεις. Ήταν πιο φιλικά στον άνθρωπο, συνεισφέροντας στην πνευματική και σωματική του υγεία. Οι ουρανοξύστες δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα στο άτομο εξαιτίας της απομόνωσής του και της απομάκρυνσης από το έδαφος....''
(Το κείμενο του Ρ. Πιάνο μου το έστειλε η Μαρία Π. Τις φωτογραφίες θα τις βρείτε στο βιβλίο του Π. Ζιώγα : Τα Παραδοσιακά κτίρια της Καβάλας. Στην τελευταία φαίνεται το σπίτι του Ευγένιου Ιορδάνου που βρισκόταν στη Βενιζέλου, λίγο πρίν το Φάληρο δίπλα στο σπίτι του Πετρίδη. Είδα κάποτε φωτογραφίες από το εσωτερικό του και έμεινα άναυδος! Το 1973 περιήλθε στην Εθνική Τράπεζα η οποία εν μία νυκτί το κατεδάφισε πριν κηρυχθεί διατηρητέο.
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010
Αναμονη για χειροτερα
Το πολυ χιονι αναμενεται το Σαββατοκυριακο, σημερα πηραμε μια πρωτη γευση. Η μερα ξεκινησε με κρυο (-2), ξερη ατμοσφαιρα, συννεφιασμενος ουρανος και ξαφνικα αρχισε να χιονιζει. Κρατησε 10 λεπτα αλλα ηταν αρκετο για να στρωθει.Τωρα εχει βγει ο ηλιος και ο ουρανος εχει καθαρισει. Παω για περπατημα.
Οπως προβλεφθηκε, το χιονι αρχισε σημερα το πρωί
Οπως προβλεφθηκε, το χιονι αρχισε σημερα το πρωί
Κι άλλα χιόνια
19 Ιανουαρίου 1963. Η Καβάλα κατελήφθη από εχθές υπό πυκνής χιόνος διά πρώτην φοράν από δεκάδων ετών. Η πόλις παρουσιάζει ένα σπάνιον θέαμα με το ''πάλλευκον'' ένδυμά της.
Ο Κώστας είχε δίκιο στα σχόλια του για τα χιόνια και το ψύχος του 1963. Αλλά και ο Νίκος-όπως πάντα- είχε δίκιο για τις εκλογές το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.
22 Ιανουαρίου 1963. Εθελονταί Καβαλιώται βοηθούν εις την εκκαθάρισιν των κεντρικών αρτηριών και των πεζοδρομίων της πόλεως από το παχύ στρώμα του παγωμένου χιονιού.
Αναγνωρίζετε τις τοποθεσίες που διακρίνονται στις φωτογραφίες;
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Ολαρία - ολαρά
''Εξαιρετικώς ωραία η εικόνα που παρουσίαζε το πρωί η χιονισμένη Καβάλα.
Το αμφιθεατρικόν της πόλεως καθιστά το θέαμα γοητευτικότατον. Εις την φωτογραφία γενική άποψις της καταλεύκου πόλεως μετά του λιμένος. Κατάλευκα και τα ελλιμενισμένα μικρά και μεγάλα σκάφη.''
Από δημοσίευση στον Ταχυδρόμο στις 15-1-1968
Δεν μπορούμε παρά να συγχαρούμε το φιλότιμο φωτογράφο ( Γ. Μαυρομάτη) που ξυπνώντας πρωί και πριν τα (λιγοστά) αυτοκίνητα της εποχής καταστρέψουν την εικόνα, αποθανάτισε το γεγονός.
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Κάτι κουρασμένα παληκάρια.....
Με την πρωτοβουλία και το κάλεσμα του Θέμου, μαζευτήκαμε, συμμαθητές απο το 10ο Δημοτικό, της Δημαρχίας..............κάποιοι που βρισκόμαστε σχετικά συχνά, κάποιοι που είχαμε να βρεθούμε απο τα σχολικά χρόνια.
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
Ω Έλατο ...
Είναι εύκολο να θυμάσαι γεγονότα όπως π.χ. την πρώτη μέρα στο Δημοτικό, αλλά βρίσκω αρκετά δύσκολο να αποφασίσω τι πραγματικά παραμένει στη μνήμη κάποιου από τις πρώτες εμπειρίες και τι είναι απλώς αποτέλεσμα ακουσμάτων.
Δεκέμβριος του 1960. Κάτω από τη φωτογραφία γράφει:
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η Σουηδική ατμοπλοϊα απέστειλε ως δώρο εις την πόλιν της Καβάλας, ένα τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δένδρο εξ ελάτης. Ανωτέρω ένα στιγμιότυπο από την χθεσινή εκφόρτωσι του τεραστίου δένδρου από το καταπλεύσαν εις τον λιμέναν της Καβάλας Σουηδικόν ατμόπλοιον '' Έρικ Μπραντ ''. Το Χριστουγεννιάτικο αυτό δένδρο θα στηθεί πάλιν εις την κεντρικήν πλατείαν της πόλεως.
Πότε σταμάτησαν οι Σουηδοί να μας στέλνουν δέντρα; Γνωρίζει κανείς;
Δεκέμβριος του 1960. Κάτω από τη φωτογραφία γράφει:
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η Σουηδική ατμοπλοϊα απέστειλε ως δώρο εις την πόλιν της Καβάλας, ένα τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δένδρο εξ ελάτης. Ανωτέρω ένα στιγμιότυπο από την χθεσινή εκφόρτωσι του τεραστίου δένδρου από το καταπλεύσαν εις τον λιμέναν της Καβάλας Σουηδικόν ατμόπλοιον '' Έρικ Μπραντ ''. Το Χριστουγεννιάτικο αυτό δένδρο θα στηθεί πάλιν εις την κεντρικήν πλατείαν της πόλεως.
Πότε σταμάτησαν οι Σουηδοί να μας στέλνουν δέντρα; Γνωρίζει κανείς;
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
John Lennon - 30 Χρονια
Σαν σημερα πριν 30 χρονια δολοφονηθηκε ο John Lennon στη Νεα Υορκη. Τα νεα στην Ελλαδα εφθασαν την επομενη μερα (μια και στην Ελλαδα ηταν ηδη 9 Δεκεμβριου).
Θυμαμαι αρκετα απο εκεινη την μερα, μια και περασα το μεγαλυτερο μερος της με ενα συμφοιτητη κανοντας μια εργασια για την Οπτικη. Το ραδιοφωνο εκανε μεγαλη καλυψη της μουσικης του και φυσικα των Beatles και η συζητηση πηγαινει απο τη δουλεια στα γεγονοτα και πισω στη δουλεια.
Οπως παντα, με τετοια γεγονοτα, δεν μπορεις να το πιστεψεις, ισως κατι να ειναι λαθος αλλα δυστηχως ποτε δεν αλλαζει τιποτα.
Δεν μπορων να θυμηθω το ονομα του συμφοιτητη, δεν ηταν φιλος και ηταν ενα απο τα ατομα που 'προλαβαινεις' στο πανεπιστημιο, καθως εσυ συνεχιζεις και αυτοι παραμενουν, ειδικα στο 3ο ετος της Φυσικης που ηταν απο τα πιο δυσκολα και οι αμαρτιες των προηγουμενων ετων δεν συγχωρουνται.
Αν δεν κανω λαθος λιγες μερες αργοτερα ξεκινησαν οι καταληψεις για τον 815 (ισως να ειχαν ηδη αρχισει?)
Ηταν ενα ατομο που ανηκε στον λεγομενο ανεξαρτητο χωρο, φανταζομαι οτι μαλλον ειναι καθηγητης καπου σημερα?
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
Έκτακτη Είδηση.................................
Η γέννηση για φέτος ματαιώνεται!
Ο Ιωσήφ πρέπει να πληρώσει περαίωση, η Φάτνη να τακτοποιηθεί ως ημιυπαίθριος, η Παναγία δεν παίρνει επίδομα τοκετού , οι άγγελοι δεν πετάνε λόγω απεργίας των φροντιστών, οι 3 μάγοι φοβούνται οτι θα απελαθούν ως λαθρομετανάστες και τα βόδια "καλοριφέρ" περιμένουν να διευκρινίσει η Μπιρμπίλη τι θα γίνει με τα φωτοβολταϊκά......
Ο Ιωσήφ πρέπει να πληρώσει περαίωση, η Φάτνη να τακτοποιηθεί ως ημιυπαίθριος, η Παναγία δεν παίρνει επίδομα τοκετού , οι άγγελοι δεν πετάνε λόγω απεργίας των φροντιστών, οι 3 μάγοι φοβούνται οτι θα απελαθούν ως λαθρομετανάστες και τα βόδια "καλοριφέρ" περιμένουν να διευκρινίσει η Μπιρμπίλη τι θα γίνει με τα φωτοβολταϊκά......
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Άγιε Νικόλα φύλαγε ...
Χρόνια πολλά στους:
Νίκο Αθανασίου
Νίκο Βασιλειάδη
Νίκο Μισιρλή
Νίκο Πάπαρη
Νίκο Ράικο
και σε όποιον χωρίς να το θέλω ξέχασα.
(Οι φωτογραφίες είναι από την περιφορά της εικόνας του Αγίου στις 6-12-1959, χρονιά που οι περισσότεροι των εορταζόντων έχουν ήδη γεννηθεί. Παρατηρείστε στη δεύτερη φωτογραφία το ημιτελές κτίριο που διακρίνεται πίσω από τους ιερείς. Είναι το ξενοδοχείο Φίλιπποι.)
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Βιντεο που θα σοκαρει
Οι εξοδοι της Πεμπτης καλυπτονται με πολλες λεπτομερειες αλλα υπαρχει μεγαλη μυστικοτητα για το τι γινεται μετα το φαγητο.
Εχω μερικες πολυ καλες διασυνδεσεις στην Καβαλα, που καταφεραν να βιντεοσκοπησουν τους εξοδοχους της Πεμπτης καθως προσπαθουν να ξαναβρουν τα νιατα τους.
Το βιντεο ειναι τοσο καυτο και αποκαλυπτικο και δεν ειμαι σιγουρος για το ποσο θα μπορεσει να παραμεινει ζωντανο, καντε κλικ πριν εξαφανιστει ΕΔΩ
Εχω μερικες πολυ καλες διασυνδεσεις στην Καβαλα, που καταφεραν να βιντεοσκοπησουν τους εξοδοχους της Πεμπτης καθως προσπαθουν να ξαναβρουν τα νιατα τους.
Το βιντεο ειναι τοσο καυτο και αποκαλυπτικο και δεν ειμαι σιγουρος για το ποσο θα μπορεσει να παραμεινει ζωντανο, καντε κλικ πριν εξαφανιστει ΕΔΩ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)