Πολλες ευχες απο.....

Παραμονες Πρωτοχρονιας, του πολυ μακρινου 1968.
Ευχες για το νεο ετος απο καταστηματα και επιχειρησεις της Καβαλας. Καποιες δεν υπαρχουν πλεον (Μωυς Πεσαχ, Σαδηκ). Αλλες αλλαξαν...(Αφοι Τσατσουλη απο ηλεκτρικα ειδη σε τουρσια) και αλλες παρεμειναν ιδιες ( Ανανιαδης, Ασσυριαν).
Αξιζει μια ματια. Και μονο τα ονοματα τους θα σας θυμισουν πολλα.

Καλή Χρονιά..........

.....με Υγεία, Ευτυχία, Επιτυχίες και πολλές, καλές στιγμές σε όλες και όλους.



Και του χρόνου γεροί.

29-12-1967

Ειμαστε στην Γ' Δημοτικου. Χριστουγεννα του 1967 και λιγες μερες πριν απο τον ερχομο μιας χρονιας που συνταραξε τον κοσμο.
Eνω σε ολο τον κοσμο επικρατουσε η επανασταση των λουλουδιων,στη χωρα μας κυριαρχουσαν ο συντηρητισμος και η αστυνομοκρατια.
Ειδησεις και διαφημισεις στην υπαινικτικη διαγραφη της κοινωνικης ψυχολογιας της εποχης, των μυθων, των ιδεολογηματων της, αλλα και της παιδικης μας ηλικιας.
( Μονο που στην φωτογραφια, δεξια του Μαχαρισι ειναι ο Τζον !)

KAΛANTA

Και κάποια άλλη Πρωτοχρονιά......

Αναζητούνται τα όπισθεν και εξ ευωνύμων (τω εισερχομένω) της Αθηνάς άτομα.

Παραμονες Πρωτοχρονιας 1977

Χριστουγεννα 1976, ΣΤ' Γυμνασιου.
Ευχες για το νεο ετος και προτασεις για διασκεδαση, στον τοπικο τυπο.
Καποιοι συμμαθητες μας, ευαλωτοι στις σειρηνες της διαφημισης με τα εξωτικα ονοματα Θιλκα και Τζιλντα, εσπευσαν. Αλλοι, λιγοτερο ξεψαρωτοι, προτιμησαν το μισοσκοταδο στα σεπαρε της Σαμανθας. Δεν θυμαμαι και πολλα απ ΄τα Χριστουγεννα της τελευταιας μαθητικης χρονιας. Συμφωνα με τον Χαρη την παραμονη της Πρωτοχρονιας παιξαμε χαρτια στο σπιτι του, οπου παρευρεθη και ο μεγας παικτης Γιωργος Τικ.
Πολυ πιθανο. Εξαλλου, το σπιτι του Χαρη ηταν την τελευταια χρονια, το καταφυγιο καθε κοπανατζη και καθε κυνηγημενου. Απο την επομενη χρονια (1978), εχοντας πλεον αυτοκινητα αρχισαμε να πηγαινουμε στο Παλιο, στο σπιτι του Παναγιωτη. Συνηθεια που συνεχιστηκε για πολλα χρονια μετα.

Surfing ή ski

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

Σημερα η μερα θυμιζε περισσοτερο Πασχα παρα Χριστουγεννα. Ειχε φοβερο ηλιο και ζεστη.
Πηγαμε με τον Παναγιωτη Καλαιτζη και τον Χρηστο Χριστοφοριδη για ενα καφε στην παραλια, οπου απειρος κοσμος εκανε βολτα.
Ειναι λογω της κλιματικης αλλαγης ή συμπτωση; Χτες το βραδυ περπατουσα στην παραλιακη, εχοντας βγαλει το μπουφαν.
Σιγουρα στις φωτογραφιες που βλεπετε θα ειχε περισσοτερο κρυο.
Απο το οικογενειακο αλμπουμ της Ολγας. Στην πρωτη, Χριστουγεννα του 1955 στην κεντρικη πλατεια (στρωμενη με κυβολιθους).
Με τα παλτο, γαντια, πολλα χαμογελα και αισιοδοξια για τα χρονια που ερχονται.
Στην δευτερη γραφει απο πισω 4/1/1956 και ο πρωτος απο αριστερα ειναι ο πατερας της Ολγας. Αριστερα οι αποθηκες Αποστολοπουλου, μετεπειτα ξενοδοχειο Γαλαξιας.

Δεκεμβριος 1971- Α' Γυμνασιου

Παραμονη Χριστουγεννων. Με τον Γιαννη Καραμανωλη και τον Λεωνιδα Καφετζοπουλο συναντηση μπροστα στα σπιτια μας γυρω στις 7.30 το πρωι και βουρ για τα καλαντα. Πολλοι δεν ανοιγουν την πορτα, οσο κι αν κτυπαμε. Αλλοι παλι δινουν μισοφραγκο ή φραγκο (να το μοιραστουν τρια παιδια) οποτε σ' αυτους τους κουβαρνταδες τραγουδαμε φευγοντας, ψιθυριστα:...σ' αυτο το σπιτι που ρθαμε οι πετρες να ραγισουν κι οι νοικοκυραιοι του σπιτιου το βραδυ να ..... ( ντροπη μας!!!). Κατι θειες, μας ξεμοναχιαζουν και μας δινουν κρυφα παραπανω, αν και εχουμε κοινο ταμειο, ενω οι αλλοι κανουν οτι δεν καταλαβαινουν. Γυρω στις 11-12 εχουμε τελειωσει και αρχιζει η μοιρασια. Εκει τιθεται το θεμα της δικαιης διανομης των κεκτηθεντων χωρις να λαμβανονται υποψιν συγγενειες.
Δεν κατεβαιναμε στην αγορα, αν και ξεραμε οτι εκει υπηρχε περισσοτερο χρημα. Προτιμουσαμε τη γειτονια μας και ισως ημασταν και καπως ντροπαλοι!
( φωτογραφιες απο εφημεριδες της εποχης. Θυμαστε τι ακουγαμε στο ραδιοφωνο; Παρατηρειστε οτι απο τις 15.00 μεχρι τις 16.50 το προγραμμα σταματουσε. Ωρα κοινης ησυχιας υποθετω. Υπηρχε και ινστιντουτο Γκαιτε; Νομιζω οτι το κοριτσακι με την ασπρη ζακετα-δευτερο απο δεξια- ειναι η Ευγενια Παπαναστασιου, αδελφη του Ηρακλη ).

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Τί με εκνευρίζει τις γιορτές........

Όχι, όχι, μη με παρεξηγήσετε, τις γουστάρω και τις θέλω και τις χαίρομαι, υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που με χαλάνε.

1. Οι εκατοντάδες κατ’ επάγγελμα αναξιοπαθούντες, σε κάθε πιθανό και απίθανο μέρος. Με τα χέρια απλωμένα, με βρώμικα χαρτάκια να διατυπώνουν σε άθλια Ελληνικά το "επιχείρημα" τους, να μουρμουρίζουν ακατάληπτες ευχές και ενίοτε κατάρες (όταν αρνείσαι να συνδράμεις) .

2. Οι (Βούλγαροι εδώ πάνω) «μουσικοί». Μπουκάρουν μέσα στο μπαράκι την ώρα που έχεις φτιαχτεί με το When the Smoke Is Going Down των Scorpions, και, συνοδεία ξεχαρβαλωμένου ακορντεόν και ξεκούρδιστης κιθάρας, ουρλιάζουν: Ζαααααγκααααααααπώωωω, ζαγκαπώ γκιαντίιιι σουρέεεεεεεέα……….

3. Οι προαναφερθέντες, που συνεπικουρούμενοι και από πολλά μελαψά παιδάκια, βγαίνουν την παραμονή και «δουλεύοντας» εργολαβικά τις γειτονιές, μας υπενθυμίζουν: τρίγωντα-κάλαντα………

4. Τα διάφορα «ρεπορτάζ» που τονίζουν την αναγκαιότητα του να πάς σε μια Αράχοβα, ένα Καρπενήσι, ένα Ντουμπάι βρε αδελφέ, για να νοιώσεις «κάποιος»………

5. Η εμμονή του νεοέλληνα να υποδέχεται Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά σε μπουζουξίδικα και σκυλάδικα.

Καλές Γιορτές

Χριστουγεννιάτικος Στολισμός...

Δανεισμένο από το troktiko.

Περιμένω κατάλληλους τίτλους.

π.χ. : "Ο καλύτερος χρισουγεννιάτικος στολισμός ever"

ή "Μας πήρανε τα σώβρακα"

ή "Ορίστε: Δεν μας πήρανε (ακόμη) τα σώβρακα"

Χειμωνας και χιονι

Χιονισε παλι αποψε και το διαχυτο φως στο Λονδινο κανει ολα να φαινονται πορτοκαλι. Η φωτογραφια ειναι τραβηγμενη χωρις φλας και το χρωμα ειναι 99% αυτο που φαινεται με γυμνα ματια.

Ευγε εις τους μαθητας μας

Χριστουγεννα 1971. Αντιγραφω απο την εφημεριδα Ταχυδρομος.
'' Την 21ην Δεκεμβρίου έλαβε χώραν εξόρμησις της Α΄ τάξεως Γυμνασίου Αρρένων Καβάλας εις τα ακριτικά χωρία Λιμνιάς - Βουνοχωρίου και Κορυφών τη συνοδεία των κ.κ. καθηγητριών Στρατηγαρέα Σοφίας και Δήμου Ερμιόνης και των κ.κ. καθηγητών Τσολακοπούλου Παναγιώτου και Λοβούλου Ιωάννου δια χριστιανικόν χαιρετισμόν και διανομήν δώρων εις τους μαθητάς των Δημοτικών Σχολείων των εν λόγω χωρίων.
Προηγήθη εκκλησιασμός εις Λιμνιά και Κορυφάς και μετάληψις των Αχράντων Μυστηρίων εις τους γραφικωτάτους ναούς των και εν συνεχεία εις τα Δημοτικά Σχολεία επηκολούθησε εορταστική εκδήλωσις και διανομή δώρων εν μέσω χριστιανικωτάτης ατμοσφαίρας παρουσία των τοπικών Αρχών.
Σημειωθήτω οτι την Λιμνιάν, Βουνοχώρι και Λυκόστομον καθ΄ ομολογίαν των τοπικών Αρχών δια πρώτην φοράν επεσκέφθη Γυμνάσιον.''
(εβαλα τους τονους για να φανει καλυτερα το υφος της εποχης).
Οι τοπικες Αρχες ( Παπας - Δασκαλος - Χωροφυλαξ ) θα θυμουνται προφανως την προ 4ετιας επισκεψη του 12ου Δημοτικου Σχολειου που ετιμησε δια της παρουσιας του τα χωρια αυτα (αναρτηση στις 17/12/2009 απο τον Νικο). Σε καποια απο αυτα τα παιδια αρεσε τοσο η περιοχη που αρκετα χρονια μετα, εγιναν τακτικοι επισκεπτες (στις ταβερνες βεβαιως !!)

Πεμπτες

Μπορει η αναλυση των φωτογραφιων να ειναι χαμηλη, αλλα το κεφι της εικονιζομενης παρεας ειναι πολυ ψηλα. Μαλιστα καποιοι χαιρονται τοσο, που παιζουν με τα φλας των κινητων τους. Δεν μπορουμε ομως να μην τους ευχαριστησουμε για την συνεχη διοργανωση των συναντησεων μας.

Εχθές, σαν όλα τα βραδάκια..........

.............(Πέμπτης), μαζευτήκαμε και τιμήσαμε με την παρουσία μας την "κυρά Βαγγελιώ". Κάποιος προσπαθούσε να τραβήξει φωτογραφίες, κάποιος άλλος όμως τον σαμποτάριζε, φωτογραφίζοντας τον ταυτόχρονα ώστε το φλάς να του χαλάσει την έκθεση, και κάποιος το ρουφιάνεψε...................

Μεταξύ άλλων αποφασίστηκε η συνάντηση για την πίττα να γίνει στις 21 Ιανουαρίου, κανονίστε λοιπόν απο τώρα την πορεία σας.

Μεταπολεμικά...

9 Δεκεμβρίου 1967. Της Αγίας Άννης. Η Άννα η Καραβιώτου κέρασε για τη γιορτή της και κατόπιν τα παιδιά της Γ΄ Τάξης του 12ου Δημοτικού Σχολείου (Αγίου Ιωάννου), φορώντας τα καλά τους, φωτογραφίζονται μαζύ με τη δασκάλα τους και τα κιβώτια με τα δώρα που θα μεταφέρουν και θα χαρίσουν σε συμμαθητές τους των ορεινών και φτωχών χωριών εν όψει των Χριστουγέννων. Λίγο πιό πέρα περιμένουν τα λεωφορεία του 44ου υπεραστικού ΚΤΕΛ για να μεταφέρουν και τα παιδιά των υπόλοιπων τάξεων στα χωριά αυτά. Κορυφές, Βουνοχώρι, Λημνιά, Λυκόστομο, Πλαταμώνας...
Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά και από κάτω προς τα πάνω:
1η σειρά: Ελ. Παπάζογλου, Ελ. Σαραϊδάρη, Ν. Μπάξερ, Μ. Παπανικολάου, Β. Παπαδοπούλου, Ν. Τακάς, Αφρ. Βουλγαρίδου, Κ. Γανωτοπούλου, Ν. Λουκά.
2η σειρά: Ν. Μισιρλής, Β. Φαρσάκογλου, Φ. Φουρλή, Κ. Βαρδάκα, Κ. Παπαγεωργίου.
3η σειρά: Ν. Βασιλειάδης, Ελ. Λολίδου, Μ. Χλουβεράκης, Μ. Παρίδης, Π. Καλαμπούκα.
4η σειρά: Β. Σαμαράς, Ν. Βουδούρογλου, Κ. Παπαευσταθίου, Ευφρ. Χαλκιοπούλου, Φ. Δουρτμές, Χ. Αϊτσίδης, Στ. Ζηνοπούλου, Άν. Καραβιώτου.
5η σειρά: Μ. Σπυροπούλου, Δ. Τζίρκας, Στ. Κούφλερ, Π. Χ#Ιωακειμίδης, Δ. Μέλισσας, Σ. Φιλιππίδης, Γ. Κουγιώνας, Λ. Ζαχαρόπουλος.
6η σειρά: Αλ. Αναγνώστου, Χ. Ιορδανίδης, Αντ. Τσιμπερτζόπουλος, Αγ. Παπαγεωργίου, Γ. Ναλμπάντης, Αν. Κυρμανίδου, Δ. Τουφεκτσόγλου, Φ. Τσιμπρικίδου, Ευγ. Παπαδοπούλου, Σμ. Γεωργιάδου.
Κορυφή: Θ. Σαμοθρακίτης.

Προπολεμικα

Με αφορμη τις τιμες ρουχων για παιδια ο Χρηστος Χριστοφοριδης βρηκε αυτες τις φωτογραφιες που δειχνουν παιδια απο μια αλλη εποχη, τα οποια φορουν τα αναλογα της μοδας!

Οι φωτογραφίες αφορούν γυμναστικές επιδείξεις στις 27-6-1937 στο χωρίο Προμαχώνα Σερρών στα Ελληνοβουλγαρικά Σύνορα. Χωρίο Ελλήνων προσφύγων από την μικρά Ασία (Τουρκόφωνοι που δεν μιλούσε κανείς ελληνικά) που για πρώτη φορά λειτούργησε μονοθέσιο Δημοτικό το 1933 με νεοδιοριζόμενη 18χρονη δασκάλα την μάνα μου. Το μάθημα γινόταν υποχρεωτικά στα Ελληνικά με διερμηνέα την γιαγιά μου που σαν πρόσφυγας μιλούσε τα τουρκικά τέλεια. Τα παιδιά έμαθαν να μιλουν και να γράφουν ελληνικά και η μάνα μου έμαθε να μιλά τα τουρκικά (1933-1938) δοθέντος ότι ελληνικά στο χωριό μιλουσε μονο αυτή, η μάνα της και ο χωροφύλακας.

Χρηστος Χριστοφοριδης

Δυσκολα Χρονια

Πασχα 1948. Συσσιτιο στο 16ο Δημοτικο Σχολειο (Βυρωνα). Μεσα στα τσιγκινα πιατα διακρινονται τα κοκκινα αυγα. Στο βαθος, αναμεσα στους δυο καλοβαλμενους κυριους η Κα Κλειω, δασκαλα μας της 2ας και 3ης και μητερα του Χρηστου Χριστ. που εδωσε την φωτογραφια. Σο βλέμμα τους καθρεφτιζεται η πραγματικοτητα εκείνης της εποχης
1946. Σχολειο Ποταμουδιων (11ο). Μπροστα σε ενα πιατο φακη και ενα κομματι ψωμι, στο υπογειο του σχολειου - σημερινη αιθουσα μουσικης. Τα αγορια κουρεμενα  ''γουλι'', τα κοριτσια με κοτσιδακια.
1942. Bουλγαρικη κατοχη. Στην αυλη του 11ου η συζυγος του Βουλγαρου ''δημαρχου'' μοιραζει στους μαθητες τροφιμα. Καποια παιδια ειναι ξυπολητα.
Ισως οι γονεις καποιων βρισκονται αναμεσα τους. Δυσκολα χρονια που καπως δικαιολογουν την καταναγκαστικη συμπεριφορα των γονιων μας απεναντι μας σε διατροφικα θεματα: <Να φας ολο το φαγητο σου>!
Σημερα περασαμε στην αλλη ακρη. Ειδα στην τηλεοραση ενα ριαλιτι, με σκοπο την ανακαλυψη του next top model (?). Ενα πρωην μοντελο- παρουσιαστρια - ανθρωπος ονοματι Βικυ (Σ)Καγια, αποκαλει μοσχαρακι μια κοπελιτσα γιατι εχει -λεει- παραπανω κιλα και γαιδουρα μιαν αλλη γιατι εφαγε ενα καροτο παραπανω. Και οπου διαφοροι gay μοδιστροι προσπαθουν να επιβαλλουν στα κοριτσακια σαν προτυπο γυναικειου σωματος τα εφηβικα σωματα αγοριων που ονειρευονται.

Πηγες: Αρχειο Χρ. Χριστοφ. και το λεύκωμα ''Στα Ποταμουδια στο 11ο''.

Νέα μέτρα για την παραγωγικότητα στο Δημόσιο.

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΝΑ ΒΑΡΑΝΕ ΜΥΓΕΣ, ΑΥΤΟΙ ΑΠΛΩΣ ΤΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ........

Η Σύμβουλος του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, Αφροδίτη Al Salech, σε παλαιότερη φωτογράφηση της

Ενα από τα νέα και φρέσκα πρόσωπα που μπήκαν σε κρατικές-κυβερνητικές θέσεις είναι και η ηθοποιός κα Αφροδίτη Al Salech σε θέση ειδικού συμβούλου δίπλα στον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Σπ.Βούγια (για θέματα μετανάστευσης). Κατά σύμπτωση μια φωτογράφηση της τον Οκτώβριο του 2001 στο Penthouse σε στυλ "Λάρας Κροφτ"(στην ταινία τον ομώνυμο ρόλο ενσάρκωσε η Αντζελίνα Τζολί με μεγάλη εμπορική επιτυχία) μας ...έδωσε αυτές τις πολύ ωραίες και επιτυχημένες (προφητικές...θα λέγαμε) φωτογραφίες.
Εμείς τις βρήκαμε και εσείς μπορείτε να τις απολαύσετε...

Απλά κάντε κλικ ΕΔΩ

Εντελως ασχετο

Με αφορμη μια συζητηση με την γυναικα μου, που οδηγησε στην Ελλαδα της δεκαετιας του 70 (ηταν μια συζητηση για πανεπιστημια) και ειδικα στην Καβαλα, με εκανε για καποιο λογο το να ξαναδω τις φωτογραφιες που τραβηχτηκαν πριν απο 2.5 χρονια ενα πολυ ζεστο καλοκαιρινο 24ωρο.

Καλόοοοοοοοοο.........

Ποιόν μου θυμίζει, ποιόν μου θυμίζει;...................

ΠΑΤΗΣΕ ΕΔΩ

ΣΚΕΨΕΙΣ (Για την τοπική ιστορία του 20ου αιώνα)

Η διδασκαλία της ιστορίας, και δη της νεότερης, κάθε τόπου ξεχωριστά αποτελεί μεγάλη ανάγκη και συνάμα μεγάλη πρόκληση. Επιτρέψτε μου να εκφράσω τις ιδέες μου για το πώς θα μπορούσε αυτό να επιτευχθεί πρακτικά:
1. Απευθυνόμαστε σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου ή μόνο Λυκείου. Το να απευθυνθεί κανείς σε παιδιά του Δημοτικού είναι μάλλον άσκοπο.
2. Με ευθύνη του Δήμου και πρόσκληση σε τοπικούς ιστορικούς και ορεξάτους φιλολόγους φτιάχνεται ένα πρόγραμμα στο PowerPoint και μεταφέρεται σε CD, όπου παρουσιάζεται οπτικοποιημένο ιστορικό υλικό του 20ου αιώνα για τον κάθε τόπο ξεχωριστά, με τα απαραίτητα επεξηγηματικά κείμενα ώστε να υπάρχει μια ενιαία βάση παρουσίασης και να αποφεύγονται ενδεχόμενες παρεκτροπές.
3. Ορίζεται ένας καθηγητής σε κάθε σχολείο, Γυμνάσιο ή Λύκειο, που αναλαμβάνει την παρουσίαση του CD στους μαθητές.
4. Καθιερώνεται ένα δίωρο τον μήνα, μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα και όχι Παρασκευή για ευνόητους λόγους, που θα παρουσιάζεται το "μάθημα". Αυτό αρχίζει από τον Οκτώβριο και ολοκληρώνεται τον Απρίλιο. Για τον Οκτώβριο και τον Μάρτιο, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η παραμονή των εθνικών επετείων, ο εορτασμός των οποίων έχει εκφυλιστεί και ευτελιστεί, στο στυλ "πάμε να πούμε κανα δυο ποιήματα και μερικά τραγουδάκια και να την κάνουμε για καφέ και αγορά". Το ίδιο και η επέτειος του Πολυτεχνείου για τον Νοέμβριο.
5. Η παρουσίαση να μην έχει τα χαρακτηριστικά του μαθήματος, ώστε να μη φτιαχτεί άλλη μια "μισητή Ιστορία". (Όχι βαθμοί - όχι εξετάσεις - μόνο υποχρεωτική παρουσία)
6. Στο τέλος της χρονιάς το CD παραδίδεται στους μαθητές. Μπορεί σε κάποιους να ανοίξει αργότερα η όρεξη.
Τα μέσα που απαιτούνται για το παραπάνω εγχείρημα είναι ελάχιστα και διαθέσιμα σε όλα τα σχολεία: Ένα laptop, ένας projector και μια οθόνη, πολύ μεράκι, φιλότιμο και ανιδιοτέλεια.
Καταλαβαίνω ότι συνήθως ιδέες υπάρχουν, αλλά σταματούν στη γραφειοκρατία. Ένα τέτοιο πρόγραμμα σίγουρα θα έπρεπε να περάσει και να εγκριθεί από το αρμόδιο Υπουργείο "Παιδείας, Θρησκευμάτων και δια βίου Μάθησης", ώστε να ενταχθεί στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Και το Υπουργείο αυτό, με την άμεση συναίνεσή του, θα έκανε το πρώτο βήμα για τη δικαίωση του νέου τίτλου του και της προσθήκης που έγινε στον προηγούμενο τίτλο του.
Το επόμενο, και δυσκολότερο, βήμα είναι η έγκριση του περιεχομένου του CD.
Δεν γνωρίζω τις διαδικασίες. Αντιλαμβάνομαι, όμως, ότι αν αυτό ανατεθεί, και λόγω της ιδιαιτερότητάς του, στις κατά τόπους Διευθύνσεις Εκπαίδευσης έχει πολλές ελπίδες να προχωρήσει. Αν πρέπει να αποφανθεί για κάθε CD κάθε περιοχής το Υπουργείο κεντρικά, τότε είναι πασιφανές ότι ισχύειη λαϊκή ρήση "χ--- ψηλά κι αγνάντευε".
Καλύτερα να τα ξεχάσουμε όλα και να εντρυφήσουμε, για πολλοστή φορα, στον βίο και πολιτεία του Παυσανία ή του Μιχαήλ Γ΄... Εν τέλει ίσως αυτό να μας αξίζει πραγματικά...

Η Γειτονιά των Αγγέλων

'Οχι, δεν είναι κάτι το μεταφυσικό, είναι η ταβέρνα που πήγαμε την Πέμπτη.

Αλεπου

Μια απο τις πολλες αλεπουδες που ζουν στο Λονδινο, φωτογραφημενη στο κηπο του σπιτιου μου.

Εμπρος στον δρομο που χαραξε ο Ανδρεας

Πηρα ενα εμαιλ σημερα το πρωι απο τον παλιο και καλο φιλο Ανδρεα Λαδα. Παρ'ολο που ο Ανδρεας ειναι φιλος, η φωτογραφια που μου εστειλε με εκανε να πνιγω στα κορν φλεικς μου και χρειαστηκε να πιω τον καφε στα γρηγορα.
Τα χαπια της πιεσης ηταν η τελικη λυση για ενα επεισοδιο που προκληθηκε απο αυτη την φωτογραφια

Δέκατο Δημοτικό

Επειδή πολύ "βάρυνε" η ατμόσφαιρα, ας την ελαφρύνουμε λίγο προσπαθώντας να αναγνωρίσουμε τις μελλοντικές διασημότητες.

H πόλη απο το Σταυρό

Μπροστα μας απλωνεται μια πραγματικη πολη και οχι μια καρικατουρα οπως η σημερινη.
Σ΄αυτην βεβαια πολυκατοικιες δεν υπαρχουν. Αντιθετα υπαρχουν διωροφα ή τριωροφα σπιτια, στραμενα προς την θαλασσα, χωρις να κρυβουν τον ηλιο και την θεα στα υπολοιπα. Υπαρχουν και  χαμοσπιτα, καλντεριμια, λασπη και φτωχια, ομως και αυλες με δεντρα και γειτονιες που παιζουν παιδια εστω και ξυπολητα.
Και απειρες καπναποθηκες.
Σε πρωτο πλανο το σχολειο των Ποταμουδιων (1933), ενω πιο αριστερα η εκκλησια του Προφητη Ηλια (Α)  πανω στον βραχο.
Δεξιοτερα η εκκλησια του Αγ. Παυλου και λιγο πιο περα τα απομειναρια του κατεστραμμενου απο πυρκαγια ξενοδοχειου Grand Hotel (Β). Το ξενοδοχειο καηκε το 1927, οποτε η φωτογραφια προφανως ειναι μεταγενεστερη. Στο ισογειο του στεγαζοταν το καταστημα νεωτερισμων του πατερα του Γιαννη Ναλμπαντη. Σημερα στην θεση του βρισκεται το κτιριο του Δημου με την Μπενετον στο ισογειο.
Λιγο πιο περα η καπναποθηκη που σημερα στεγαζει τον Ζαρα (C). Νοτιοτερα η Βενιζελου επι της οποιας διακρινεται το ξενοδοχειο Ακροπολις (D), που υπαρχει και σήμερα. Πιο περα το πρωτο λιμανι της Καβαλας (Ε), ουσιαστικα ενα αλιευτικο καταφυγιο,που κατασκευασθηκε το 1923 απο τον εργολαβο Α. Γκιρτζη.
Κι ' ενα κτιριο που ξεχωριζει απο παντου. Το Αρρενων.
Στην δευτερη φωτογραφια το ιδιο θεμα αλλα καποιες δεκαετιες αργοτερα (αρχες δεκαετιας του 60). Το νεο λιμανι εχει γινει και διακρινεται η επιχωματωση και η νεα παραλια που ολοκληρωθηκε το 1961. Στο βαθος η Θασος.
( Φωτογραφιες: προσωπικο αρχειο).

Ενδειξη αλλαγης

Διαβασα οτι θα αλλαξουν ολοι οι διοικητες νοσοκομειων (προφανως με φιλο-κυβερνητικα ατομα). Θα ηταν μια ωραια αλλαγη (και θα γλυτωσει αρκετα χρηματα) για τη νεα κυβερνηση να τους αφησει στις θεσεις τους.
Ετσι και αλλοιως ειναι απιθανο οι αντικαταστατες τους να ξερουν περισσοτερα για θεματα Υγειας (εκτος αν το να εισαι οπαδος του ΠΑΣΟΚ σημαινει αυτοματα οτι εισαι γνωστης των παντων). Ισως αν το κρατος δειξει εμπιστοσυνη, ισως μερικοι να μπορεσουν και να παραγουν εργο χωρις κομματικα δεσμα.
Ας παμε απο τα δικα μας τα παιδια στα παιδια της Ελλαδας

Βουλγαρική Κατοχή

24 Μαϊου 1944. Τρίτη (και τελευταία) επέτειος της βουλγαρικής κατοχής στην Καβάλα. Όλος ο πληθυσμός έχει κατεβεί "οικειοθελώς" να παρακολουθήσει την παρέλαση των βουλγαρικών στρατευμάτων κατοχής.

Εδώ, ένα μέρος του πληθυσμού φωτογραφίζεται στη γωνία του Ανανιάδη.

Η βουλγαρική κατοχή υπήρξε η πιο στυγνή σε σχέση με την ιταλική και τη γερμανική. Οι Βούλγαροι από την πρώτη στιγμή προσπάθησαν να προσαρτήσουν την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, να αλλοιώσουν δημογραφικά τον πληθυσμό, εγκαθιστώντας Βούλγαρους εποίκους και εκβιάζοντας Έλληνες να γραφτούν ως Βούλγαροι, απαγόρευσαν τη διδασκαλία και χρήση της ελληνικής γλώσσας, μέχρι και τα ονόματα των δρόμων άλλαξαν.

Εδώ, βλέπουμε την οδό Ίωνος Δραγούμη ως "οδός (ούλιτσα) 7".

Μαυρη μερα για την Ελλαδα?

Οι φημες περι χρεωκοπιας της Ελλαδας γινονται πιο δυνατες. Τα ψεμματα εχουν πλεον κυριολεκτικα τελειωσει. Το μαγειρευμα των βιβλιων δεν μπορει πλεον να καλυψει την κατασταση.